اعتراض کانادا به فیلم ضد ایرانی آرگو!

مهر: در حالی که آمریکا در فیلم ضد ایرانی آرگو به دنبال وارونه نشان دادن حقیقت تسخیر لانه جاسوسی در سال 58 می باشد کانادا برای نشان ندادن نقش این کشور در این ماجرا به فیلم آرگو اعتراض کرده است. در حالیکه همچنان فیلم "آرگو" ساخته ضد ایرانی بن افلک در سینماهای آمریکا روی پرده است، لابی‌ها و فضاسازی‌ها برای تقدیم جایزه اسکار 2013 به این فیلم پررنگ‌تر می‌شود. بن افلک کارگردانی است که در کارنامه خود آثاری چون "شهر" و "رفته عزیزم رفته" را ثبت کرده ولی این روزها با اکران فیلم "آرگو" اسمش بار دیگر بر سر زبان‌ها افتاده است. البته این‌بار ایرانی‌ها بیشتر این فیلمساز و بازیگر آمریکایی را می‌شناسند؛ چراکه فیلم "آرگو"ی او به دلیل ضدایرانی بودن تبدیل به اثری جنجالی شده‌است. این فیلم که هزینه زیادی هم صرف ساخت آن شده از لحظ ساختار فیلمسازی کم عیب و نقص است و به نظر می‌رسد فیلم آرگو سکوی پرتاب بن افلک برای گرفتن جایزه اسکار باشد. این فیلم به سبکی ساخته شده است که توجه تماشاگر را از ابتدا تا انتهای نمایش به سمت خود معطوف می‌دارد ولی نکته قابل توجه آن این است که بخشی از تاریخ ایران و انقلاب اسلامی را به گونه‌ای تصویر می‌کند که چهره‌ای نادرست از ایرانی‌ها به نمایش می‌گذارد. فیلم "آرگو" با نگاهی کوتاه به تاریخ، ابتدا به دهه‌های قبل از سال 1979 برمی‌گردد و حمایت دولت آمریکا از محمدرضا پهلوی را به تصویر می‌کشد و سپس به ماجرای تسخیر سفارت آمریکا و عملیات نجات کارمندان آن وارد می‌شود. فاکس نیوز در جدیدترین گزارش خود درباره این فیلم آورده است: این فیلم داستان گروگان‌گیری شش عضو سفارت آمریکا و تسخیر لانه جاسوسی آمریکا توسط دانشجویان خط امام در ایران است. این 6 عضو به طور مخفیانه از آنجا فرار می‌کنند و به سفارت کانادا پناه می‌برند. سپس توسط نقشه سی آی ای از طریق یکی از ماموران آن به نام تونی مندز نجات پیدا می‌کنند و با هویت جعلی کانادایی از خاک ایران خارج می‌شوند. ماجرای فریبکاری آمریکایی‌ها اینگونه رقم می‌خورد که تونی مندز برای فرار از ایران دست به یک دروغ بزرگ می‌زند. او با نوشتن یک سناریوی سیاسی خود را در قالب یک کارگردان برای ساختن فیلمی به نام آرگو جا می‌زند که به همراه دو همکار خود به ایران سفر ‌کرده‌اند. همکاران تونی مندز (بن افلک)، جان چمبرز (جان گودمن) و لستر سیگل (آلن آرکین) هستند که مثلا به عنوان دستیاران فیلم‌سازی به همراه او وارد خاک ایران شده‌اند. چگونگی صحت جزئیات این فیلم مورد تردید است و اکران آن برای اولین‌بار در جشنواره تورنتو همزمان با قطع روابط دیپلماتیک ایران و کانادا صورت گرفت. بن افلک برای بازسازی شرایط آن زمان به طور واقعی و طبیعی یه خصوص ظاهر بازیگران و مدل موها و لباس‌های آنها، از گریمورهای متبحری استفاده کرده و سعی کرده تا دکور صحنه‌ها بسیار شبیه به دهه پنجاه ایران باشد. کریس تریو به عنوان فیلمنامه‌نویس آرگو سعی کرده تا لحظات کمیک و خنده‌دار را نیز در این فیلم جدی قرار دهد. بن افلک نیز به عنوان یک کارگردان توانسته است، این لحظات خنده‌دار را به خوبی در فیلم جایگذاری کند، به طوریکه در تضاد با جریان اصلی فیلم قرار نگیرد و توجه بیننده را از فضای فیلم دور نکند. بن افلک از ترفندهای فیلم‌های قدیمی برای به تعلیق درآوردن فضای داستان و میخکوب کردن تماشاگر استفاده کرده است. پختگی در روش فیلم سازی او در صحنه‌های مختلف فیلم مشهود است. البته او در آموزش فارسی به بازیگرانش موفق نبوده است. با این حال داستان کلی فیلم قصد دارد تا تماشاگر را قانع کند که تمام تقصیرات به گردن ایران است و سیاست‌ها و مداخلات آمریکا هیچگونه نقشی در پدید آمدن آن شرایط و برانگیخته شدن خشم دانشجویان انقلابی نداشته است. نمایش اولیه فیلم در جشنواره فیلم تورنتو، اعتراض مقامات کانادایی را برانگیخت به این دلیل که به گفته آنها اثری از همکاری گسترده دولت کانادا در نجات آن شش نفر در فیلم مشاهده نمی‌شود. ولی فشارهای دولت کانادا، کارگردان فیلم را مجبور کرد در انتهای فیلم بنویسد "عملیات آرگو، یکی از موفق‌ترین عملیات‌های بین دولت‌ها بوده است". در سال ۲۰۰۷ بر اساس دو مقاله سیاسی که پیش از این درباره فرار دیپلمات‌های آمریکایی از ایران در زمان تسخیر لانه جاسوسی منتشر شده بود، جرج کلونی به همراه گرانت هسلوف و دیوید کلاوانز پروژه ساخت فیلم "آرگو" را آغاز کردند. در فوریه ۲۰۱۱ بن افلک به عنوان کارگردان به گروه تولید فیلم اضافه شد. انتخاب بازیگران ایرانی از طریق تبلیغات در روزنامه‌های فارسی‌زبان آمریکا انجام شد. بعد از انتخاب بازیگران فیلمبرداری فیلم در ماه اوت ۲۰۱۱ در لوس‌آنجلس کلید خورد. مابقی تصاویر فیلم نیز در شهرهای مک‌ لین ویرجینیا، واشنگتن دی‌سی و استانبول فیلمبرداری شد. آرگو اولین‌بار در سی و هفتمین جشنواره فیلم تورونتو به نمایش درآمد و نمایش گستردهٔ آن در سینماهای آمریکا از ۱۲ اکتبر ۲۰۱۲ آغاز شده‌است.