آمريكا از نقش بين‌المللي خود عقب افتاده است/ اوباما با دشوارترين بحران دوران رياست‌جمهوري خود روبه‌روست
نیکلاس برنز، وزیر خارجه سابق آمریکا، می‌گوید: «باراک اوباما با دشوارترین بحران بین‌المللی دوران ریاست‌جمهوری خود روبه‌روست.» اوباما علاوه بر تنش فزاینده با روسیه، با تهدید چین و افزایش ملی‌گرایی در ژاپن و کره‌جنوبی روبه‌روست. افراط‌گرایی اسلامی در سوریه، عراق و شمال آفریقا، گفت‌وگوهای هسته‌ای با ایران و ناآرامی در کشورهایی مانند مصر، ونزوئلا و تایلند روبه‌روست.
سرويس سياسي «فردا»؛ پایگاه اینترنتی بلومبرگ 3 مارس 2014 (12 اسفند) در مقاله‌ای به تحولات اوکراین و اولویت‌های سیاست خارجی دولت اوباما پرداخت و نوشت: بحران اوکراین تلاش‌های اوباما برای همکاری با روسیه در مسائل مختلف از جمله پایان جنگ داخلی سوریه، توقف بلندپروازی‌های هسته‌ای ایران و تسهیل خروج آمریکا و نیروهای متحد از افغانستان را به خط
ر می‌اندازد. در صورتی که ناتوانی اوباما در توقف بحران و چالش‌های خارجی مشخص شود، می‌تواند مسائل مختلفی را تحت تأثیر قرار دهد؛ از جمله گفت‌وگوهای صلح اسرائیل[رژیم صهیونیستی] و فلسطین، تسلیحات هسته‌ای کره‌شمالی و جایگاه رو به رشد منطقه‌ای چین. اوضاع بحرانی اوکراین که ابعادی همانند جنگ سرد به خود گرفته، اوباما را در نقطه حساس بحران قرار داده و رهبران اروپایی نیز بر روسیه فشار می‌آورند تهدیدات نظامی را متوقف کند و نیروهای خود را از منطقه کریمه اوکراین خارج کند. در ادامه مقاله آمده است: نیکلاس برنز، وزیر خارجه سابق آمریکا، می‌گوید: «باراک اوباما با دشوارترین بحران
بین‌المللی دوران ریاست‌جمهوری خود روبه‌روست.» اوباما علاوه بر تنش فزاینده با روسیه، با تهدید چین و افزایش ملی‌گرایی در ژاپن و کره‌جنوبی روبه‌روست. افراط‌گرایی اسلامی در سوریه، عراق و شمال آفریقا، گفت‌وگوهای هسته‌ای با ایران و ناآرامی در کشورهایی مانند مصر، ونزوئلا و تایلند روبه‌روست. ق ریچارد اندرس، استاد راهبرد امنیت ملی در دانشکده ملی جنگ آمریکا می‌گوید: «اوباما در حالی که بر روسیه فشار دیپلماتیک می‌آورد، محدودیت‌های آمریکا در این بحران و دیگر موارد مانند سوریه و چین را تشخیص می‌دهد... این یک نمونه از محدودیت‌های قدرت ژئوپلیتیک ماست... به‌تازگی ما شاهد شماری از این شرایط از جمله در سوریه بوده‌ایم که در واقع تصمیم گرفتیم مداخله نظامی نکنیم؛ اقدامی که در سال‌های گذشته صورت نداده بودیم. طی 20 یا 25 سال گذشته، ما چنین بحرانی را که برای مداخله در آن تلاش نکنیم، شاهد نبوده‌ایم... این بحران نیاز آمریکا به اتخاذ سیاستی واقع‌گرایانه در مقابل روسیه را مطابق محدودیت‌های قدرت آمریکا برجسته می‌کند.» در پایان مقاله آمده است: اوباما گفت‌وگوی تلفنی نود دقیقه‌ای با ولادیمیر پوتین، رئیس‌جمهور روسیه، داشت. در عین حال،
متحدان خارجی علناً ابراز نگرانی کردند که آمریکا از نقش رهبری بین‌المللی خود عقب‌نشینی کرده است. جان کری، وزیر خارجه آمریکا، در شبکه سی‌بی‌اس گفت: «رئیس‌جمهور در این نکته که روسیه باید از حمله اجتناب کند، جدی بود... وی کاملاً شفاف‌سازی کرد که این موضوع غیرقابل قبول است و پیامدهای جدی در پی خواهد داشت.» جک متلاک، سفیر سابق آمریکا در شوروی، می‌گوید که این رویکرد، ضعیف و نسنجیده است؛ زیرا روان‌شناسی رهبر روسیه را مد نظر قرار نداده است.» نیکلاس برنز نیز معتقد است که این مهم بود که آمریکا شفاف‌سازی کند که حمله نظامی روسیه به اوکراین، به منافع آمریکا یعنی اروپای آزاد و باثبات ضربه می‌زند. وخیم شدن روابط آمریکا با روسیه، سایر اولویت‌های سیاست خارجی آمریکا را به خطر می‌اندازد. تلاش‌های اوباما برای پایان جنگ‌های عراق و افغانستان، کاهش بودجه نظامی آمریکا و کاهش کسری فدران و تمرکز بر مسائل داخلی مورد توجه کشورهای خارجی بوده است. نظرسنجی‌ها نشان می‌دهد که آمریکایی‌ها خواهان عقب‌نشینی از تعهدات خارجی هستند. منتقدان اوباما مانند سناتور جمهوری‌خواه، لیندسی گراهام، گفته‌اند که اعتبار اندک اوباما در خارج، ممکن است پوتین
را به استفاده از ابزارهای نظامی به‌منظور حفظ اوکراین در مدار سیاسی و اقتصادی روسیه ترغیب و تحریک کند.
