گروه 9نفره پایداری و دخالت در ریاست مجلس!
از تهران حدود 21 نفر از جبهه متحد به مجلس نهم راه یافته و 9 نفر مابقی از جبهه پایداری خواهند بود و از آنجایی که نمایندگان تهران ریاست مجلس را تعیین خواهند کرد به نظر می رسد بتوانند تاثیری دراین روند داشته باشد. این جبهه که خود شکست را قبول کرده و با اقبال کمی از طرف مردم روبرو بوده است چگونه خود را قیم سیاست کشور می داند؟
پایگاه اعتدال به نقل از روزنامه حزب الله نوشت: در انتخابات مجلس نهم دو جناح ، جبهه متحد اصولگرایان و جبهه پایداری از جریان اصولگرایی دارای برجستگی خاصی بودند. همگان از همان ابتدا می دانستند که جریان اصولگرایی در انتخابات پیروز شده و رقابت اصلی میان آنها است. آنطور که از شواهد امر مشخص بود بنا به دلایل مختلفی این دو جناح نتوانستند به وحدت برسند. جبهه متحد تحت لوای جامعتین و پایداری نیز گرد آیت الله مصباح یزدی جمع گردیدند، اما جبهه پایداری که نتوانسته بود به وحدت برسد فضای سیاسی کشور را تا حدودی ملتهب ساخته و سعی کردند سیاست گذاری های کشور را تحت تاثیر خود قرار دهند. این جریان که از حامیان اصلی عملکرد دولت از دو سال گذشته بوده استعلی رغم عمر کم داعیه زیادی را برای قدرت طلبی و عرض اندام سیاسی داشته است. جبهه پایداری فکر می کند قطب عالم امکان است. به راستی که آنها بر این گمانند که بر تمامی حوزه های تصمیم گیری کشور می توانند تاثیرگذار باشند. در این رابطه می بایست گفت که یکی از حوزه های مانور این جبهه ریاست مجلس نهم و تاثیر در انتخابات آن است. یکی از اعضای جبهه پایداری در مورد آقای لاریجانی اظهارنظری داشته است که نشان دهنده خواب هایی است که آنها برای عرصه سیاسی کشور دیده اند. او در مورد رئیس کنونی مجلس گفته است: یکبار در روزهای نخست مجلس هشتم به آقای لاریجانی اعتماد کردیم و نتیجه آن را دیدیم، کهایشان در طول مجلس هشتم چگونه عمل کرد. باتوجه به عملکرد چهارساله آقای لاریجانی در مجلس هشتم و همچنین فتنه 88، هیچیک از اعضای شاخص و تاثیرگذار جبهه پایداری نسبت به ریاست ایشان تمایلی ندارند و اساسا یکی از خط قرمزهای جبهه پایداری در مجلس نهم ریاست آقای لاریجانی و تیم ایشان است. او مخالف ریاست حداد نبوده، بلکه منتقد برخی رفتارهای آقای حداد عادل در مجلس هفتم بوده است. از جمله میدان دادن بیش از حد و اندازه ایشان به برخی از دوستان تا جایی که تلقی عمومی این بود که یک تیم سه نفره متشکل از برخی از نمایندگان ریاست مجلس هفتم را مدیریت می کنند. لازم به ذکر است که در طول دوران پس از فتنه مسائلی بوجود آمده که فتنه ی 88 را تحت تاثیر خود قرار داده است.این جبهه می بایست پاسخ سوالات متععد مطروحه در این مورد را بدهد که جریان انحرافی اطراف این جبهه خواستار چه چیزهایی است؟ آیا این جریان پس از پایان دولت دهم به دنبال قدرت یابی مجدد توسط نمایندگان این جبهه در مجلس نهم نمی باشد؟ سوالاتی از این قبیل فراوانند که بررسی آنها درحوصله این بحث نمی باشد. از همان ابتدا نیز لاریجانی معتقد بود طیف آقای احمدی نژاد (جبهه پایداری) در مجموعه اصولگرایان قرارنگیرد. این نشان دهنده بینش بالای ایشان می باشد که تدابیر آنها برای مجلس نهم را از قبل پیش بینی کرده بودند. آن موقع هنوز جبهه پایداری شکل نگرفته بود و رئیس جمهور نیز پیشنهاد داده بود که اگر آنها جدا کار کنند برنده صحنه هستند. آن طور که کارشناسان رئیس پیش بینی کرده بودند جبهه متحد اصولگرایان 70 درصد نمایندگان مجلس را تشکیل خواهد داد و درصدی نیز از جبهه مستقل و اصلاح طلب خواهند بود و حدود 20 درصد از کاندیدای پایداری به مجلس راه پیدا خواهند کرد. از تهران حدود 21 نفر از جبهه متحد به مجلس نهم راه یافته و 9 نفر مابقی از جبهه پایداری خواهند بود و از آنجایی که نمایندگان تهران ریاست مجلس را تعیین خواهند کرد به نظر می رسد بتوانند تاثیری دراین روند داشته باشد. این جبهه که خود شکست را قبول کرده و با اقبال کمی از طرف مردم روبرو بوده است چگونه خود را قیم سیاست کشور می داند؟ باتوجه به سهمی که آنها از مجلس دارند نمی بایست مدعی این باشند که درانتخاب رئیس مجلس تاثیر گذارند. حد آنها 9 نفره بوده و نمی توانند نظر اکثریت را در این مورد عوض نمایند. حد 9 نفره آنها به حد هیات رئیسه و نه حد ریاست مجلس است. این که یکی از اعضای منتسب به این جریان اظهارنظر کرده بود که اگر مجلس آینده مخالف دولت باشد،امنیت ملی به خطر می افتد. اصولا این ادبیات را در سیاست نباید بکار ببریم چرا که از این اظهار نظرها مسایل دیگری برداشت می گردد.استنباط می شود که اگر این جریان احساس کند که نتوانسته از بازی قدرت پیروز بیرون بیاید قواعد بازی را بر هم خواهد زد. توصیه ای که به این جریان نوپا می شود آن است که حتی المقدور از جریانات انحرافی که اطراف رئیس جمهور را احاطه کرده اند فاصله گرفته و نردبان دست اندازی آنها به قدرت نشود. حد و حدود خود را شناخته و مجلس و ریاست آن را که حتی در انتخاب رئیس جمهور بعدی نیز تاثیرگذار است به جریان غالب واگذارند، چرا که مطلوب هیچ وقت برای غالب تعیین تکلیف نمی کند. قداست مجلس و جایگاه رفیع آن را حفظ کرده و این فرموده امام امت که فرمودند مجلس در راس امور است را فراموش نکنند.
دیدگاه تان را بنویسید