خیانت عبدالله به ملت فلسطین

مهر: در ادبیات عرب مثلی وجود دارد که می گوید"سکت دهرا و نطق کفرا" ( یک عمر سکوت کرد و هنگامی که زبان به سخن گشود کفر گفت). این مثل با اظهارات اخیر عبدالله بن عبدالعزیز شاه عربستان که از اقدام روسیه و چین در وتوی قطعنامه ضد سوری ابراز تاسف کرده، کاملا همخوانی دارد. شاه پیر و فرتوت عربستان در اظهاراتی تعجب برانگیز مدعی شد که وتوی قطعنامه شورای امنیت علیه سوریه اعتماد جهانیان به سازمان ملل متحد را متزلزل کرده است. این اظهارات که از ضعف حافظه و پریشانی روانی این پادشاه پیر حکایت دارد نشان می دهد که عربستان به ابزار فتنه انگیزی در دست آمریکا و صهیونیستها تبدیل شده است. سخنان کوتاه و منقطع شاه سعودی در جمع شخصیتهای سیاسی و فرهنگی مجعول و دست پرورده صهیونیستها از جمله برخی افراد ضد انقلاب همچون علیرضا نوری زاده صورت گرفت، رژیم عربستان را در برابر پرسشهای زیادی قرار داده است. در واقع این اظهارات ترجمان سخنان خانم سوزان رایس نماینده آمریکا در سازمان ملل متحد است که پس از وتوی قطعنامه شورای امنیت علیه سوریه توسط روسیه و چین این اقدام را اشمئزار برانگیز توصیف کرد. ملک عبدالله بن عبدالعزیز ظاهرا فراموش کرده که آمریکا در طول 30 سال گذشته 82 بار قطعنامه های صادره در محکومیت اقدامات جنایتکارانه رژیم صهیونیستی علیه ملتهای فلسطین ولبنان را وتو کرده است. هنگامی که رژیم صهیونیستی در 18 آوریل 1996و در 30 ژوئیه 2006 روستای قانا در جنوب لبنان را بمباران کرد آمریکا دو قطعنامه صادره علیه اسرائیل را وتو کرد. در سال 1996 زمانی که پطرس غالی دبیرکل وقت سازمان ملل متحد که اهل مصر است به این بمباران وحشیانه واکنش نشان داد و به همین دلیل آمریکا او را به برکناری از پست دبیرکلی تهدید کرد. در آن زمان پطرس غالی علیه رژیم صهیونیستی در سازمان ملل متحد موضع گیری کرد و خانم مادلین آلبرایت وزیر امور خارجه وقت آمریکا تهدید کرد که از انتخاب مجدد پطرس غالی به عنوان دبیر کل سازمان ملل متحد جلوگیری خواهد کرد. اتفاقا در همان زمان پطرس غالی از عربستان و چند کشورعرب حوزه خلیج فارس برای جلب پشتیبانی آنان کمک خواست اما عربستان به دلیل مواضع ضد اسرائیلی دبیرکل وقت سازمان ملل، از آمریکا خواست تا از انتخاب مجدد وی جلوگیری کند. پطرس غالی در واقع تنها دبیرکلی است که در طول 65 سال گذشته تنها برای یک دوره 5 ساله به عنوان دبیرکل سازمان ملل انتخاب شد . شاید شاه بیمارعربستان فراموش کرده است که موضوع بمباران روستای قانا توسط هواپیماهای رژیم صهیونیستی و سکوت اعراب نسبت به این جنایت همچنان در یاد و خاطره مردم جنوب لبنان باقی مانده است. عربستان، قطر و برخی رژیمهای عربی حوزه خلیج فارس با دامن زدن به ناآرامی ها در برخی مناطق سوریه و حمایت آشکار از گروههای مسلح سوری به دستور آمریکا و رژیم صهیونیستی و با استفاده از امکانات مالی و رسانه ای خود درصدد سرنگونی دولت بشار اسد برآمده اند. عربستان و قطر تا کنون دهها میلیارد دلاربه کشورهای عضو اتحادیه عرب برای تصویب یک طرح ضد سوری رشوه پرداخت کرده اند. همچنین اعزام تعداد زیادی تروریست از طریق ترکیه و لبنان به سوریه برای انجام عملیات تروریستی علیه مردم این کشوربخشی از توطئه عربستان و قطر علیه سوریه تلقی می شود. اکنون این سوال مطرح است که مسائل داخلی سوریه چه ارتباطی به عربستان و قطر دارد؟ چگونه است که رژیم قبیله ای و دیکتاتوری عربستان برای سرکوب ملت مسلمان بحرین نیرو به این کشور اعزام می کند اما آمریکا و دیگر کشورهای غربی در برابر جنایات آل سعود سکوت اختیار می کنند . چرا غربی ها در برابر اقدام رژیم جنایتکار آل سعود در سرکوب مسلمانان آزادیخواه مناطق شرق عربستان سکوت اختیار می کنند، اما به نام دفاع از حقوق بشر از این رژیم می خواهد که به یاری سوریها بشتابد؟ چگونه است که رژیم آل سعود نسبت به سرنوشت ملت سوریه احساس نگرانی می کند، اما با استفاده از ابزارهای خشونت آمیز مردم بحرین را سرکوب می کند؟ چه کسانی این ماموریت را به عهده عربستان و قطر واگذار کرده اند که در مسائل داخلی سوریه مستقیما دخالت کنند؟ چرا عربستان، قطر واتحادیه عرب در طول 60 سال گذشته کوچکترین واکنشی نسبت به سرنوشت ملت مظلوم فلسطین از خود نشان نمی دهند؟ از سوی دیگر طی روزهای اخیر سلفی های عربستان، قطر، کویت و مفتی های جنایتکار وهابی از ضرورت اعلام جهاد علیه دولت سوریه صحبت می کنند. اگر حقیقتا سلفی های کویت امثال ولید الطباطبایی که با کمک مالی عربستان بیشترین کرسی های پارلمان کویت را به دست گرفته اند اهل جهاد و شهادت هستند، چرا علیه رژیم اسرائیل اعلام جهاد نمی کنند؟ متاسفانه رژیم آل سعود در عربستان و آل ثانی در قطر به دستور آمریکا و رژیم صهیونیستی درصدد ایجاد جنگ مذهبی منطقه ای شبیه جنگ بالکان در سال 1991 هستند. عربستان و قطر تلاش می کنند تا بیش از حجم سیاسی، فرهنگی وتاریخی خود در منطقه ایفای نقش کنند تا زمینه نفوذ رژیم صهیونیستی را در خاورمیانه و خلیج فارس فراهم کنند. هدف این دو رژیم وابسته به لابی صهیونیستی، سرنگونی نظام سوریه ، قطع محور تهران- دمشق بیروت و سرانجام نابودی مقاومت اسلامی لبنان و فلسطین است. به همین دلیل پادشاه پیر، ناتوان و بیمارعربستان که حتی از یادآوری نام فرزندان خود عاجز است، با دعوت از چند شخصیت مزدور و جاسوس به عربستان، تلاش می کند تا یک جبهه سیاسی و تبلیغاتی علیه کشورهای ضد اسرائیلی ایجاد کنند. حضور چهره های مزدور آمریکا واسرائیل در جشنواره فرهنگی الجنادریه در ریاض نشان می دهد که عربستان به نیابت از لابی صهیونیستی و آمریکا علیه کشورهای مستقل منطقه جریان سازی تبلیغاتی می کند.