استراتژی سیاسی هاشمی برای حمایت از روحانی چیست؟
استراتژی هاشمی رفسنجانی که پیش از انتخابات ریاست جمهوری و پس از رد صلاحیت شدن خود بر حمایت و تلاش برای وحدت و اجماع بر روی کاندیداتوری حسن روحانی خلاصه می شد پس از روشن شدن نتیجه انتخابات اندکی تغییر کرد و هاشمی رویکردی محتاطانه تر را در پیش گرفت تا جایی که به جای حمایت همه جانبه و دفاع مقتدرانه از عملکرد روحانی، تنها به هم سخنی و تایید روحانی و کابینه اش پرداخت.
سرویس سیاسی «فردا»: پس از انتخابات ریاست جمهوری یازدهم و حمایت رسمی هاشمی رفسنجانی از کاندیداتوری حسن روحانی، بسیاری اینچنین نظر دادند که اگر حمایت های خاص هاشمی در کوران انتخابات ریاست جمهوری از روحانی نبود مشخص نبود روحانی کمتر شناخته شده در عرصه سیاست، می توانست بر مسند قدرت بنشیند یا نه. فارغ از درست بودن یا غلط بودن این نکته، استراتژی هاشمی رفسنجانی که پیش از انتخابات ریاست جمهوری و پس از رد صلاحیت شدن خود بر حمایت و تلاش برای وحدت و اجماع بر روی کاندیداتوری حسن روحانی خلاصه می شد پس از روشن شدن نتیجه انتخابات اندکی تغییر کرد و هاشمی رویکردی محتاطانه تر را در پیش گرفت تا جایی که به جای حمایت همه جانبه و دفاع مقتدرانه از عملکرد روحانی، تنها به هم سخنی و تایید روحانی و کابینه اش پرداخت. بررسی سخنان هاشمی پس از انتخاب روحانی حکایت از دفاع جانبدارانه از وی ندارد گو اینکه پس از توافقنامه هسته ای اخیر و پس از آنکه بسیاری از حامیان دولت و اصلاح طلبان آن را پیروزی بزرگ برای ملت قلمداد می کردند، هاشمی این توافقنامه را کم اهمیت تر
از قطعنامه 598 دانسته و گفت «مذاکرات قطعنامه جنگ از مذاکرات امروز روحانی و ظریف خیلی مهم‌تر بود.» در همین رابطه رییس مجمع تشخیص مصلحت نظام پس از توافقنامه هسته ای ایران و 1+5 در ژنو ضمن تشکر از روحانی و تیم مذاکره کننده هسته ای، خاطرنشان کرد: موفقیت امروز، ما را از مخمصه بزرگی نجات داد و اکنون مردم احساس راحتی می‌کنند هرچند که برای نهایی شدن قرارداد زمان زیادی باقی مانده است.وی همچنین پس از ارائه گزارش صد روزه از سوی روحانی با مثبت ارزيابي كردن عملكرد دولت و گزارش رئيس جمهور به مردم تنها به ذکر این نکته بسنده کرد که «روحاني با نجابت سياسي و اخلاقي گزارش خود را بيان كرد و از كنار بسياري از ناگفته‌ها به دليل بار رواني سنگيني كه روي مردم در بعد داخلي و خارجي دارد، گذشت.» ب این وصف،باید دید استراتژی جدید هاشمی در قبال روحانی چیست؟ چرا با وجود حمایت همه جانبه پیش از انتخابات ریاست جمهوری امروز هاشمی کمتر به صورت رسمی از روحانی حمایت می کند؟ در همین رابطه و به گفته بسیاری از کارشناسان سیاسی قرابت فکری روحانی و هاشمی به همان اندازه که می‌تواند نقطه قوت دولت روحانی باشد، به همان میزان هم استعداد آن را دارد که
به نقطه ضعف دولت یازدهم تبدیل شود. هاشمی با توجه به صبغه سیاسی خود نیک می داند در صورتی که به شاخص ترین مدافع روحانی بدل شود، دولت یازدهم آسیب پذیر خواهد شد. در واقع هاشمی می خواهد با وجود یکی بودن برخی وزارای دولت سازندگی با وزرای کابینه یازدهم، عملکرد منفی دولت سازندگی به پای دولت روحانی نوشته نشده تا سبب بازخورد منفی مردم نشود. در همین رابطه "صادق زیباکلام" تحلیلگر مسائل سیاسی با اشاره به اینکه دولت روحانی دولت هاشمی نیست ولی هاشمی خیلی بیشتر از خاتمی در مقام حمایت و پشتیبانی از روحانی برآمده است می گوید: «به رغم حمایت هاشمی از روحانی ولی این روزها هاشمی دغدغه مهمی دارد و می‌خواهد خیلی رسمی و علنی از روحانی حمایت نکند چون آقایان هاشمی و خاتمی هرچه رسمی و علنی‌تر از روحانی حمایت کنند به همان نسبت اصولگرایان اعتدالی، میانه‌رو و سنتی با رئیس‌جمهور مرزبندی خود را پررنگتر می‌کنند، بنابراین هاشمی سعی کرده علنی از آقای روحانی حمایت نکند تا ناراحتی جناح راست را تحریک نکند یا آن را افزایش ندهد.» از سوی دیگر با اینکه گفته می شود هاشمی جزء مشاورین بسیار نزدیک و مهم روحانی به شمار می آید و روحانی در بسیاری از
امور از وی نظر می خواهد اما تاکنون سعی شده به گونه ای عمل شود که افکار عمومی از این ارائه نظرات، تحمیل عقاید هاشمی به روحانی را قلمداد نکنند. اما در مقابل این دیدگاه که هاشمی نمی خواهد با دفاع از روحانی برای وی هزینه سازی کند دیدگاه دیگری نیز وجود دارد که معتقد به کم اعتنایی روحانی به هاشمی است. در همین زمینه برخی از رسانه های حامی هاشمی با طرح این ادعا معتقدند روحانی تمایل ندارد او را به واسطه دیگران بشناسند. در همین رابطه روزنامه آرمان می نویسد: «دولت روحانی هر چند در شکل و فرم از تجارب گذشتگان به لحاظ انتصاب‌ها خوب استفاده کرده ولی خیلی سریع به خودی‌ها، دلسوزان و کسانی که در بوجود آوردن دولت تدبیر و امید از خودگذشتگی کردند، کم‌اعتنایی نشان داد. تجارب آیت‌الله هاشمی و سید محمد خاتمی هر چند به عنوان پشتوانه قوی قابل اتکاء به شمار می‌رود، اما روحانی به لحاظ شخصیتی آنچنان تمایل ندارد او را به واسطه دیگران بشناسند و قابلیت‌های شخصی‌اش را نادیده بگیرند.» با بررسی هر دو دیدگاه می توان به این نتیجه رسید که امروز هر دو گروه سیاست استقلال از یکدیگر را در پیش گرفته اند. در واقع امروز هم هاشمی متوجه این نکته شده
که حمایت رسمی اش از عملکرد روحانی می تواند خطری نسبی برای دولت یازدهم باشد و هم روحانی نمی خواهد او و کابینه اش به واسطه عملکرد دیگران در گذشته، آسیب ببیند.
دیدگاه تان را بنویسید