دستورکارایران،روسیه وسوریه درباره ژنو۲

فارس: سازمان ملل 22 ژانویه (2 بهمن ماه) را زمان برگزاری نشست ژنو 2 اعلام کرده است و در این راستا رایزنی مقامات ایران، روسیه و سوریه برای رسیدن به برنامه و دستور کاری مشترک وارد مرحله جدیدی شده است. قرار است محمد جواد ظریف وزیر امور خارجه کشورمان امروز راهی مسکو شود و در همین راستا بر اساس گزارش‌ها وزرای امور خارجه ایران و سوریه عصر امروز به اتفاق هم عازم مسکو می‌شوند و این امر برگزاری نشست سه جانبه با حضور وزیر امور خارجه روسیه را در مسکو قوت می بخشد. از این رهگذر می توان اولویت های ایران، سوریه و روسیه در خصوص نشست ژنو 2 را در محورهای زیر دانست. 1) توقف جنگ و خون ریزی از طریق قطع کمک های تسلیحاتی و مالی به تروریست‌ها 2)مبارزه جدی با تروریسم در منشور بین الملل (امنیت مقدم بر روند سازی است) 3) جدا کردن تروریسم از معارضه وطن‌دوست و شرافتمند 4) مذاکرات برای ایجاد آشتی ملی و اجرای اصلاحات در سوریه، تاکید بر راه حل سوری- سوری بدون مداخلات خارجی 5)کشورهای حامی تروریسم باید هزینه و بهای حمایت از تروریسم را در بازسازی سوریه پرداخت کنند. اما دستور کار آمریکا و حامیان آن در ژنو 2 را با توجه به موضع گیری ها و رویکردهایی که در پیش گرفته‌اند می توان در موارد زیر خلاصه کرد: 1)مشروعیت بخشیدن به گروههای تروریستی 2) آتش بس در برخی از مناطق سوریه و حمایت از تروریست ها تحت پوشش "اقدامات بشردوستانه و کمک به مردم سوریه" 3) تهیه چارچوب کاری برای تشکیل یک دولت انتقالی و سهم خوایی در تقسیم قدرت. با توجه به دستور کار متفاوت بازیگران تحولات سوریه می توان چشم انداز زیر را برای سوریه خلاصه کرد: چشم انداز آینده سوریه تحولات آینده سوریه و دورنمای آن به برنامه و دستور کاری مثلث ایران، سوریه و روسیه باز می گردد و از سوی دیگر می توان آن را منوط به شرایط میدانی دانست که اکنون ارتش دست برتر تحولات میدانی سوریه را در اختیار دارد. بر این اساس می توان گفت که برگه های برنده در دست سوریه و دو کشور حامی این کشور یعنی ایران، روسیه است و امکان تحمیل دستور کار آمریکایی در حداقل‌ها قرار دارد و از آنجا که اصل تشکیل این نشست به معنای شکست پروژه نظامی برای براندازی نظام سوریه است، این نشست با حضور و حتی بدون حضور ایران می تواند مثبت ارزیابی شود و گامی رو به جلو خواهد بود. با این حال حامیان سوریه نباید اجازه دهند هیچ گونه دستور کاری که معنای حمایت از تروریست ها را داشته باشد و به جریان های تروریست مشروعیت داده شود، در ژنو2 مطرح شود.