5دلیل برای بن بست تئوریک جریان غرب گرا/سرگردانی سیاسی- راهبردی و پادویی برای امپریالیسم

سرویس سیاسی«فردا»: تحولات اخیر در کنش سیاسی جریان فتنه نشان می دهد که عقبه تشکیلاتی این جریان که ارتباط تنگاتنگی با سرویس های امنیتی غرب دارد و «کلاه گشاد تقلب در انتخابات» بر سر سران جریان غرب گرای داخلی گذاشت اکنون از پس پرده برون آمده و علنا به فعالیت های خاص دست می زند . آخرین شاهکار وطن دوستی! این جریان ایفای نقش واسطه و حلقه وصل میان گروهک ضد انقلاب خارج نشین و سامان دادن وحدت رویه میان آنان است. امری که این روزها در سوئد و در آینده ای نزدیک در لندن اتفاق می افتد و برای چندین بار بعد از انقلاب سرویس های امنیتی اروپا و آمریکا می کوشند از راست ارتجاع سلطنت طلب تا جپ گرایان تاریخ مصرف گذشته و گروهک نفاق را گرد یک میز جمع کنند. نکته متفاوت در این میان ایفای نقش فراریان فتنه نظیر مزروعی و علی اکبر موسوی خویینی ها و داودی مهاجر و .... در این خصوص است . این افراد که روزگاری در داخل کشور در سمت هایی رسمی حضور داشتند این روزها به مثابه پادوی سرویس های امنیتی غرب نقش هماهنگ کننده میان ضد انقلاب را برعهده گرفته اند تا سرگردانی و انحطاط سیاسی جریان فتنه اشکار شود. 5دلیل برای بن بست تئوریک جریان غرب گرا سیر این بن بست فعلی را باید در آموزه های تئوریک جریان غرب گرا جستجو کرد . کنار نهادن معرفت شناسی اصیل و گرته برداری از آموزه های پوزیتیویستی در فلسفه علم و اتخاذ روش شناسی سیاسی بیگانه با هستی های تاریخی - فرهنگی ایران جریانی را سامان داد که این سالهای پس از جنگ نتوانسته حیطه تاثیر گذاری خود را در جامعه ایران از اقلیتی خاص گسترش دهد و در چنبره بی اعتنایی اجتماعی به دامان غرب پناه برده با بهره گیری از روشهای سیاسی ارتجاعی بکوشد خود را نه در قامت یک جریان فکری - سیاسی بلکه در هییت یک فرقه آنارشیست نشان دهد . شاهد مثال فراخوان های مضحکی است که این روزها در عرصه مجازی از سوی این قشر صادر می شود و هدفی جز جلب توجه صرف را ندارد. برای اثبات وجود این وضعیت ذهنی-عینی می توان 5 دلیل اقامه کرد؛ 1 - مبانی فکری ای که از لحاظ فلسفی سیر تاریخ اجتماعی جهان را «سیر به سوی تجدد غرب» معرفی می کرد از لحاظ فلسفی و روش شناختی بی اعتبار شده است . در واقع قرائت پوزیتیویستی و سکولار از مفهوم تجدد به علت «نوزایی مداوم سنت » در جهان اسلام و خلق ظرفیت های فکری و عملی برای تجدد بومی این عقیده را که «تجدد یعنی غربی شدن فکری و عملی» از بین برده است. 2- پوزیتیویسم پوپری به علت فهم ناقصی که از «عینیت» عرضه می داشت امروز از رونق افتاده است و «رئالیسم انتقادی و تعالی گرا» به مثابه یک روش شناسی متقن خود را عرضه داشته است . از یاد نبریم پوزیتیویسم پوپری عمده ترین نحله روش شناختی جریان غرب گرا در ایران بود و امثال سروش از دریچه آن به تحلیل مسائل اجتماعی می پرداختند. 3- بسط فلسفه سیاسی اسلام به واسطه انقلاب های اخیر منطقه عامل مهمی در عیان شدن ضعف های عقیدتی سکولارهای ایرانی است . از این رو است که جریان غرب گرا می کوشد با گسیل داشتن تئوریسین های خود به منطقه و دیدار با انقلابیون به عرضه خود و جستجوی مفری برای ادامه حیات باشد. 4- گسست نظر و عمل از مهمترین ویژگی هایی است که می توان در باب کنش های سیاسی جریان فتنه به آن اشاره کرد. جریانی که مدان دم از حق شهروندی و مدنی می زد این روزها نقش پادویی کشورهایی را برعهده گرفته که رویکردهای آنان از دهه 20 تا 50 شمسی مهمترین دلیل نقض حقوق شهروندی در ایران بود و در بعد از انقلاب نیز با حمایت از مرتجعینی مانند صدام و رجوی همواره کوشش کردند تا نظام سیاسی- اجتماعی را مشغول به دفع فتنه آنان کنند تا بدین سان فرصت نهادینه شدن حق شهروندی را از سیستم اجتماعی سلب کنند امری که هر چند ناکام ماند اما اثراتی خاص در حوزه اجتماعی از خود به جای گذاشت. 5- بطلان صداقت و شفافیت عقیدتی در این جریان های و عیان شدن کاسب مسلکی و هرهری مآبی سیاسی در این قشر باعث شده است که مشروعیت فکری که در اندک لایه های اجتماعی غرب گرا می شد برای این قشر متصور شد نیز از کف برود. شاهد مثال افت شدید مخاطب رسانه های مجازی این جریان در مقایسه با روزهای پرتنش فتنه است. در عرصه سیاسی امروز برگزاری یک انتخابات موفق و پرشور به مثابه تیر خلاصی بر پیکر فرتوت جریان غرب گرا است . بنابراین بدیهی است که در آستانه انتخابات تحرکات اینچنینی را شاهد باشیم . تحرکاتی که قطعا در دایره همین بن بست است و ارمغانی را برای غرب گرایان به همراه ندارد.