سرویس سیاسی «فردا»: شعارهای دولت نخست احمدی نژاد، در کلام ادبیات اصیل انقلابی بود که شاید سالها پیش از آن مطرح شده بود اما فعلیت آن چنان که باید و شاید رخ نداده بود و یکی از زمینههای روی آوردن ملت به دولت ایشان، ارائه همان شعارها بود. از میان تمام آن شعارهای اصیل، برخی وعدهها نیز مربوط به معیشت ملت بود و رویکرد اقتصادی متناسب با شأن ملت ایران را پیشبینی میکرد. احمدی نژاد در خردادماه 1384 در گفتگو با فارس عنوان کرده بود: «در دولتي كه 80 درصد صنعت آن دولتي است اين آزاديهاي مردم محدود شده و تمام اقتصاد دست يك عده خاص است و بقيه مردم چيزي ندارند ؛ رسانهها، زبانها و بلندگوها در اختيار عدهاي خاص است. ... من موافق سرمايهگذاري هستم ميگويم سيستم مالي شما دارد اقتصاد كشور را به سمت دلالي سوق ميدهد و من ميگويم شما 15 الي 16 سال توسعه اقتصادي و سياسي كرديد من از شما سوال ميكنم آيا كشاورزان، كارگران، كارمندان و تجار و بازاريان ما امنيت خاطر دارند و به يك ثبات برنامه رسيدهاند؛ نه، يك قشر باريكي برنامه را بردهاند و 6 الي 7 درصد رشد اقتصادي حاصل آن متوجه شده در جيب يك عده خاص در سفرههاي عموم ملت نيست و
يك چيز غلطي است ميتوانيم ما كاري كنيم كه اين حاصل در كل ملت توزيع شود.» و اینک در سال 1391 و در مجلس شورای اسلامی میگوید: « منحصر شدن اصلی اقتصاد در دست افراد خاص و معدود و خارج شدن توده های مردم از فعالیت های ماندگار اقتصادی و رشد تولید وابسته به نفت ارزی از دیگر نقطه ضعف های اقتصاد ما است و کسانی که دست شان می رسد پولدارتر می شوند و اقتصاد کشور در دست سه چهار هزار نفر می چرخد و بقیه مردم عنصر فرعی به حساب می آیند .»
باید این پرسش را مطرح که آیا در هشت سال دوران ریاست جمهوری شعار ایشان محقق نشده است که دوباره همان شعار را با همان ادبیات تکرار میکنند. ایشان در سال 1384 و در آستانه انتخابات ریاست جمهوری نهم، تاکید میکند که تمام اقتصاد در دست یک عده خاص است و امروز در تاریخ 1391 و در صحن مجلس شورای اسلامی نیز مجددا همین تاکید را انجام میدهد و منحصر شدن اقتصاد در دست افرادی خاص را ذکر میکنند. این سخنان رئیس جمهور که به فاصله حدوداً 8سال بیان شده است، نشانه چیست؟ آیا دولت توانسته است آنچه در سال 84 وعده داده بوده است را محقق کند و اقتصاد را از دست افراد خاص (!) بیرون آورد یا اینکه این مطلب صرفاً سخنی است که اساساً در آستانه انتخاباتها گفته میشود؟!! وقتی رئیس قوه مجریه، یک نقص را هم در ابتدای دولت خویش و هم در انتهای آن ذکر میکند، آیا برای نقصان عملکرد دولت، استدلال دیگری لازم است؟ آیا جز این است که خود رئیس دولت، خواسته یا ناخواسته این نقص را مؤکد میکند و عملکرد ضعیف دولت را در این بُعد اقتصادی صحه مینهد؟! از سوی دیگر، رئیس جمهور چند پیشنهاد اقتصادی و راهکار را برای برون رفت از وضعیت اقتصادی فعلی مطرح نمود.
فارغ از اینکه این راهکارها چقدر مطلوب است و یا میزان عملیاتی شدن آنها در دولت نهم و دهم چه میزان بوده است، باید اشاره کرد که ارائه این راهکارها در ماههای پایانی دولت دهم جالب توجه است. البته این راهکارها نیز با ادبیات مشابهی قبلتر مطرح شده بودند و بازطرح آنها در آخرین ماههای دولت چه دلیلی دارد؟ دلیلی که به زعم احمدی نژاد انتخاباتی نیست اما خدا آگاهتر است!
دیدگاه تان را بنویسید