پشت‌پرده‌نظرسنجی‌های‌اصلاح‌طلبان‌چیست؟
به نظر می رسد که اصلاح طلبان که خود خوب می دانند مردم پس از انتخابات دهم ریاست جمهوری اقبالی به آنها نداشته و این را در انتخابات مجلس نشان دادند٬ سعی دارند با مهندسی افکار مردم٬ انتشار نظرسنجی های دروغین و بازی های رسانه ای و استفاده از روش‌های مدیریت افکار جامعه این بی اقبالی را به نفع خود تغییر دهند.
شفاف: ماجرای نظر سنجی هایی که منشا ، فرایند انجام و حجم نمونه آن نامعلوم است و پرسشگران و پاسخ دهنده ها و تحلیل گران آن مهمترین سوالات و مجهولات تحقیق اند، بار دیگر و در آستانه انتخاباتی دیگر، نقل شخصیت ها و محافل سیاسی شده است.
این موضوع این روزها در سایت‌های اصلاح طلب به وفور دیده می‌شود، انواع نظرسنجی‌هایی که قصد نشان دادن برتری نامزد های خود در انتخابات را دارد، این در حالی است که نتایج نظرسنجی های گوناگون و چندین مراکز معتبر نشان می دهد که محمدباقر قالیباف با فاصله زیادی از رقبای خود در صدر نظرسنجی ها ایستاده است و باید از او به عنوان یکی از کاندیداهای قطعی و پیشتاز انتخابات نام برد.
نظر سنجی هایی که به اتکا و پشتوانه آن، مردان عرصه سیاست ایرانی را بر می انگیزاند تا با شوق و تصور محبوبیت و هواداران میلیونی، وارد آوردگاه دشوار انتخابات ریاست جمهوری شوند.
این روزها کم نیستند نظرسنجی های انتخاباتی که در سایت‌های مختلف دیده می‌شود، نظرسنجی هایی که نتایج آنها به طور واضحی نشان از حمایت آن سایت از یک کاندیدای خاص را دارد، بنابراین طبیعی است که نتیجه نظرسنجی را به نفع نامزد مورد حمایت خود نشان دهد.
نظرسنجی علاوه بر آنکه دستمایه خوبی برای تحلیل رویکرد پیش روی طیف‌های مختلف اجتماعی به دست می‌دهد از سوی دیگر از طرف طیفی از سیاسیون ابزاری شده است تا با انتشار آن بر خط دهی به رویدادها اثر بگذارند و به قول معروف افکار عمومی را مدیریت کنند. در این میانه نباید این نکته را از نظر دور داشت که نظرسنجی به عنوان یک ابزار همانند دیگر مقولات سبک و سیاق منحصر به خودش را دارد و الزامات و قواعدی که نمی‌توان به سادگی از کنار آن گذشت.
درواقع نام هر پرسش و پاسخ معطوف به نظر خواهی از مردم را نیز نمی‌توان نظرسنجی نامید. از سوی دیگر نظرسنجی‌های اینترنتی چندان نمی‌تواند محلی از اعراب داشته باشد؛ چرا که از یکسو بهره گیری از فضای مجازی هنوز عامیت لازم را نیافته و بیشتر منحصر به طبقه‌ای خاص است و از سوی دیگر طیف‌ها می‌توانند با سامان دهی جمعی خاص و حضور سازمان دهی شده به ناگهان نظرسنجی‌ها را دچار تغییر و تحول کنند و بدیهی است که نتایج در اینصورت نمی‌تواند ملاک باشد و در نهایت عدم وجود گزینه‌های مختلف است که چندان در نظرسنجی‌های اینترنتی رقبا مورد توجه قرار نمی‌گیرد.
اما به راستی آیا نتیجه نظرسنجی‌های اینترنتی اینقدر می‌تواند متفاوت باشد و چرا نمی‌توان به نتیجه این نظرسنجی‌ها اعتنا کرد؟
اما به نظر می رسد که اصلاح طلبان که خود خوب می دانند مردم پس از پس از انتخابات دهم ریاست جمهوری اقبالی به آنها نداشته و این را در انتخابات مجلس نشان دادند٬ سعی دارند با مهندسی افکار مردم٬ انتشار نظرسنجی های دروغین و بازی های رسانه ای و استفاده از روش‌های مدیریت افکار جامعه این بی اقبالی را به نفع خود تغییر دهند.
اما این روزها تنها اصلاح طلبان نیستند که با انتشار این نوع نظرسنجی ها قصد انحراف افکار عمومی دارند؛ اخیرا سایت شبکه ایران وابسته به روزنامه ایران نیز همسو با سایت‌های اصلاح‌طلب با انتشار نظرسنجی‌های گوناگون و البته سازماندهی شده قصد برتری کاندیدای اصلاح‌طلبان نسبت به سایر کاندیداها را دارد.
در صورتی که آخرین نظر سنجی از سوی تمامی نهادهای معتبر، سازمان های فرهنگی و رسانه ای که در اغلب دوره های انتخاباتی ملاک ستادهای انتخاباتی و تحلیل فعالان سیاسی است نشان می دهد که محمد باقر قالیباف در صدر نظرسنجی ها قرار دارد.
دیدگاه تان را بنویسید