سخنگوهای اقتصادی و سیاسی دولت کجا هستند؟

کد خبر: 183409

در میان تنش ها و دعواهای سیاسی، قیمت 1700 تومانی دلار، غول بی شاخ و دم سکه، در گیری بر سر اجرای فاز دوم هدفمندی یارانه ها و کشمکش های انتخاباتی، تنها سر اطلاع رسانی بی کلاه مانده است و دیگر خبری از سخنگوهای اقتصادی و سیاسی دولت به گوش نمی رسد.

مشرق: "سخنگوی دولت" این عنوان در دولت ها همیشه یکی از رسانه ای ترین چهره ها را به خود اختصاص می داد، یعنی کسی که این نام به او پیوند می خورد باید با نشست‌های منظم و مفصل با رسانه‌ها، مردم را از برنامه ‌های دولت مطلع کند. البته دولت احمدی نژاد نیز از این بازوی توانمند بی بهره نماند و در ادامه غلامحسین الهام به عنوان سخنگوی دولت معرفی و هر از چندگاهی با حضور در میان اصحاب رسانه به سوالات گوناگون آنها پاسخ می داد. در این میان بدون در نظر گرفتن چگونگی پاسخگویی سخنگوی دولت به سوالات خبرنگاران در دولت نهم، نَفس برگزاری این نشست های خبری باعث می شد تا فکری با عنوان " عدم پاسخگویی " گریبان دولت احمدی نژاد را نگیرد. بنابر این گزارش، با روی کار آمدن دولت دهم پست سخنگویی دولت تا چند ماه بعد از انتخابات بدون سکاندار باقی ماند ولی پس از آن دولت تصمیم معقولی را برای اطلاع رسانی قوی گرفت. تعیین دو سخنگو، در حوزه سیاسی و اقتصادی کار جدید و عقلانی به نظر می رسید که از تخصصی شدن مساله اطلاع رسانی و پاسخگویی در دولت خبر می داد. حسینی وزیر کشتی گیر اقتصاد سخنگوی اقتصادی و رحیمی معاون اول رییس جمهور نیز کرسی سخنگوی سیاسی را از آن خود کرد. اولین جلسه سخنگوی اقتصادی دولت در سال 88 برگزار شد و پس از آن نیز به صورت متناوب ادامه پیدا کرد، ولی از همان ابتدا سخنگوی سیاسی دولت کمتر دیده می شد. البته رحیمی تمام و کمال سمت سخنگویی را رها نکرد و گاهی در حاشیه جلسات هیات دولت به سوالات خبرنگاران پاسخ می داد، اما هنوز عدم وجود نشست های خبری منظم برای سخنگوی سیاسی دولت احساس می شد. با شروع سال 90 که از سوی رهبر انقلاب به عنوان سال " جهاد اقتصادی" معرفی شد همه چشم ها به سوی کسی دوخته شد که به عنوان سخنگوی اقتصادی دولت معرفی و بالاترین مقام اقتصادی کشور نیز بود. رییس جمهور در ابتدای سال 90 نشست خبری با رسانه ها ترتیب داد و حسینی نیز سال نود را خوب شروع کرد. اولین نشست خبری سخنگوی اقتصادی دولت 22/1/90 برگزار شد تا "سالی که نکوست" از بهارش پیدا باشد، اما انگار دولت احمدی نژاد آمده بود تا حتی مثل های ایرانی نیز ماننده بسیاری از قواعد جا به جا کند. در حالی که نبود سخنگوی سیاسی در دولت در سال 90 هنوز پر رنگ به نظر نمی رسید و تنها به اظهارنظرهای گاه و بیگاه بسنده می شد، احمدی نژاد با برگزاری دومین نشست خبری خود در خرداد ماه 90 نشان داد که نمی گذارد عدم حضور سخنگوی سیاسی دولت چندان احساس شود، البته این حضور های احمدی نژاد در میان رسانه ها و بیان مواضع دولت شاید معانی دیگری نیز داشت. در اوج اجرای طرح هدفمندی یارانه ها که گرمای شهریور ماه نیز به حرارت آن افزوده بود، جلسه سخنگوی اقتصادی دولت خبرنگاران را راهی ساختمان کوثر نهاد ریاست جمهوری کرد. دومین نشست خبری سخنگوی اقتصادی دولت در حالی