سياست‌ آمريكا تعليق تحريم‌هاست نه لغو آن/ مذاکرات آینده بسیار مهم است

سرويس سياسي «فردا»؛ مذاكرات ‍ژنو هر لحظه حساس تر مي شود و در اين ميان با اضافه شدن وزراي خارج كشورهاي عضو 1+5 اين مذاكرات در سطح بالاتري انجام مي‌ گيرد. اخبار و اطلاعاتي كه از اين مذاكرات منتشر مي ‌شود حاكي از آن است كه به طرفين به سمت ايجاد توافق نزديك و نزديكتر مي‌شود اما باز هم به طور قطع نمي‌توان انتظار داشت كه توافقي در اين ميان شكل بگيرد.

فشردگی و پیچیدگی مذاکرات و نیز وجود برخی اختلافات باعث شده است تا مذاکرات هسته‌ای کشورمان یک روز بیشتر از پیش‌بینی‌ها افزایش یابد و چشم‌ها به سمت شهر سرد ‍ژنو دوخته شده است. براي اطلاع از چند وچون فضاي ‍ژنو و نحوه طرح مباحثات بين ايران و 1+5 به سراغ محسن جليلوند، كارشناس مسائل بين‌الملل رفتيم تا نظر وي را در اين خصوص جويا شويم كه در ادامه شرح آن مي آيد:‌ ايران خط قرمز خود را اصل غني‌سازي قرار داده است محسن جليلوند‌، كارشناس مسائل بين ‌الملل در گفت‌وگو با خبرنگار « فردا » با اشاره به فضاي حاكم در مذاكرات ژنو گفت:‌ فضاي خوب و مساعدي در ‍ژنو حاكم است اما مهم اين است كه در چه سطحي اين توافق صورت بگيرد. در حال حاضر ايران خط قرمز خود را مساله غني‌سازي مطرح كرده و آنچه كه از سوي تيم ايراني مطرح شده، اين است كه مي‌توان بر روي سطح و ميزان غني‌سازي مذاكره كرد اما اصل غني‌سازي مذاكره پذير نيست. وي افزود: غني سازي مساله اي است كه در قطعنامه سازمان ملل مشخص شده است و ايران موظف به رعايت آن است. من احساس مي‌كنم كه روي اصل غني‌‌سازي چون طرفين پافشاري مي كنند احتمال دارد كه يك مقدار مذاكرات با زمان بيشتري همراه بشود و بحث درباره اين موضوع را به زمان ديگري موكول كنند. كشورهاي مختلف به دنبال منافع خود در مذاكرات هسته اي ايران هستند اين كارشناس مسائل بين الملل خاطر نشان كرد:‌ البته درست است كه مذاكرات در مورد بحث هسته اي ايران است اما كشورهاي غربي در خصوص برخي مسائل ديگر نيز نظراتي دارند كه آنها را به طور غير مستقيم در مذاكرات هسته اي وارد مي كنند،‌ مثل كاري كه فرانسه در دور قبل مذاكرات انجام داد. جليلوند با بيان اينكه بحث بر روي پيش نويس توافق هسته‌اي ادامه دارد،‌ اظهار داشت: پيش نويس توافق پيش از اين در مذاكرات ‍ژنو 2 نوشته شده بود و به قول آقاي ظريف طرف غربي نصف شب ساعت 2 همه اين پيش نويس را زير و رو كرد. اما اين پيش نويس تا زماني كه به تصويب نرسد قابل قبول نيست. البته اگر با وجود تصويب اين پيش نويس و همچنين اختيار وزراي خارجه كشورهاي 1+5 ممكن است كشورهاي غربي ملاحظاتي بر روي آن داشته باشند. وي درباره موضع چين و روسيه در مذاكرات ‍‍ژنو افزود:‌ كشورهاي مختلف به هر حال بيش از همه چيز منافع ملي خودشان را در اين مذاكرات دنبال مي كنند و بعد در چارچوب گروه 1+5 عمل مي كنند. طبيعا چين و روسيه نيز بر اساي منافع ملي خودشان عمل مي كنند و اينكه از ايران طرفداري كردند بايد پرسيد كه اين طرفداري در چه سطحي است؟ اگر اين طرفداري در زمينه ماهيت منافعشان باشد به نظر مي‌رسد كه در اين راه گام بردارند اما من فكر نمي كنم كه قصدشان واقعا اين باشد كه بر اساس منافع ملي ما عمل كنند. اين استاد دانشگاه با اشاره به جزئيات مذاكرات هسته‌اي ژنو گفت:‌ بحثي كه امريكايي‌ها مطرح كرده اند اين است كه اصل غني‌سازي را با اصل توانمندي براي غني سازي جدا كنند؛ يعني آ‌نها مي‌گويند كه به ايران اجازه مي ‌دهيم كه توانمندي اش را براي غني سازي حفظ كند اما خود غني‌سازي را انجام ندهد. اين موضوع يك مقدار ابهام دارد. ما توانمندي غني‌‌سازي هسته‌اي را داريم اما خود اصل غني‌سازي براي ايران مهم است؛ چراكه توانمندي چيزي است كه ديگر نمي‌شود آنرا از ايران گرفت. سياست‌ آمريكايي‌ها در تعليق تحريم هاي ايران است نه لغو آن جليلوند درباره تحريم‌هايي كه يك سر موضوع مذاكرات ايران و 1+5 در ژنو است، اظهار داشت: ‌ از سوي ديگر آمريكايي‌ها مي‌گويند كه بر فرض اينكه ايران رآكتور آب سنگين اراك را ‌بندد ما تحريم‌ها را برداريم اما ايراني ‌ها مي توانند قفل رآكتور را باز كنند و غني‌سازي را مجددا انجام دهند اما اگر ما تحريم‌ها را برداريم تا مجددا اين تحريم‌ها را عليه شما برقرار كنيم حدود يك سال الي يكسال و نيم طول مي‌كشد. به اين خاطر آنها مي‌گويند كه اين به نفع ما نيست كه چنين كاري را انجام دهيم. به همين خاطر آنها تحريم ها را به صورت تعليق در مي آورند و به صورت كلي اين تحريم‌ها را لغو نمي كنند كه طبيعا بايد در اين مورد نيز مذاكراتي صورت گيرد. وي با اشاره به نوع تحريم هايي كه غرب عليه ايران وضع كرده است، گفت:‌ ما چهار نوع تحريم داريم كه عليه ايران اعمال شده است. يكي تحريم هاي سازمان ملل است كه بر اساس قطعنامه هاي سازمان ملل اعمال شده است. تحريم‌هاي ديگر مربوط به اتحاديه اروپا مي شود كه 28 كشور اتحاديه اروپا عليه ايران اين تحريم‌ها را برقرار كرده اند و يك بخش از تحريم ها نيز به آمريكا مربوط مي شود كه اين تحريم‌ها خود به دو بخش تقسيم مي شود. بخشي از تحريم‌هاي آمريكا قانون است كه توسط كنگره تصويب شده است و بخش ديگر نيز توسط دولت آمريكا و رئيس جمهور وضع شده است. البته به رئيس جمهور اختيار داده شده است كه با حفظ منافع ملي مي تواند اين تحريم‌ها را به تعليق در بياورد اما نمي‌تواند لغو كند. اين كارشناس مسائل بين الملل در پايان سخنان خود افزود:‌ اين موضوعي كه آمريكا در مورد تعليق شش ماهه تحريم‌ها مطرح مي‌كند در متن قطعنامه گنجانده شده است كه شش ماه مي‌توان اين تحريم‌ها را تعليق كرد اما نمي‌شود آن را لغو كرد به همين خاطر است كه مي گويند به ايران شش ماه مهلت داده مي‌شود. البته بخشي از اين تحريم ها اصلا ربطي به مساله هسته‌اي ايران ندارد، به طور مثال تحريم‌هايي كه درخصوص توسعه صنعت نفت ايران وضع شده، به گذشته باز مي گردد و ارتباطي به موضوع هسته‌اي ايران ندارد. اگر هم در سطح بسيار بالايي اين تحريم ها را بخواهند لغو كنند به نظر من آمريكايي‌ها به دنبال گرفتن امتيازات بسيار بالاتري هستند.