خبرگزاری دانشجو: در طی سالیان گذشته کشورهای عضو اتحادیه اروپا در اقدامی نسنجیده و پیرومنشانه از آمریکا با نشان دادن عدم استقلال و الگوبرداری از کشور آمریکا تحت عناوین بسیاری اقدام به تحریمهای مقامهای اجرایی، اقتصادی، قضایی و نظامی و چهرههای سیاسی ایران کردند.
نگاهی اجمالی به تحریمهای گسترده مالی و تجاری و نگاهی گستردهتر به افراد و مقامهای تحریمشده ایرانی توسط اتحادیه اروپا:
الف) تحریمهای شخصیتهای نظامی:
1- اسماعیل احمدی مقدم، فرمانده نیروی انتظامی
2- عبدالله عراقی، رئیس انصارحزب الله (اعلام شده از سوی تحریم کنندگان)
3- سردار علی فضلی، جانشین فرمانده بسیج
4- حسین همدانی، فرمانده سابق سپاه محمد رسول الله(ص)
5- محمدعلی جعفری، فرمانده کل سپاه پاسداران
6- علی خلیلی، معاون بهداری قرارگاه ثارالله (اعلام شده از سوی تحریم کنندگان)
7- بهرام حسینی مطلق، فرمانده لشگر سیدالشهداء
8- محمدرضا نقدی، رئیس سازمان بسیج مستضعفین
9- احمدرضا رادان، جانشین نیروی انتظامی
10- عزیزالله رجبزاده، رئیس سابق پلیس تهران
11- حسین ساجدنیا، رئیس پلیس تهران
12- حسین طائب، معاون اطلاعات سپاه
13- سیدحسن فیروزآبادی، فرمانده کل ستاد نیروهای مسلح
14- محمد حجازی، فرمانده قرارگاه ثارالله
15- نبیالله حیدری، رئیس پلیس فرودگاههای کشور
16- یدالله جوانی، رئیس سابق اداره سیاسی سپاه
17- مسعود جزایری، معاون فرهنگی ستاد کل
18- محمدصالح جوکار، رئیس سابق سازمان بسیج دانش آموزی
19- بهروز کمالیان، مدیر گروه امنیت سایبری آشیانه
بنا بر این گزارش، سرلشگر حسن فیروزآبادی، رئیس ستاد کل نیروهای مسلح در خصوص تحریم مقامهای نظامی چنین گفت: تحریمهای مقامات نظامی ایران بیشتر شبیه یک شوخی و تفریح است تا تحریم و تحریمها در نهایت شکست خواهد خورد.
وی در بخشهای دیگری از صحبتهایش رو به مقامات اروپایی و آمریکایی چنین میگوید: این مقامات نظامی که شما تحریم کردهاید در داخل ایران از هیچ ثروت و سرمایهای برخوردار نیستند چه رسد به اینکه در بانکها، موسسات مالی اروپایی و امریکایی سرمایه گذاری کنند پس وقتی چیزی وجود ندارد چه چیزی را تحریم میکنید.
ب- مقامهای قضایی:
1. سیدحسن شریعتی، رئیس کل دادگستری تهران
2. قربانعلی دری نجفآبادی، دادستان کل سابق ایران
3. حسن حداد، قاضی شعبه 26انقلاب
4. سیدمحمد سلطانی، قاضی دادگاه انقلاب مشهد
5. علیاکبر حیدریفر، قاضی دادگاه انقلاب
6. عباس جعفری دولتآبادی، دادستان کل تهران
7. محمد مقیسه، قاضی و رئیس شعبه 28 دادگاه انقلاب
8. غلامحسین محسنی اژهای، دادستان کل ایران
9. عباس پیرعباسی، قاضی شعبه 26 و 27 انقلاب
10. امیر مرتضوی، معاون دادستان مشهد
11. عبدالقاسم صلواتی، رئیس شعبه 15 دادگاه انقلاب
12. مالک اژدر شریفی، رئیس کل دادگستری آذربایجان شرقی
13. احمد زرگر، قاضی شعبه 36 تجدید نظر
14. علیاکبر یساقی، قضای دادگاه انقلاب
15. مصطفی بزرگنیا، رئیس بند 350 اوین
16. غلامحسین اسماعیلی، رئیس سازمان ایران
17. فرج الله صداقت، معاون مدیر کل زندان تهران
18. محمدعلی زنجیرهای، معاونت توسعه مدیریت
19. علیرضا آوایی، رئیس کل دادگستری تهران
20. جابر بانشی، دادستان شیراز
21. مصطفی برزگر گنجی، دادستان قم
22. محمدرضا حبیبی، دادستان عمومی اصفهان
23. موسی خلیلاللهی، دادستان عمومی و انقلاب تبریز
24. مجتبی ملکی، دادستان کرمانشاه
25. مهرداد امیدی، مدیرکل جرایم رایانهای اگاهی
26. محمود سالارکیا، معاون دادستان
27. حسین ذبحی، معاون قضایی دادستان کشور
28. محمدکاظم بهرامی، رئیس سازمان قضایی نیروی انتظامی
29. حجتالله سوری، مدیر بازداشتگاه اوین
30. عزیز حاج محمدی، قاضی فعلی شعبه 71
31. محمدباقر باقری، معاون دادگستری خراسان
32. حسین آخریان، رئیس بند یک رجایی شهر.
