دردسرهای اختلاف دو حزب / آیا فقط باید منتظر رفتار آمریکا بود؟
اگر مذاكرات ژنو 3 را به مثابه يك شطرنج سياسي نگاه كنيم در اين زمينه بايد نه تنها حركات رقيب را شناسايي كنيم و بر اساس آن حركت بعدي را انجام دهيم؛ بلكه بايد از ديگر مهره‌هاي اين بازي نيز استفاده لازم را ببريم. حتي در اين زمينه مي‌توان با هوشمندي و به كارگيري يك موازنه مثبت حس رقابت ميان اتحاديه اروپا و همچنين آمريكا براي رسيدن برخي از اهداف ايجاد كرد.
سرويس سياسي «فردا»؛ انتشار خبر تحریم‌های جدید علیه ایران کافی بود تا مذاکرات فنی ایران و 1+5 متوقف شود. مذاکراتی که "ماریا زاخاروا" سخنگوی وزارت امور خارجه روسیه بلافاصله بدان واکنش نشان داد و تصمیم دولت آمریکا را«مخالف با روح توافقنامه ژنو» خواند. اما نكاتي چند در اين زمينه وجود دارد كه بايد بدان توجه كرد.
بيش از هر مساله‌اي در اين زمينه بايد به فضاي سياسي درون آمريكا نگاهي انداخت تا بهتر بتوان به علت و ريشه وضع تحريم‌هاي جديد پي برد. در هر مذاكره و هر فضاي سياسي، هوشمندي سياسي مي طلبد كه ميان جبهه‌هاي مختلف رقيب تفاوت قائل شويم. از اين رو بايد تحركات سياسي و جناحي داخلي آمريكا را به خوب رصد كنيم تا از عمق ماجراي تحريم‌هاي جديد مطلع شويم. كارشناسان بين‌المللي در اين زمينه معتقدند كه ريشه وضع تحريم‌هاي جديد را بايد در اختلافات ميان دو حزب دمكرات و جمهوري‌خواه آمريكا جستجو كرد. درواقع حزب جمهوري خواه آمريكا مخالف جدي بحث تفاهم نامه ايران است زيرا اين حزب در رقابت سياسي تفاهم نامه ژنو را امتياز مثبتي براي دولت دمكرات اوباما بر مي‌شمارد. با
نگاهي به اظهار نظر اوباما در زمينه توافقنامه ژنو نيز مي‌توان به وضوح اين مساله را مشاهده كرد. رئيس جمهور آمريكا پس از امضاء اين توافقنامه سياسي آن را نقطه‌اي مثبت در كارنامه كاري خود و عمل به يكي از وعده‌هاي انتخاباتي‌اش قلمداد كرد. البته در اين ميان دمكراتها كمتر به فضاي مقابله با اين تحريم ها وارد شده‌اند و به زعم كارشناسان دمكراتها مي‌خواهند هزينه اختلاف ميان آنها را ايران پرداخت كنند كه اين موضوع مثبتي در توافقنامه ژنو نيست. از سوي ديگر واكنش ايران نيز به اين تحريم‌ها در حال حاضر منطقي بوده است زيرا با شناخت اختلافاتي كه در درون آمريكا در زمينه مساله هسته اي ايران وجود، اعتراض خود را نسبت به خدشه دار شدن فضاي اعتمادسازي پس از توافقنامه ژنو 3 ابراز داشته است. اما نكته اساسي در اين زمينه عدم ورود ايران به زمين بازي اختلافات داخلي ميان دو حزب سياسي آمريكاست. درواقع وضع اين تحريم‌ها با هدف واردشدن شدن ايران در فضاي اين اختلافات و همچنين برهم زدن اين توافقنامه انجام شد كه ايران توانست به خوبي هدف و نيت اساسي مخالفان را شناسايي كند و واكنش منطقي را در قبال اين موضوع نشان دهد. اما در اين زمينه سئوال
اساسي كه به وجود مي آيد اين است كه آيا ما با احزاب در آمريكا سر و كار داريم يا اينكه با يكي از اعضاي اصلي 1+5 كه توافق ژنو را امضاء كرده است، مواجه‌ايم. در اين زمينه ضمن توجه به مطلب فوق بايد در يك حركت هوشمند و منطقي نسبت به بكارگيري ديگر مهره‌هاي اين بازي نيز اقدام كنيم. درواقع اگر مذاكرات ژنو 3 را به مثابه يك شطرنج سياسي نگاه كنيم در اين زمينه بايد نه تنها حركات رقيب را شناسايي كنيم و بر اساس آن حركت بعدي را انجام دهيم؛ بلكه بايد