شرط موفقیت مذاکرات هسته‌ای ازدیداستراو

فارس: «جک استراو» وزیر خارجه اسبق انگلیس می‌گوید شرط اصلی برای آنکه مذاکرات هسته‌ای ایران و گروه ۱+۵ به نتیجه برسد، این است که دو طرف اراده‌ای واقعی برای پایان دادن به مناقشه هسته‌ای داشته باشند. وی که با شبکه «بی‌بی‌سی» گفت‌وگو می‌کرد، با بیان اینکه «باید به حق ایران برای استفاده از توان هسته‌ای احترام گذاشت»، گفت در مقابل ایران هم باید نگرانی‌ها در مورد ماهیت برنامه هسته‌ای خود را برطرف کند. وی در بخش دیگری از این مصاحبه آمریکا را مسبب اصلی به نتیجه نرسیدن مذاکرات هسته‌ای در زمان خود دانست و گفت دولت «جورج بوش» و مخالفت‌های واشنگتن با مذاکرات هسته‌ای، موجب شد تا موقعیتی که در سال ۲۰۰۳ و بعد از تعلیق داوطلبانه غنی‌سازی از جانب ایران به وجود آمد، از دست برود. استراو که در حال حاضر ریاست مشترک کمیته پارلمانی دوستی ایران و انگلیس را نیز بر عهده دارد، بار دیگر در این مصاحبه ابراز امیدواری کرد که بتواند در اولین فرصت به ایران سفر داشته باشد. وی در پاسخ به سوالی در مورد حمایت دولت بریتانیا از کودتای ۲۸ مرداد علیه دولت قانونی ایران نیز نسبت به این اقدام ابراز تأسف کرد و گفت این تصمیم اشتباهی بوده که آمریکا و بریتانیا اتخاذ کردند تا از حکومتی حمایت کنند که از حمایت مردمی برخوردار نبود. به اذعان استراو نقش انگلیس در این کودتا موجب شد تا سابقه بدی از لندن در ذهن ایرانی‌ها بماند. وزیر خارجه اسبق و نماینده کنونی پارلمان انگلیس در این مصاحبه در مورد سابقه انگلیس در ایران گفت قبول دارد که لندن تاریخ طولانی در اقدامات علیه ایران دارد. وی افزود انگلیس نگاهی استعماری به ایران داشت، تلاش می‌کرد تا از نفت این کشور سوءاستفاده کند، محمدرضا شاه را روی کار آورد، از وی حمایت کرد و از این جهت ایرانی‌ها حق دارند دید بدی نسبت به انگلیس داشته باشند. او با این وجود تأکید کرد که انگلیس اکنون دیگر یک ابرقدرت نیست و خواهان احترام متقابل میان تهران و لندن است. وی در بخش دیگری از این گفت‌وگو نسبت به دور جدید مذاکرات هسته‌ای میان ایران و گروه ۱+۵ ابراز خوش‌بینی کرد، اما گفت هیچ تضمینی برای موفقیت این مذاکرات وجود ندارد. این نماینده پارلمان انگلیس در مورد بحران سوریه نیز گفت این موضوع هیچ راهکار نظامی ندارد و تنها راه‌حل آن دستیابی به توافقی دیپلماتیک است. وی افزود دو طرف در سوریه اکنون هنوز تصور می‌کنند که ممکن است در میدان نبرد به پیروزی برسند و به همین جهت هنوز آماده نشستن پشت میز مذاکره نیستند.