فضای انتخابات باید سالم باشد

ایرنا: مردم اگر خودشان نامزدهاي انتخاباتي را می شناسند، طبق تشخیص خودشان حتما عمل كنند؛ اگر نمی شناسند، از افراد بصیر و متدین در گزینش هاي انتخاباتي استفاده كنند. مجریان انتخابات در اجراي درست انتخابات، دقت كامل را به كار ببرند. این ها چیزهایي است كه می تواند یك انتخابات خوب را براي كشور به ارمغان بیاورد. این سي و دو سه انتخاباتي كه از اول انقلاب تا امروز داشتیم، خوشبختانه همه‌ اینها سالم بوده. البته در همه‌ این ها كساني معترض بوده‌اند، اعتراض ها رسیدگي هم شده، احیانا تخلفات بوده است اما هرگز عدم سلامت در انتخابات وجود نداشته است. بعد از این هم باید همین جور باشد. شوراي محترم نگهبان صلاحیت هاي افرادي را احراز می كند، بعضي را هم احراز نمی كند. من اینجا سه تا نكته عرض بكنم: نكته اول این است كه شوراي نگهبان از لحاظ قانوني موظف است صلاحیت ها را احراز كند، باید تشخیص بدهد، باید برسد به این كه این صلاحیت وجود دارد. البته توصیه همیشگي ما این بوده است كه سطح صلاحیت ها را آنقدر بالا نبرند كه یك عده معدودي ته آن بمانند. آنچه كه موجب صلاحیت است، یك قدري سطح آن را باسماحت‌تر نگاه كنند. نكته دوم این كه بعضي‌ها به این نظارت هاي شوراي نگهبان و عوامل نظارتي معترضند. ممكن است اعتراض شان بجا و واقعا درست هم باشد، منتها توجه كنیم كه وقتي یك مقام مسوول قانونيِ مورد اعتماد تصمیمي گرفت، ما تسلیم باشیم. همه‌مان باید تبعیت كنیم. مثلاً مجلس یك قانوني را می گذراند، ممكن است من به آن قانون اعتراض داشته باشم، بگویم این قانون معیوب است، اما قانون است، باید بر طبقش عمل كنم. وقتي یك مقام مسوولي كه مورد اعتماد هم هست -مثل شوراي نگهبان- تصمیمي گرفت، بایستي تسلیم آن شد، باید تبعیت كرد. نكته‌ سوم این را من اعلام می كنم، همه‌ افراد بدانند این هائي كه رد صلاحیت می شوند، لزوما آدم هاي بي‌صلاحیتي نیستند. اینجور خیال نشود كه حالا چون فلاني در انتخابات رد صلاحیت شد، پس دیگر بكلي از صلاحیت ساقط است. نه، طبق قانون در انتخابات نمی تواند به عنوان نامزد شركت كند اما ممكن است مقامي كه او را رد صلاحیت كرده، اشتباه كرده باشد. ممكن است براي این كار صلاحیت نداشته باشد، اما صلاحیت هاي فراوان دیگري داشته باشد. اینجور نباشد كه اگر كسي رد صلاحیت شد، این معنایش این باشد كه او دیگر از هستي ساقط شد. نه، صلاحیت هاي گوناگون دیگري وجود دارد. * از بیانات رهبر انقلاب در نماز جمعه تهران (چهاردهم بهمن 1390)