کرامت مردم؛ گمشده دولت احمدی‌نژاد و دولت تدبیر!/ آقای روحانی! دیروز نشانی از «تدبیر و امید» نبود

همان شب رئیس جمهور از توزیع سبد کالایی خبر داد که تا پایان سال در دو نوبت به مردم اهدا می شود. سبدی که البته با حاشیه های زیادی همراه بود. از 13میلیون کارگری که دو روز مانده به توزیع سبد، از فهرست خط خوردند تا صف های طولانی که در تمام کشور، پشت در فروشگاه های زنجیره ای تشکیل شد. سبد کالای دولت در حالی توزیع شد که پیش از این قرار بود 15میلیون نفر در فهرست دریافت این سبد قرار گیرند. کارگران، دانشجویان متاهل، طلاب، خبرنگاران، بازنشسته ها و کارمندان رسمی، قراردادی و پیمانی قرار بود جزو دریافت کنندگان این سبد باشند اما دو روز مانده به توزیع این سبد، با تعیین خط حقوقی 500 هزارتومانی برای دریافت آن، عملا 3.5 میلیون نفر در فهرست باقی ماندند. سه و نیم میلیون نفری که حداقل 8 میلیون کارگر بیمه شده و 5 میلیون کارگر فاقد شناسه در میان آنها وجود داشتند. این توزیع ناعادلانه باعث شد امروز تعدادی از کارگران در شهرهای مختلف تحصن کرده و دبیرکل کانون عالی انجمن های صنفی کارگران سراسر کشور با انتشار نامه ای بگوید: تنها کارگرانی سبد کالا دریافت می‌کنند که خلاف قانون حقوق دریافت می‌کنند. از این موارد گذشته نحوه «توهین آمیزی» که برای اجرای این طرح از سوی دولت انتخاب شد، سولات مهمی را درباره آینده پیش روی مردم مطرح کرده است. تاکید دکتر روحانی بر حفظ کرامت مردم در رقابت های انتخاباتی به وجهی عیان با روشی که دولت وی دیروز به نمایش گذاشت در تعارض است و مردم را به یاد روزهای زعامت احمدی نژاد انداخت. مشخص است که روشهای گوناگونی از قیبل شارژ کارت یا تخصیص کالا در ادارات و کمیته امداد و بهزیستی و... برای پرداخت و تخصیص این سبد کالا قابل اجرا بود ، اما دولت «به صف کردن» مردم را برگزید و به صورت «اعانه وار» نسبت به این امر اقدام کرد که یقینا مصداق بارز «سوء مدیریت» است. اینکه دو روز مانده به توزیع این سبد ، معیارهای جدید برای مشخص کردن دریافت کنندگان اعلام شود و پی در پی سامانه های اطلاع رسانی در این باب عوض شود یادآور تصمیم های خلق الساعه و بی مطالعه دولت احمدی نژاد بود. بنابراین بهتر است دکتر روحانی به جای مانور دادن بر مبحث هسته ای که مطابق با تدبیر «کلیت نظام» برای پیشبرد آن روش جدیدی انتخاب شده است، فکری به حال «مدیریت خسته ای» کنند که ید طولایی در «سخن» و توانایی محدودی در «عمل » دارند. وزارت صنعت و تجارت در این فقره نشان داد که از مدیریت با کفایتی برخورد دار نیست و با بی کفایتی اش یاد و خاطره دولت احمدی نژاد را در ذهن مردم زنده کرد. این مدیریت خسته و بسته تا متحول نشود بعید است «تدبیری» نشان دهد تا مردم «امیدی» به آینده داشته باشند. این امر در کنار پروپاگاندای مضحک نشریات لیبرال برای دولت فضایی را به وجود خواهد آورد که در نهایت در دو سال آخر همه دولتهای گذشته خود را نشان داد. با این تفاوت که گویا این دولت دوستان نادانی دارد که می خواهند این امر را تسریع بخشند و روش درخشانی! که در آن حاصل عمل به نسخه های توسعه سیاسی منتج به رخ عیان کردن «احمدی نژاد» شد را دوباره اجرا نمایند . بنابراین دولت روحانی بهتر است چندان به این جماعت بی هویت و پروپاگاندای آنها علیه دیگران دلخوش نکند. مانورهایی مشابه آنچه دیروز در «کف جامعه» رخ داد، می تواند هر دولتی را دچار مشکل کند. آن در در زمانه ای که مردم تشنه «معیشیت معقول» و «کرامت و اخلاق» هستند...