گوانتانامو:رسوايي براي آمريكايي‌ها

ایسنا: كمپ بازداشتي خليج گوانتانامو واقع در كوبا كه توسط دولت جورج دبليو بوش در سال 2002 ايجاد شد، محل بازداشت و نگهداري از زندانيان جنگ افغانستان و پس از آن عراق است. اين زندان ميزبان صدها زنداني است كه بدون اتهام يا دادگاهي شدن در بازداشت هستند. هركدام از اين زنداني‌ها در سال 800 هزار دلار براي ماليات‌دهندگان آمريكايي هزينه دارند كه اين ميزان 30 برابر بيشتر از نگهداري از يك زندان در خاك آمريكا است. به گزارش پايگاه اينترنتي ديجيتال ژورنال، گروه‌هاي حقوق بشري معتقدند كه بازداشت‌هاي نامحدود، شكنجه را قانوني مي‌كند. زندانيان از شكنجه‌هاي جسمي، جنسي، استعمال اجباري مواد مخدر و آزار و اذيت از لحاظ مذهبي شكايت دارند. بازرسان صليب سرخ جهاني اقداماتي چون بي‌خوابي دادن، ضرب و شتم و حبس در سلول‌هاي سرد را گزارش دادند. در نتيجه اين اقدامات ده‌ها بازداشتي در اين زندان اقدام به خودكشي كردند به طوري كه عفو بين‌الملل اعلام كرد كه اين اقدامات نتايج ناخوشايند سال‌ها بازداشت نامحدود و خودسرانه است. نجات‌يافتگان از گوانتانامو از تاثيرات پايدار و هميشگي آن شكنجه‌ها بر سلامت روح و جسم خود رنج مي‌برند. پس از آن كه سازمان ملل با عدم موفقيت در تعطيلي كمپ بازداشتي‌هاي خليج گوآنتانامو مواجه شد، يكي از قضات گفت: ايده آمريكايي در مورد اينكه شكنجه چيست، با اكثر ملت‌هاي متمدن منطبق نيست. در جريان افشاگري سال 2011 ويكي ليكس كه بيش از 700 پرونده سري فاش شد، مشخص شد كه مردم بي‌گناه براي سال‌ها مورد بازجويي قرار گرفته و حتي كودكان، سالخوردگان و بيماران رواني نيز در ميان افرادي بودند كه به اشتباه بازداشت شده بودند. دولت كوبا ادعاي حاكميت بر منطقه خليج گوآنتانامو را دارد؛ منطقه‌اي كه در منتهي‌اليه جنوب شرق اين كشور است و آمريكا در سال 1903 ميلادي آن را از كوبا اجاره كرده است. از سال 1960 ميلادي و يك سال پس از آنكه فيدل كاسترو به عنوان رئيس‌جمهوري اين كشور بر سر كار آمد، از دريافت اجاره سالانه 5000 دلاري از جانب واشنگتن امتناع كرد. اين در حالي است كه باراك اوباما، رئيس‌جمهوري آمريكا در جريان مبارزات انتخاباتي سال 2008 متعهد شد تا اين كمپ بازداشتي را تعطيل كند، اما پس از آن از حرف خود روي برگرداند. پس از گذشت 10 سال از تاسيس اين كمپ، اين بازداشتگاه همچنان پابرجاست. اين كمپ نماد شرم و رسوايي غرب مزور است.