برگزار شد که برخی رسانه ها به دلیل ممانعت از وردشان به این جلسه از وزیر کشتی گیر دولت ناراحت بودند. این نشست خبری اما نقطه ای بر سر خط جلسات منسجم سخنگوی اقتصادی دولت بود و پس از آن رسانه ها برای یافتن شمس الدین حسینی و گرفتن پاسخ سوالات اقتصادی خود از مغز متفکر اقتصادی دولت، باید چشم به دَر جلسه هیات دولت می دوختند تا حسینی از آن بیرون آمده به سوالات آنان در وقتی کوتاه پاسخ دهد. بدون شک هیچ کدام از جلساتی که حسینی در حاشیه آن به جمع خبرنگاران می آمد نمی توانست جای جلسات منظم و منسجم خبری را بگیرد، جایی که امکان حضور خبرنگاران تخصصی بیشتر فراهم بود. البته از دیگر ویژگی های برگزاری نشست های خبری ایجاد آرامش روانی برای جامعه و القا حس پاسخگویی است. همه این اتفاقات و عدم برگزاری نشست های خبری با رسانه ها در جایی پررنگ تر به نظر می رسد که رهبر انقلاب پیش از این بزرگترین ضعف دولت را عدم اطلاع رسانی درباره خدماتش معرفی کردند. تیم اطلاع رسانی دولت اما در این میان وظیفه ای سنگین به عهده داشت، که یک پای آن (یعنی سخنگوهای دولت) از نیمه سال 90 از حرکت ایستاد. تیم اطلاع رسانی دولت که شامل دفتر رسانه های ریاست جمهوری، روزنامه رسمی دولت، خبرگزاری جمهوری اسلامی و در صدر آن سخنگوهای دولت است، این روزها روشی دیگر را در پیش گرفته اند. روزنامه ایران که بعد از مدت ها سرپرستی جوانفکر هنوز صاحب رییس نشده است، با نزدیک شدن به انتخابات طعم دیگری جز اطلاع رسانی گرفته و بیشتر سعی می کند پاسخ مخالفان و منتقدان دولت را بدهد. البته حال و روز خبرگزاری ایرنا نیز شاید در زمینه اطلاع رسانی بهتر از روزنامه رسمی دولت نباشد، ولی در کل و به اذعان یک چهره شاخص در دولت! " این روند اطلاع رسانی به ضرر دولت است." حال در میان تنش ها و دعواهای سیاسی، قیمت 1700 تومانی دلار، غول بی شاخ و دم سکه، در گیری بر سر اجرای فاز دوم هدفمندی یارانه ها و کشمکش های انتخاباتی، تنها سر اطلاع رسانی بی‌کلاه مانده است تا حتی طرح های مفید و کارآمد دولت نیز از نگاه های پرسش گر دور بماند. افکار عمومی اکنون منتظر پاسخ این سوال هستند که اگر رییس بانک مرکزی غیبتی مشکوک را اختیار کرده لااقل سخنگوی اقتصادی کمی آفتابی شود و از طرح های اقتصادی دولت بگوید، و اگر رییس جمهور به دلیل مشغله کنفرانس های خبری خود را تعطیل کرده لااقل معاون اول ترتیب نشستی خبری با رسانه بدهد. البته یادآوری جلسات منظم رمضان زاده، سخنگوی دولت سید محمد خاتمی در دوران اصلاحات خاطره خوبی از اطلاع رسانی را (حال با هر گرایش سیاسی) در ذهن ها باقی گذاشته است. رمضان زاده در دورانی که مسوولیت سخنگویی و اطلاع رسانی در دولت اصلاحات را به عهده داشت با برگزاری جلسات منظم با اهالی رسانه، حتی رسانه های غیر همسو با دولت، سعی می کرد ضمن القا دیدگاه های دولت از نقدها و اظهارات آنها نیز آگاه و در اتخاذ استراتژی سیاسی دولت به کار ببندد. اما امروز نه تنها از برگزاری جلسات اتاق فکر رسانه ای خبری نیست، بلکه مدت هاست رسانه ها تیتری با عنوان " برگزاری جلسه سخنگوی ... دولت " را بر روی خروجی خود قرار نداده اند.

۰

دیدگاه تان را بنویسید

 

نیازمندیها

تازه های سایت