رهاشدن پروژه های فرهنگی
پروژه های فرهنگی که کمتر کسی برای پیشرفت آنها تلاش می کند در همین راستا مجتمع فرهنگی دهلران شش سال بدون سرانجام مانده است.
مهر: پروژه های فرهنگی که کمتر کسی برای پیشرفت آنها تلاش می کند در همین راستا مجتمع فرهنگی دهلران شش سال بدون سرانجام مانده است. به گزارش خبرنگار مهر، درست شش سال پیش کلنگ احداث مجتمع فرهنگی هنری شهرستان دهلران به زمین زده شد به امید اینکه یکی دو سال بعد هنرمندان این دیار سرپناهی جهت کارهای هنری خود داشته باشند زیرا دهلران سرشار از هنرمندانی خلاق در رشته های مختلف هنری است که زبانزد آنها اهالی تئاتر هستند که آوازه ای در کشور دارند. اما از آن روز تاکنون فقط پروژه نیمه رها شده و آیینه دق هنرمندان این دیار شده است زیرا دیگر شهرهای استان که کمتر فعالیت های فرهنگی هنری دارند سالهاست که داری مجتمع های فرهنگی هنری شده اند و راکد ماندن این پروژ این چیزی جز نشان از ضعف مدیریت فرهنگی این شهرستان نیست. حیدر رضایی مسئول انجمن نمایش شهرستان دهلران در این ارتباط به خبرنگار مهر گفت: تئاتر دهلران در کشور جایگاه بسیار خوبی دارد ولی متاسفانه هنوز در بحث سخت افزاری مشکل دارد چرا که هنوز مجتمع فرهنگی ارشاد دهلران به صورت یک اسکلت ماندگار شده و چندین سال از آن می گذرد و مسئولان از پیشرفت فیزیکی 60 درصدی آن سخن می گویند ولی در عمل هنوز هنرمندان این پیشرفت را ندیده اند و وضعیت این مجتمع مسکوت مانده است. وی گفت: تئاتر دهلران هنوز از یک سالن سن مناسب برخوردار نیست و با توجه به پتانسل خوب تئاتر هنوز ما فضایی جهت اجرای نمایش در شهرستان نداریم. این کارگردان تئاتر گفت: امیدواریم روزی برسد و مسئولان به این مهم توجه کنند و حل مشکلات هنری - فرهنگی را یک ضرورت بدانند. رضایی افزود: شهرستان دهلران به عنوان مرکز فرهنگی دفاع مقدس است و ضرورت دارد که بحث مجتمع فرهنگی هنری دهلران به سرانجام برسد. مسئول تئاتر شهرستان دهلران اظهار داشت: در تئاتر بحث سخت افزاری یکی از ضروریات است چرا که وقتی شاگرد ما بخواهد تئاتر را دنبال کند باید مکانی وجود داشته باشد که متاسفانه ما نه فضای مناسبی داریم و نه نورپردازی مناسبی داریم و در بحث سرمایشی گرمایشی در یک ماه اخیر مشکل سرمایشی آن حل شده است و سالن ارشاد دهلران فاقد امکانات برای بچه های تئاتر است. وی گفت: برای یک هنرمند باید تمام فاکتورها مهیا باشد که در شهرستان دهلران این چنین نیست و همین باعث شده تعداد افراد انجمن نمایش دهلران به تعداد انگشتان یک دست هم نرسند چون دیگر علاقه ای وجود ندارد این در حالی است که ظرفیت ها در شهرستان موجود است و مسئولان باید امکانات در اختیار ما بگذارند. این هنرمند تصریح کرد: عدم توجه به هنرمندان در شهرستان باعث شده هنرمندان کوچ کنند و خود بنده به دنبال این هستم برای ادامه کارهای تئاتر خود به پایتخت و شاید به مر کز استان بروم چرا که امکانات لازم برای ایده های بزرگی که در سر داریم در شهرستان دهلران نیست. وی عنوان کرد: تئاتر دهلران به لحاظ کارآموزانی که ابتدا داشت بسیار خوب بود ولی الان چهار گروه تئاتر دهلران با هفت نفر اداره می شود که این بسیار بد است چرا که آفت در تئاتر و هنر است که ما بخواهیم از تیپ های مختلف استفاده نکنیم و فقط از یک تیپ در تمام ژانرها استفاده کنیم و این کار خودش دشمن تئاتر و هنر است و ضربه عظیمی به پیکره تئاتر وارد می کند. رضایی اظهار داشت: آرام آرم تئاتر دهلران دارد به نقطه صفر می رسد. وی گفت: نبود امکانات سخت افزاری باعث شده ما نتوانیم اجرا برای عموم داشته باشیم این در حالی است که تئاتر ما در کشور حرف برای گفتن دارد ولی در شهر دهلران ما یک تماشگر هم نداریم چون فضای مناسبی برای دیدن نیست. وی اظهار داشت: اگر رویه به شکل موجود باشد آینده مناسبی برای تئاتر دهلران نمی بینم. مسئول انجمن تئاتر دهلران گفت: انتظار داریم که استاندار و مدیر کل برای حل مشکل مجتمع دهلران چاره اندیشی کنند.
دیدگاه تان را بنویسید