اصلاح‌طلبان سوگلي VOAو BBC شده‌اند

کیهان نوشت: پايگاه هاي اينترنتي ضد انقلاب از جمله گويانيوز، بالاترين، اخبار روز، راديو كوچه، خودنويس و... مقاله مشتركي را به قلم عبدالستار دو شوكي و با مضمون اعتراض به روابط ويژه بي بي سي و صداي آمريكا با اصلاح طلبان منتشر كرده اند. در اين مقاله آمده است: علي رغم شواهد و اسناد انكارناپذير موجود، مسئولين سرويس جهاني بي بي سي و بخش فارسي آن ادعا مي كنند كه بي بي سي مستقل از وزارت خارجه عمل مي كند، چون يك نهاد دولتي نيست بلكه مانند 900 سازمان و دستگاه ديگر با فرمان يا امتيازنامه سلطنتي (Royal Charter) مستقل اداره مي شود؛ و اينكه منتقدين بي بي سي از درك اين مقوله حقيقي و حقوقي عاجز مي باشند. اما بايد گفت كه برخلاف ادعاي بي بي سي، اگر به ليست سازمانها و دستگاه هاي تحت فرمان مذكور رجوع كنيم، مي بينيم كه بي بي سي در كنار نهادهايي نظير ارتش سلطنتي بريتانيا، نيروي هوايي سلطنتي بريتانيا، بانك مركزي انگليس و غيره قرار دارد. آليسدير پنكرتن در كتاب معروف خود به نام «فيلم، راديو و تلويزيون» از بي بي سي به مثابه «امپرياليسم جديد» ياد مي كند و دلايل خود را توضيح مي دهد. نقش تبليغات (propaganda) صداي آمريكا در آمريكاي لاتين نيز در كتاب ديويا مكميلين به نام «مطالعات بين المللي رسانه اي» مورد تجزيه و تحليل قرار گرفته است. اين همكار گروهك اتحاد جمهوريخواهان در ادامه خاطرنشان مي كند: حمايت ضمني و عملي بخش فارسي صداي آمريكا و به خصوص بي بي سي از اصلاح طلبان بر هيچ كسي پوشيده نيست. بر طبق آينه جهان نماي بي بي سي فقط دو گروه در سپهر سياست ايران وجود دارند؛ اصولگرايان طرفدار آيت الله خامنه اي و يا طرفداران احمدي نژاد از يكسو، و طيف هاي مختلف اصلاح طلبي از سوي ديگر. از آنجايي كه اصولگرايان تمايلي به ظاهر شدن بر روي صفحه بي بي سي ندارند، جعبه جادويي دولت بريتانيا در اختيار اصلاح طلبان قرار دارد تا با استفاده از اكسيژن تبليغاتي فراهم شده توسط اين دستگاه خود را تطهير و به مردم به عنوان يك آلترناتيو بالقوه عرضه كنند. از نظر بي بي سي، به استثناي تعداد اندكي برانداز در خارج، مردم ايران خواهان سرنگوني رژيم جمهوري اسلامي نيستند. در نتيجه انعكاس چنين خواسته اي در برنامه هاي متعدد بي بي سي به دور از شئون ژورناليستي و به مثابه دخالت مستقيم در امور داخلي ايران در راستاي تغيير رژيم خواهد بود. اما حمايت بي بي سي از يك طيف بخصوص و اجازه حضور مستمر آنها در برنامه هاي مختلف تلويزيون فارسي بي بي سي و ناديده گرفتن افكار و تحليل هاي طيف هاي برانداز خود دليل مستدلي است مبني بر دخالت جانبدارانه بي بي سي در ايران، علاوه بر نقض بي طرفي. دوشوكي مي نويسد: هر دو بي بي سي و صداي آمريكا فعاليت هاي اپوزيسيون برون مرزي را تا آنجايي كه رنگ و بوي اصلاح طلبي بدهد، منعكس مي كنند. نمونه هاي فراواني در اين زمينه وجود دارد از جمله نشست استكهلم و كنفرانس پراگ كه خبر و تحليل آن توسط اين دو رسانه به طور وسيعي منعكس شد. اما كوچكترين اشاره اي به نشست نيروهاي چپ و يا گردهمايي دهها سازمان و فعال اپوزيسيون در ژانويه امسال در آلمان يا اشاره اي به نشست اخير تعداد زيادي سازمان سياسي و شخصيت برانداز كه بين 7 تا 9 دسامبر امسال به دعوت حزب دمكرات كردستان در بروكسل جمع شده بودند، نشد. چرا؟ اينگونه چراها فراوان هستند، اما تحليلگران مسائل سياسي ايران حاضر نيستند خطر كرده و به آنها بپردازند، چون مي دانند كه اقبال حضور خود را در بي بي سي و صداي آمريكا در مخاطره خواهند افكند. در طي سالهاي اخير هر دو رسانه براي جذب و استخدام روزنامه نگاران اصلاح طلب از داخل كشور رقابتي «ناسالم» را دامن زدند. وانگهي اپوزيسيون برون مرزي نيز بايد از خواب گران بيدار شود. در تحليل نهايي اين بي بي سي و صداي آمريكا هستند كه تصميم مي گيرند چه كس و يا كساني به عنوان اپوزيسيون يا سران اپوزيسيون معرفي خواهند شد، همان گونه كه چلبي ها و كرزائي ها را معرفي كردند.