از ديگر مهره‌هاي اين بازي نيز استفاده لازم را ببريم. حتي در اين زمينه مي‌توان با هوشمندي و به كارگيري يك موازنه مثبت حس رقابت ميان اتحاديه اروپا و همچنين آمريكا براي رسيدن برخي از اهداف ايجاد كرد. اتحاديه اروپا و روسيه و چين در اين زمينه مي توانند كمك شايان توجهي نسبت به تغيير برخي از مواضع در درون آمريكا باشند. در اين زمينه نبايد اين ذهنيت بوجود بيايد كه تنها آمريكا به عنوان مهره اصلي در اين مذاكرات مي‌تواند فضا را آنچنان كه مي‌خواهد رقم بزند، بلكه بايد به نفوذ و تاثيراتي كه اعضاي ديگر 1+5 از جمله اتحاديه اروپا مي‌توانند در اين زمينه دارند، توجه كرد. پس از ترك مذاكرات
كارشناسي در وين از سوي تيم مذاكره كننده ايراني به گونه‌اي نگاهي منفي نسبت به عملكرد داخلي آمريكا بوجود آمد و از سوي ديگر با رفتار منطقي جمهوري اسلامي ايران شاهد بازخوردهاي مثبتي از سوي طرف اروپايي بوده‌ايم. در همين رابطه، وزیران خارجه کشورهای عضو اتحادیه اروپا این هفته برای بررسی طرح پیشنهادی «کاترین اشتون» در مورد لغو برخی تحریم‌های ایران بر اساس توافق هسته‌ای موقت ژنو، گرد هم می آیند. اشتون نماینده عالی اتحادیه اروپا در امور خارجی و مذاکره‌کننده ارشد 1+5 در مذاکرات هسته‌ای است. در اين زمينه ، وزیر خارجه سوئد روز شنبه ضمن ابراز امیدواری نسبت به کاهش برخی تحریم‌های ایران در ماه آینده میلادی، گفته است دلیلی برای عدم تحقق این موضوع نمی‌بیند.«کارل بیلد» که در حاشیه کنفرانسی در موناکو با خبرگزاری رویترز گفت‌وگو می‌کرد، در واکنش به نیمه‌کاره ماندن مذاکرات فنی ایران و گروه 1+5 در وین، گفت: « فکر نمی‌کنم مسائلی که در وین رخ داد، مسئله‌ای باشد. در این مورد اغراق شده است.» به هر حال به نظر مي‌رسد، بايد از رسانه‌ها و افكار عمومي و ازسوي ديگر ظرفيت‌هايي كه طرف‌هاي درگير در مذاكرات ايران و 1+5 دارند به خوبي استفاده
كرد تا فشار را نسبت به حاكيمت دروني آمريكا بيشتر كرد اما اين مساله بايد باهوشمندي و با رفتار كاملا منطقي انجام شود تا به روند مذاكرات و نتايج مثبت آن ضربه نخورد.
بيش از هر مساله‌اي در اين زمينه بايد به فضاي سياسي درون آمريكا نگاهي انداخت تا بهتر بتوان به علت و ريشه وضع تحريم‌هاي جديد پي برد. در هر مذاكره و هر فضاي سياسي، هوشمندي سياسي مي طلبد كه ميان جبهه‌هاي مختلف رقيب تفاوت قائل شويم. از اين رو بايد تحركات سياسي و جناحي داخلي آمريكا را به خوب رصد كنيم تا از عمق ماجراي تحريم‌هاي جديد مطلع شويم. كارشناسان بين‌المللي در اين زمينه معتقدند كه ريشه وضع تحريم‌هاي جديد را بايد در اختلافات ميان دو حزب دمكرات و جمهوري‌خواه آمريكا جستجو كرد. درواقع حزب جمهوري خواه آمريكا مخالف جدي بحث تفاهم نامه ايران است زيرا اين حزب در رقابت سياسي تفاهم نامه ژنو را امتياز مثبتي براي دولت دمكرات اوباما بر مي‌شمارد. با
