خبرآنلاین: معاون حقوقی و پارلمانی دولت به نامه اخیر نادران و توکلی به رئیس مجلس واکنش نشان داد. محمدرضا میر تاج الدینی در واكنش به اينكه اين دو نماينده خواستار تشکیل جلسه فوق العاده برای بررسی وضعیت اقتصادی کشور شده بودند، در يادداشتي كه در سايت دولت منتشر شده است، نوشت: اين دو نفر به بهانه نوسانات اخیر نرخ ارز، وضعیت اقتصادی کشور را بحرانی جلوه داده و به فکر نجات آن افتاده اند، آیا در شرایطی که دولت برای ایجاد اشتغال دو و نیم برابر بیش از تکلیف قانونی، خیز برداشته است، در شرایطی که هر هفته شاهد افتتاح هزاران واحد مسکن مهر در اقصی نقاط کشور هستیم، می توان سخن از بحران و رکود اقتصادی زد؟ گزيده يادداشت وي را در ادامه بخوانيد: * دولت برای کاهش نرخ ارز و کنترل نوسانات و تثبیت آن، برنامه های مختلفی دارد و به زودی جامعه اقتصادی شاهد آن خواهد بود. آیا نوسانات ارزی تنها شاخص اصلی برای چنین ادعای بزرگ است؟ * اقتصاددانان داخلی و خارجی همگی به عظمت اجرای طرح تحول اقتصادي اذعان کرده اند و این کار بزرگ اقتصادی را همین دولتی که شما آن را به ضعف مدیریت اقتصادی متهم می کنید، به اطمینان و جدیت عملیاتی کرده است. و فراموش
نمی کنم که بعضی از همین نظریه پردازان اقتصادی همواره نقش بازدارنده و ترمز را در این طرح اساسی که گامی بزرگ به سوی عدالت بود، عمل کردند و تبعات آن را بخصوص از جهت تورم را بزرگ جلوه دادند و از تورم 60، 70 درصدی جامعه را بیمناک کردند. * مناظره اینجانب با آقای دکتر نادران هنوز در خاطره دانشجویان دانشگاه امام صادق(ع) است که ایشان با ژست اقتصاد دانی و با تحقیر و توهین که بارها در طول مناظره اتفاق افتاد، مردم را شدیداً از تورم سنگین می ترساند و به اشکال مختلف سعی در کوبیدن آن داشت. در حالی که بعد از اجرای طرح همه شاهد شدند که نه از آن تحلیل های نادرست خبری شد و نه تورم لجام گسیخته پیش آمد و در سال اول اجرای آن میانگین تورم پایین تر از 20 درصد بود که حداقل ده، دوازده درصد آن ربطی به هدفمندی یارانه ها نداشت و بی شک عوامل و متغییرهای دیگر اقتصادی خصوصا در ماه های اخیر در افزایش نسبی تورم تاثیر داشت. آنچه که روشن است؛ گزارش و تحلیل و پیش بینی آقایان در تورم هدفمندسازی یارانه و سایر تبعات عمدتا نادرست از آب درآمد. * پرداخت یارانه نقدی طبق قانون مصوب مجلس است، بنابراین غیر قانونی نیست واگر تامل کنید، یارانه های نقدی
از موارد افزایش حجم نقدینگی نیست. سهم تولید و صنعت هم به اشکال مختلف به این بخش تزریق میشود. آیا غیر از این چه انتظاری از پرداخت یارانهها به بخش تولید دارید؟ آیا امکان پذیر است که به بخش تولید یارانه بلاعوض بدهند؟ آیا رانت و بیعدالتی و تبعیض را دامن نمیزند؟ آیا قانون چنین تکلیفی کرده است؟ چرا این همه به این موضوع دامن زده میشود؟ * در چنین شرایط تحریمی، مشکلات اقتصادی را بجای نشستهای تخصصی و همفکریهای صمیمی به روزنامه و رسانه میکشانند؟ و دولت را که در میدان عمل و در خط مقدم و زیر بار سنگین اداره کشور است بجای ارائه راهکار عملی و حمایت، به ضعف و سیاسی کاری متهم میکنند. * کدامیک از این جلسات عمومی و حتی جلسات غیر علنی مجلس نظام وافی بسته است و کدام مشکل اساسی حل شده است و کدام راهکار اقتصادی به تصویب رسیده است انصاف داشته باشید هم شما و هم بنده در این جلسات بودهایم جلساتی که از باب اسقاط تکلیف ـ اگر گفته نشود ـ تبلیغاتی و سیاسی تشکیل میشود و پس از سخنرانی چند نفر از مجلس و دولت بدون نتیجه به پایان میرسد.همین جلسه غیر علنی اخیر درباره مسائل اقتصادی کشور چه نتیجه مشخصی داشتهاست. آیا میتوانید جز
بیان انتقادهای تند و بعضاً از موضع سیاسی، گزارش قابل قبولی به مردم بدهید؟ در همین جلسه یک نفر از نمایندگان اقلیت سیاسی مجلس که به نمایندگی از طرف 160 نفر نماینده مجلس اصولگرا با لحن تندی درباره تحریمها سخن گفتهاند، ایشان و هر نماینده دیگر حق دارند از طرف خود در مجلس و بیرون از مجلس سخن بگویند لکن آیا یک نماینده اصولگرا و آشنا به مسائل اقتصادی نبود که از طرف 160 نفر سخن بگویند. *خوب است شما یکبار دیگر متن ماده 103 آیین نامه داخلی مجلس را بخوانید آیا واقعاً شرایط مقتضی استفاده از آن است؟ در دوران 8 سال دفاع مقدس، در شدیدترین تحریمها و تهدیدها به آن نکته نرسیدیم، الان که شرائط بسیار عادی است آیا چنین تقاضای شما خود ناخواسته القاء شرایط اضطراری و روانی و تشدید وضعیت موجود نمیشود؟ *انصاف آن است فقط ضعف ها را نبینیم، قسمت پر لیوان را هم باید دید، برخی عینک بدبینی زده اند، فقط ضعف را می بینند و چشم بر روی پیشرفت ها و موفقیت می بندند البته حب و بغض ها آدمی را به این وادی سوق می دهد. *مثل همیشه انگشت اتهام را بسوی یکی از مدیران ارشد جامعه برده اند. فردی را که در کمیته تحریم و سایر مسئولیت ها بطور شبانه روزی
به کمک کارشناسان و متخصصان و سایر مسئولان تلاش می کند، تخریب کرده اند. چرا به راحتی با آبروی یک فرد مسلمان حتی اگر مدیر ارشد جامعه هم نباشد، بازی می کنید؟ آیا روا نیست یک بار حرف های ایشان را از نزدیک می شنیدید و سپس سخن می گفتید؟ یا منتظر نظر قضایی می ماندید، مگر اخلاق اسلامی چنین حکم نمی کند آیا بزرگان بارها از اینکار نهی نکرده اند؟ آیا دشمنی با فردی این اجازه را می دهد که به راحتی اخلاق و انصاف را زیر پا بگذارید؟ روز قیامت چه پاسخی خواهید داشت؟
دیدگاه تان را بنویسید