توطئه قطر برای سید حسن نصرالله

جهان: در توافقنامه منعقده میان دوحه و واشنگتن، امیر قطر مامور شناسایی مکان استقرار دبیر کل حزب الله لبنان و همچنین مامور تحت فشار قرار دادن نخست وزیر ترکیه برای محکوم کردن سوریه و اغوا کردن رئیس جمهوری عراق از طریق کمک های مالی بود. به گزارش اسلام تایمز ، روزنامه "یدیعوت آحرونت" چاپ رژیم صهیونیستی طی دو روز گذشته در خبری، توافقات پشت پرده بین دوحه و واشنگتن را بر ملا کرد. در این توافقنامه که قطر کمی پیش از انقلاب های عربی آن را با طرف آمریکایی خود به امضاء رساند، بندهایی دیده می شود که علاوه بر آنکه شکست "حمد بن خلیفه آل ثانی" را در اجرای ماموریت های محوله از سوی کاخ سفید نشان می دهد از طرف دیگر حاکی از آن است که آل ثانی در برابر مقامات آمریکایی تا چه حد خوار و ذلیلند که حاضر هستند برای جلب رضایت واشنگتن هر شرط حقیرانه ای را بپذیرند. از جمله بندهای آن که ماموریت امیر قطر را در بی ثبات کردن منطقه خاورمیانه و همچنین خیانت وی را نسبت به امت عربی فاش می کند، این است که وی مامور پیگیری موضوع حمایت و پشتیبانی از جنوب لبنان آن هم از طریق احداث ساختمان ها و اجرای پروژه های مسکونی و سرمایه گذاری در این منطقه شد تا به نوعی بتواند خود را به جنبش حزب الله لبنان نزدیک کند. امیر قطر در پی این نزدیکی به حزب الله تلاش داشت تا مکان استقرار "سید حسن نصرالله" دبیر کل این جنبش را شناسایی کند البته در این راستا با ارسال هدایایی برای "سید حسن نصرالله" سعی داشت تا مکان حضور وی را از طریق ماهواره شناسایی کند که البته این ماموریت وی به شکست انجامید. - تحت فشار قرار دادن ترکیه و به طور مشخص "اردوغان" نخست وزیر این کشور برای تحریم سوریه آن هم به شکل تدریجی با سوء استفاده از پرونده کردهای سوریه. - حمایت مالی از "جلال طالبانی " رئیس جمهوری عراق برای فعال کردن نقشش در عراق و در نتیجه فعال کردن نقش آمریکا در این کشور . - تلاش برای ایجاد هرج و مرج و آشوب در کشورهای عربی از طریق پرونده های فساد و در راس آن سوریه. - تلاش برای گسترش دادن دامنه فعالیت رسانه ای قطر از طریق افتتاح شبکه های اطلاع رسانی جدید یا شبکه های رادیویی در کشورهای مختلف عربی. - ارائه حمایت قطر از گروههایی که در کشورهای عربی و خاورمیانه این تبلیغ و باور در بین آنها وجود دارد که مورد ظلم قرار گرفته اند، مانند اهل تسنن بحرین، کردها در ترکیه و ارامنه در سوریه و دروزی ها در لبنان آن هم با ارائه کمک های مالی یا انعکاس مسائل مربوط به آنان در رسانه ها.