33.حسن شریعتی رئیس دادگستری خراسان.
در ادامه این گزارش کارشناسان قضایی در خصوص تحریمهای مقامات قضایی ایران تأکید کردند: هدف اصلی از تحریمهای مسئولان قضایی به طور یقین از بین بردن استقلال قوه قضاییه است و این در حالی است که در داخل کشور ایران نیز کسی نتوانسته استقلال قوه قضاییه را خدشهدار کند و برای اثبات مدعای خود دستگیری مهدی هاشمی، فائزه هاشمی و جوانفکر و برخی از مسئولان مالی در زمینه اختلاس و تسلیم نشدن در برابر فشار داخلی را ذکر کردهاند.
ج) مقامهای اجرایی و اقتصادی:
1.محمود عباسزاده مشکینی، مدیر کل سابق انتخابات وزارت کشور
2.حسین طلا، فرماندار سابق تهران
3.مرتضی تمدن، استاندار تهران
4.مرتضی بختیاری، وزیر دادگستری
5.سید محمد حسینی، وزیر ارشاد
6.حیدر مصلحی، وزیر اطلاعات
7.احمد عزیزی، معاون رئیس بانک ملی در لندن
8.داوود بابایی،رئیس تحقیقات لژستیکی
9.حسن بهادری، مدیر عامل بانک آریا
10.شمسالدین بوریری، معاون انرژی اتمی
11.پیمان بروجردی، رئیس بانک رفاه
12.کامران دانشجو، وزیر علوم
13.عبدالناصر همتی، مدیر عامل بانک سینا
14.میلاد جعفری، بازرگان کالا
15.علی کریمیان، بازرگان کالا
16.مجید خوانساری، مدیر عامل شرکت بازرگانی
17.محمدرضا مسگریان، مدیر عامل بانک بینالمللی پرشیا
18.محمد محمدی، مدیر عامل ماستا
19.محمدحسن محبیان، مدیر عامل پست بانک
20.محمدصادق ناصری، رئیس موسسه تحقیقات
21.محمدرضا رضوانیزاده، مدیر عامل شرکت سوخت هستهای
22.صدقی، مدیر عامل ساخت نیروگاه هسته ای
23.بهمن والیکی، مدیر عامل بانک توسعه صادرات
24.جواد آلیاسین، رئیس مرکز تحقیقات و فناوری و انفجار
25.زووار، مدیرعامل بانک پرشیا در دبی
26.حسین اللهکرم، رئیس حزب انصار
27.صادق محصولی وزیر سابق رفاه .
در ادامه این گزارش، رامین مهمانپرست در مورد تحریمها و خصوصا تحریمهای مقامات اجرایی چنین میگوید: اینگونه تحریمها در راستای تضعیف نیروهای اقتصادی و فشار اقتصادی از طریق فشار به نیروهای کارآمد اجرایی داخلی صورت میگیرد و به طور قطع میتواند وضع بحرانها را در اروپا شدیدتر و بدتر کند و سیاست تحریم در نهایت شکست خواهد خورد.
مجلس شورای اسلامی نیز در اقدامی جسورانه فهرستی 26 نفره از مقامات آمریکایی که به طور مستقیم در کشتار مردم عراق و افغانستان دست داشتند و همچنین برخی از افرادی که دخالت مستقیم در قاچاق مواد مخدر داشتهاند را تحریم کرد.
از جمله این افراد میتوان به توماس جیپیکارد، رئیس اف بی ای، ژنرال جفری دی میلر، فرمانده زندان گوانتانامو، دونالدرامسفلد، وزیر دفاع سابق آمریکا و 23 تن دیگر اشاره کرد.
همه این تحریمها در حالی است که خبر پیشبینی شده برای مقامات ایرانی ولی غافلگیرانه برای کشورهای آمریکایی و اروپایی رخ داد، و تیتر اکثر نشریهها و خبرگزاریهای مختلف داخلی و خارجی شد.
متن خبر حکایت از این میدهد که 24 نفر از تحلیلگران ارشد نظامی و سیاسی مسائل ایران نامهای را امضا کردهاند و در آن ضمن تاکید بر دیپلماسی از باراک اوباما، رئیس جمهوری این کشور درخواست کردهاند که تحریمهای ایران را متوقف کند.
در قسمتهایی از این نامه که به امضای مقامات ارشد اطلاعاتی و نظامی آمریکا و دیپلماتهای سابق انگلیسی رسیده چنین آمده: مذاکره تنها راهحل مسئله هستهای و بهترین راه برای جلوگیری از بروز جنگ است.
حال باید دید و منتظر شد که آیا پیشبینی مسئولان ایرانی در خصوص شکست تحریمها در آینده و همچنین با توجه به شروع فریادهای اعتراضی و نامههای انتقادی از سوی برخی از تحلیلگران ارشد به مسائل تحریم و همچنین مخالفت کشورهای مستقل به تحریمهای یک جانبه تغییری عملی در سیاست های کشورهای غربی رخ خواهد داد یا نه.
دیدگاه تان را بنویسید