ر می‌اندازد. در صورتی که ناتوانی اوباما در توقف بحران و چالش‌های خارجی مشخص شود، می‌تواند مسائل مختلفی را تحت تأثیر قرار دهد؛ از جمله گفت‌وگوهای صلح اسرائیل[رژیم صهیونیستی] و فلسطین، تسلیحات هسته‌ای کره‌شمالی و جایگاه رو به رشد منطقه‌ای چین. اوضاع بحرانی اوکراین که ابعادی همانند جنگ سرد به خود گرفته، اوباما را در نقطه حساس بحران قرار داده و رهبران اروپایی نیز بر روسیه فشار می‌آورند تهدیدات نظامی را متوقف کند و نیروهای خود را از منطقه کریمه اوکراین خارج کند. در ادامه مقاله آمده است: نیکلاس برنز، وزیر خارجه سابق آمریکا، می‌گوید: «باراک اوباما با دشوارترین بحران
بین‌المللی دوران ریاست‌جمهوری خود روبه‌روست.» اوباما علاوه بر تنش فزاینده با روسیه، با تهدید چین و افزایش ملی‌گرایی در ژاپن و کره‌جنوبی روبه‌روست. افراط‌گرایی اسلامی در سوریه، عراق و شمال آفریقا، گفت‌وگوهای هسته‌ای با ایران و ناآرامی در کشورهایی مانند مصر، ونزوئلا و تایلند روبه‌روست. ق ریچارد اندرس، استاد راهبرد امنیت ملی در دانشکده ملی جنگ آمریکا می‌گوید: «اوباما در حالی که بر روسیه فشار دیپلماتیک می‌آورد، محدودیت‌های آمریکا در این بحران و دیگر موارد مانند سوریه و چین را تشخیص می‌دهد... این یک نمونه از محدودیت‌های قدرت ژئوپلیتیک ماست... به‌تازگی ما شاهد شماری از این شرایط از جمله در سوریه بوده‌ایم که در واقع تصمیم گرفتیم مداخله نظامی نکنیم؛ اقدامی که در سال‌های گذشته صورت نداده بودیم. طی 20 یا 25 سال گذشته، ما چنین بحرانی را که برای مداخله در آن تلاش نکنیم، شاهد نبوده‌ایم... این بحران نیاز آمریکا به اتخاذ سیاستی واقع‌گرایانه در مقابل روسیه را مطابق محدودیت‌های قدرت آمریکا برجسته می‌کند.» در پایان مقاله آمده است: اوباما گفت‌وگوی تلفنی نود دقیقه‌ای با ولادیمیر پوتین، رئیس‌جمهور روسیه، داشت. در عین حال،
متحدان خارجی علناً ابراز نگرانی کردند که آمریکا از نقش رهبری بین‌المللی خود عقب‌نشینی کرده است. جان کری، وزیر خارجه آمریکا، در شبکه سی‌بی‌اس گفت: «رئیس‌جمهور در این نکته که روسیه باید از حمله اجتناب کند، جدی بود... وی کاملاً شفاف‌سازی کرد که این موضوع غیرقابل قبول است و پیامدهای جدی در پی خواهد داشت.» جک متلاک، سفیر سابق آمریکا در شوروی، می‌گوید که این رویکرد، ضعیف و نسنجیده است؛ زیرا روان‌شناسی رهبر روسیه را مد نظر قرار نداده است.» نیکلاس برنز نیز معتقد است که این مهم بود که آمریکا شفاف‌سازی کند که حمله نظامی روسیه به اوکراین، به منافع آمریکا یعنی اروپای آزاد و باثبات ضربه می‌زند. وخیم شدن روابط آمریکا با روسیه، سایر اولویت‌های سیاست خارجی آمریکا را به خطر می‌اندازد. تلاش‌های اوباما برای پایان جنگ‌های عراق و افغانستان، کاهش بودجه نظامی آمریکا و کاهش کسری فدران و تمرکز بر مسائل داخلی مورد توجه کشورهای خارجی بوده است. نظرسنجی‌ها نشان می‌دهد که آمریکایی‌ها خواهان عقب‌نشینی از تعهدات خارجی هستند. منتقدان اوباما مانند سناتور جمهوری‌خواه، لیندسی گراهام، گفته‌اند که اعتبار اندک اوباما در خارج، ممکن است پوتین
را به استفاده از ابزارهای نظامی به‌منظور حفظ اوکراین در مدار سیاسی و اقتصادی روسیه ترغیب و تحریک کند.
دیدگاه تان را بنویسید