اين چهره اصلاح طلب در شماره جديد هفته نامه آسمان در مقاله اي با عنوان «بازي رفيق در زمين رقيب » به بررسي شرايط امروز اصلاح طلبان پرداخته است. خبرگزاري آريا بخش هايي از اين نوشتار را منتشر مي کند: *با همه نگراني و تاثري که از زندان و حصر دوستانمان داريم ولي به ياد بياوريم که اينگونه مشکلات در اوج قدرت اجرايي اصلاح طلبان کم نبوده است. *آن روزها حتي به فکر کسي هم خطور نمي کرد که به خاطر وقوع آنچه نمي پسنديم از قدرت کناره گيري کنيم و در امور حکومت دخالت نکنيم. *در اولين هفته زندان در سال 78 که ناباورانه به زندان عادت مي کردم وقتي تلفني از آقايان عطريان شنيدم که آقاي خاتمي آنقدر گرفتاري دارد که مساله زندان رفتن ها در بين آنها گم است در عين اينکه آب سردي بود روي آن همه احساس و هيجان ولي معقول که فکر کردم پيش خودم گفتم اين هزينه اي است که بايد دادو به ايشان حق دادم که چنين روالي در پيش گيرد. *اينکه زنداني شويم ولي منافع ملي حفظ شود و کشور و زندگي مردم در مسير صحيحي قرار گيرد ارزش دارد. *در کدام يک از صحنه هاي مبارازات سياسي و انتخاباتي تمام اين سال ها زمينه براي مشارکت بي چون و چراي گروهي که به هر حال خواهان
تغيير شرايط هستند فراهم بوده است؟ *زمينه هاي هر مبارزه اي را بايد رهبران مبارزه به کمک مردم ، هنرمندانه خود از کوه سخت مشکلات بتراشند و با تيشه تصميم و اراده تک تک اشخاص آنقدر بر اين سنگ سياه بکوبند که تنديس آزادي ، مشارکت و دموکراسي شکل بگيرد. *اگر قرار بود زندانيان سياسي آزاد شوند ، آقايان کروبي و موسوي از حصر بيرون آيند ، وضعيت اقتصاد و فرهنگ و سياست داخلي و خارجي رو به بهبود رود پس اصلاح طلبان براي چه بايد به قدرت برسند؟ * اينکه شرط حضور در صحنه آزادي دوستاني که گرفتار زندان و حصر شده اند باشد بسيار ژست جوانمردانه ، آزاد منشانه و نگاهي از موضع استغنا به قدرت است.اين پشت پا زدن به مردار قدرت و اقتدار است و افسار اين شتر سرکش را به گردنش انداختن ، اما واقعيت اين است که درون ناپيداي اين نگاه به راديکال و روشنفکرانه محافظه کاري غريبي آرميده است. *در يک نگاه واقعبينانه فکر کنيم که رقيب از حضور ما در انتخابات خوشحال است يا نگران؟ *در هيچ صحنه اي رقيب خواهان پيروزي براي رقباي ديگر نيست. *نگاهي به اردوگاه رقبا بياندازيم که چگونه در پوستين هم افتاده اند. *چه زماني بهتر از حالا که بگوييم ديدگاه هاي غلط و
افراطي رقيب چه بر سر اين کشور آورده است. *راهي جز اين نيست که همه اصلاح طلبان ايران و همه کساني که به اعتدال و روش هاي عاقلانه حکومتداري مي انديشند دوباره متحد شوند.
دیدگاه تان را بنویسید