سرویس سیاسی «فردا»: در شرایطی که سه روز تا انتخابات ریاست جمهوری باقی مانده است، شامگاه دیشب محمدرضا عارف طی بیانیهای از کاندیداتوری انتخابات انصراف داد. این امر در شرایطی صورت میگیرد که عارف به عنوان تنهای گزینهی اصلاح طلب انتخابات تلقی میشد و با این وصف در حال حاضر گزینهی اصلاح طلبی در میدان انتخابات کشور وجود ندارد. اما جالب اینجاست که طیف متمایل به عارف در انتخابات آتی باید تصمیم بگیرند و جو غالب اینگونه به نظر متبادر میکند که حسن روحانی کاندیدای آنان در انتخابات ریاست جمهوری یازدهم خواهد بود. حرکت گروه اصلاحطلبان به سمت روحانی در شرایطی صورت میگیرد که بنا بر گفته عارف، علت کنارهگیری او از انتخابات مرقومهای بود که سیدمحمد خاتمی به وی نوشته و در آن برکنارهگیری عارف به دلیل مصلحت جریان اصلاحات تاکید کرده است. با این وصف، رهبران جریان اصلاحات نیز حیات خود را در برهه فعلی در حرکت به سمت کاندیدایی غیر اصلاحطلب میدانند و عملاً این مسیر را دنبال میکنند. مسیری که حاکی از حاشیهنشین شدن جریان اصلاحات و روی آوردن به گزینهای خارج از جریان متبوع آنان است؛ گزینهای که هیچگاه به اصلاحات و جریان
آنها تعلق نداشته است.
حسن روحانی در شرایط کنونی کاندیدای عاریهایِ اصلاحطلبان است. میتوان گفت آنان دوست میدارند در شرایط کنونی با کنار نهادن گزینهی خودشان و روی آوردن به گزینهای همچون حسن روحانی که کارنامهای نزدیک به راست سنتی در سابقه خویش دارد، به دنبال تجمیع نیروهای خویش باشند تا بتوانند با استفاده از این کاندیدای قرض گرفته شده از جریان غیر اصلاحات حیات خویش را مجدداً تحقق بخشند. اما پرواضح است که اصلاحطلبان از سر استیصال به چنین رویهای گرفتار شدند و حتی شاید بتوان گفت حمایت علنی سیدمحمد خاتمی از حسن روحانی این استیصال و خارجنگری اصلاحطلبی را بیشتر آشکار میکند. اما در اینجا سؤال مهمی مطرح میشود که کارنامه حسن روحانی چقدر به اصلاحات نزدیک است؟! در یکی از بارزترین مواضع روحانی پیرامون غائله تیرماه سال 78 که از ماجراهای مورد تاکید اصلاحطلبان به شمار میرود، او سخنان ويژهای را درباره این ماجرا و افراد حاضر در آن بر زبان جاری کرد تا هرچه بیشتر کام اصلاحطلبان را تلخ کند. وی در سخنرانی راهپیمایی بزرگ ملی 23 تیر که بعد از حوادث آن برگزار شد، میگوید: «این گروهکها و این چند صد نفر اوباش چیزی نیستند که بخواهند
برای ملت ما و برای مردم عزیز و قهرمان تهران، نگرانی به وجود آورند. در کدام کشور جهان، حرکتهای آشوبطلبانه این چنین تحمل میشود؟ اینها خیلی پستتر و حقیرتر از آن هستند که بخواهیم نسبت به آنها تعبیر حرکت براندازی را مطرح کنیم. در کجای دنیا و در کدام کشور و توسط کدام دولت، آشوب، تخریب و برهم زدن نظم جامعه، تحمل میشود. مگر دولت مقتدر جمهوری اسلامی ایران مسئولین امنیتی نظام، اینگونه حوادث را تحمل خواهند کرد.» روحانی در ادامه میگوید: «بیتردید این افراد دشمن مردم ایران و ارزشهای این مرز و بوم هستند، این اوباش حتی به مساجد هم تعرض کردند. ادامه این وضع برای نظام ما کشور ما و ملت ما قابل تحمل نخواهد بود. دیروز نسبت به این عناصر دستور قاطع داده شد، دیروز غروب دستور قاطع صادر شد تا هرگونه حرکت این عناصر فرصتطلب، هر کجا که باشد با شدت و با قاطعیت برخورد شود و سرکوب شوند». حسن روحانی این اظهارات پررنگ و تند و تیز را 14 سال قبل در شرایطی میگوید که شاید نمیدانست 14 سال بعد به کاندیدای اصلی اطلاحطلبان برای انتخابات 92 تبدیل میشود. کارنامه مواضع و رویکردهای روحانی البته به این واقعه ختم نمیشود بلکه پیشتر از
آن نیز با حضور در جریان نزدیک به راست سنتی نظیر جامعه روحانیت مبارز به هیچعنوان چهره اصلاحطلبی نداشته است. روحانی با لیست جامعه روحانیت مبارز در سال 1359 به نمایندگی مجلس شورای اسلامی انتخاب شد و در پنج دوره مجلس از سال 1359 تا 1379 فعالیت کرد. او نایب رئیس اول مجلس در دورههای چهارم و پنجمی بود که مجلسی متشکل از اکثریت اعضای راست سنتی در دست داشتند و اداره میکردند.
تصویر زیر شاهد مثالی است از نزدیکی روحانی به راست سنتی که در انتخابات مجلس شورای اسلامی ششم مطرح شده بود. در این تصویر اسامی چو محمود احمدی نژاد، هاشمی رفسنجانی، موحدی کرمانی، باهنر، غفوری فرد، مرضیه دستجردی، حسن روحانی، آل اسحاق، غلامحسین الهام، محسن رضایی، دانش محمد جواد لاریجانی، مرتضی نبوی و احمد توکلی به چشم می خورد که رویکرد و عملکرد آنان بر اساس عیار راست سنتی کاملا مشهود است. این در حالی بود که حسن روحانی در لیست جبهه مشارکت و اصلاح طلبان و سایر گروه های چپ یا اصلاح طلب امروزی نبوده است اما میبینیم که عضو جامعه روحانیت دیروز به کاندیدای مجمع روحانیون امروز تبدیل میشود و جبهه اصلاحات نیز از وی حمایت میکند.
از این دست نمونهها در کارنامه حسن روحانی فراوان و مشهود است و علی الظاهر این آشکار است که روحانی با اصلاحطلبان امروزی و دیروزی تفاوتهای فاحشی داشته است. روحانی در شرایطی امروز به کاندیدای جبهه اصلاحطلبان تبدیل شده که با قاطعیت میتوانیم بگوییم جریان دوم خرداد برای تداوم حیات سیاسی اش به جناح راست متوسل شده است.
دیدگاه تان را بنویسید