گفتمان انقلاب اسلامی؛ سوم تیر یا 22 بهمن؟
روشن است که علت اصلی حمایت رهبری از دولت نهم و شخص دکتر احمدی نژاد شعارهای اصلی او مبنی بر عدالتخواهی و احیای گفتمان امام و انقلاب بود و لذا در انتخابات 84 موضوع جدیدی مانند آنچه که در دوم خرداد 76 برای توسعه سیاسی و جامعه مدنی و ... مطرح شد در میان نبوده که گفتمان تازه ای خلق کرده باشد.
جهان نوشت: پس از پیروزی سید محمد خاتمی در دوم خرداد 76، جریانی سیاسی در کشور شکل گرفت که خود را منتسب به او و حامی شعارهای او می دانست و لذا نام جریان "دوم خرداد" ما به ازای جریان اصلاحات در ادبیات سیاسی کشور رایج گردید. تفاوت و بعضا تباین و تقابل شعارهای خاتمی و افراد اصلی حامی او در احزاب مشارکت و سازمان مجاهدین با شعارهای اصلی انقلاب اسلامی و نیازهای اصلی مردم مسلمان ایران به تدریج زاویه آنها با آرمانهای انقلاب اسلامی و خطوط اصلی حرکت امام راحل (ره) و مقام معظم رهبری را تندتر نمود. اینگونه بود که می شد "دوم خرداد" را جریانی دارای مولفه های هویتی قابل تمایز از مسیر انقلاب دید و آن را به مثابه یک گفتمان جدید گرچه انحرافی شناخت. پیروزی محمود احمدی نژاد در انتخابات نهم ریاست جمهوری، اما شکل دیگری داشت. چراکه او شعارهای اصلی انقلاب بهمن 57 نظیر عدالت، ساده زیستی و مردمداری را که سالها مورد غفلت سیاسیون پیش از وی قرار گرفته بود در دست گرفت. اگر چه در مرحله نخست، اختلافاتی داخلی در جبهه اصولگرایان بروز کرد ـ و برخی از آنها در جای خود مورد ادعاست ـ اما در مرحله دوم و سوم تیرماه 84، احمدی نژاد مجموعه
اصولگرایان را از زمان تشکیل شورای هماهنگی نیروهای انقلاب و پیروزی آبادگران در انتخابات شورای شهر دوم و مجلس هفتم در برابر تمام جریانات چپ، کارگزاران و اصلاح طلبان دوم خردادی با نماد هاشمی رفسنجانی نمایندگی کرد که به پیروزی وی منجر شد. اما آیا سوم تیر 84 هم مولفه های متمایز یک گفتمان را دارا بود که امروز یک تشکل سیاسی مبداء تاریخی خود را سوم تیر 84 بنامد. روشن است که علت اصلی حمایت رهبری از دولت نهم و شخص دکتر احمدی نژاد ـ که البته به موازات قدرت گرفتن جریان انحرافی در دولت وی دائما کاهش یافته است ـ شعارهای اصلی او مبنی بر عدالتخواهی و احیای گفتمان امام و انقلاب بود و لذا در انتخابات 84 موضوع جدیدی مانند آنچه که در دوم خرداد 76 برای توسعه سیاسی و جامعه مدنی و ... مطرح گردید در میان نبوده که گفتمان تازه ای خلق کرده باشد. مقام معظم رهبری در مراسم تنفیذ حکم ریاست جمهوری دکتر احمدی نژاد، شعار محوری او را شعار اساسی ادیان الهی، نظام اسلامی از ابتدا تاکنون و برای آینده بر شمردند: «رئيس جمهور محترم ما امروز سخنان خوبى بيان كردند. تكيه‌ى بر عدالت، اساسى‌ترين و محورى‌ترين اصلِ يك حركت الهى است؛ ادامه‌ى كار همه‌ى
انبيا و مصلحان بزرگ تاريخ است ... عدالت، شعار اصلى و هدف بزرگ انقلاب اسلامى و نظام جمهورى اسلامى بوده و هست.»(1) ایشان همچنین در نخستین دیدار با اعضای دولت نهم در شهریور 84 بازهم تاکید کردند که کار بزرگ آقای احمدی نژاد این بود که شعار عدالتخواهی انقلاب را احیا کرد: «يكى از شعارهاى اين دولت، عدالت است. عدالت يقيناً محور انقلاب بود؛ در اين شكى نيست. هيچ دولتى هم از اول نيامده صريحاً بگويد من نمى‌خواهم طبق عدالت رفتار كنم؛ ليكن من بايد از آقاى احمدى‌نژاد تشكر كنم كه ايشان ... عدالت محورى را به عنوان يك شعار گذاشتند وسط ... نگذاشت به فراموشى سپردنِ اين شعار بشود يك سنت.»(2)
معلوم است که مولفه های اصلی مطرح شده در سوم تیر 84 همان شعارهای 22 بهمن 57 بوده است. حال مدعیان دنباله روی از گفتمان! سوم تیر باید متوجه باشند که اگر منظور آنها از سوم تیر همین شعارهای انقلابی و عدالتخواهی است، تمام نیروهای جبهه انقلاب و همه اصولگرایان به آن معتقدند و آن را شعارهای انقلاب بهمن 57 می دانند که دنیا را تکان داد و بنابراین این مساله منحصر به تشکل سیاسی تازه تاسیس آنها نیست چه اینکه برخی از اصلی ترین افراد حلقه یک احمدی نژاد (نظیر بذرپاش) اکنون با حفظ اعتقاد به آن شعارها در زمره گروه سیاسی آنها نیستند و بسیاری از مدعیان امروز سوم تیر هم آن روزها رای به هاشمی و دیگران دادند و تنها یکی دو نفر از آنها قبلا با ستادهای احمدی نژاد همکاری می کردند.
دیدگاه تان را بنویسید