نگاهي به اظهار نظر اوباما در زمينه توافقنامه ژنو نيز مي‌توان به وضوح اين مساله را مشاهده كرد. رئيس جمهور آمريكا پس از امضاء اين توافقنامه سياسي آن را نقطه‌اي مثبت در كارنامه كاري خود و عمل به يكي از وعده‌هاي انتخاباتي‌اش قلمداد كرد. البته در اين ميان دمكراتها كمتر به فضاي مقابله با اين تحريم ها وارد شده‌اند و به زعم كارشناسان دمكراتها مي‌خواهند هزينه اختلاف ميان آنها را ايران پرداخت كنند كه اين موضوع مثبتي در توافقنامه ژنو نيست. از سوي ديگر واكنش ايران نيز به اين تحريم‌ها در حال حاضر منطقي بوده است زيرا با شناخت اختلافاتي كه در درون آمريكا در زمينه مساله هسته اي ايران وجود، اعتراض خود را نسبت به خدشه دار شدن فضاي اعتمادسازي پس از توافقنامه ژنو 3 ابراز داشته است. اما نكته اساسي در اين زمينه عدم ورود ايران به زمين بازي اختلافات داخلي ميان دو حزب سياسي آمريكاست. درواقع وضع اين تحريم‌ها با هدف واردشدن شدن ايران در فضاي اين اختلافات و همچنين برهم زدن اين توافقنامه انجام شد كه ايران توانست به خوبي هدف و نيت اساسي مخالفان را شناسايي كند و واكنش منطقي را در قبال اين موضوع نشان دهد. اما در اين زمينه سئوال
اساسي كه به وجود مي آيد اين است كه آيا ما با احزاب در آمريكا سر و كار داريم يا اينكه با يكي از اعضاي اصلي 1+5 كه توافق ژنو را امضاء كرده است، مواجه‌ايم. در اين زمينه ضمن توجه به مطلب فوق بايد در يك حركت هوشمند و منطقي نسبت به بكارگيري ديگر مهره‌هاي اين بازي نيز اقدام كنيم. درواقع اگر مذاكرات ژنو 3 را به مثابه يك شطرنج سياسي نگاه كنيم در اين زمينه بايد نه تنها حركات رقيب را شناسايي كنيم و بر اساس آن حركت بعدي را انجام دهيم؛ بلكه بايد از ديگر مهره‌هاي اين بازي نيز استفاده لازم را ببريم. حتي در اين زمينه مي‌توان با هوشمندي و به كارگيري يك موازنه مثبت حس رقابت ميان اتحاديه اروپا و همچنين آمريكا براي رسيدن برخي از اهداف ايجاد كرد. اتحاديه اروپا و روسيه و چين در اين زمينه مي توانند كمك شايان توجهي نسبت به تغيير برخي از مواضع در درون آمريكا باشند. در اين زمينه نبايد اين ذهنيت بوجود بيايد كه تنها آمريكا به عنوان مهره اصلي در اين مذاكرات مي‌تواند فضا را آنچنان كه مي‌خواهد رقم بزند، بلكه بايد به نفوذ و تاثيراتي كه اعضاي ديگر 1+5 از جمله اتحاديه اروپا مي‌توانند در اين زمينه دارند، توجه كرد. پس از ترك مذاكرات
كارشناسي در وين از سوي تيم مذاكره كننده ايراني به گونه‌اي نگاهي منفي نسبت به عملكرد داخلي آمريكا بوجود آمد و از سوي ديگر با رفتار منطقي جمهوري اسلامي ايران شاهد بازخوردهاي مثبتي از سوي طرف اروپايي بوده‌ايم. در همين رابطه، وزیران خارجه کشورهای عضو اتحادیه اروپا این هفته برای بررسی طرح پیشنهادی «کاترین اشتون» در مورد لغو برخی تحریم‌های ایران بر اساس توافق هسته‌ای موقت ژنو، گرد هم می آیند. اشتون نماینده عالی اتحادیه اروپا در امور خارجی و مذاکره‌کننده ارشد 1+5 در مذاکرات هسته‌ای است. در اين زمينه ، وزیر خارجه سوئد روز شنبه ضمن ابراز امیدواری نسبت به کاهش برخی تحریم‌های ایران در ماه آینده میلادی، گفته است دلیلی برای عدم تحقق این موضوع نمی‌بیند.«کارل بیلد» که در حاشیه کنفرانسی در موناکو با خبرگزاری رویترز گفت‌وگو می‌کرد، در واکنش به نیمه‌کاره ماندن مذاکرات فنی ایران و گروه 1+5 در وین، گفت: « فکر نمی‌کنم مسائلی که در وین رخ داد، مسئله‌ای باشد. در این مورد اغراق شده است.» به هر حال به نظر مي‌رسد، بايد از رسانه‌ها و افكار عمومي و ازسوي ديگر ظرفيت‌هايي كه طرف‌هاي درگير در مذاكرات ايران و 1+5 دارند به خوبي استفاده
كرد تا فشار را نسبت به حاكيمت دروني آمريكا بيشتر كرد اما اين مساله بايد باهوشمندي و با رفتار كاملا منطقي انجام شود تا به روند مذاكرات و نتايج مثبت آن ضربه نخورد.
دیدگاه تان را بنویسید