چند مي‌گيري كمپين كني؟

تهران امروز: هميشه دم انتخابات كه مي‌شود، به‌طور سنتي نان يك عده‌اي به طور موسمي و فصلي، مي‌رود در روغن؛ كاغذ فروش‌ها، كارت پخش‌كن‌ها، روزنامه‌ها و مجلات، چاپخانه‌ها، بنر و پلاكاردسازها و فلكسي كارها-قديم‌ها خطاط ها!- و البته كمي هم عكاس‌هاي پرتره از اين جمله هستند، فرآيند تبليغات انتخاباتي در ايران-به‌خصوص در مورد انتخابات مجلس- شايد در طول پنجاه سال اخير هيچ تفاوت و تحول خاصي را تجربه نكرده است، حتي بعضا عقبگرد هم داشته‌ايم- مثلا شام و ناهار دادن كانديداها يا شركت در مراسم ختم همه متوفيان يك شهرستان به منظور جلب نظر و راي بازماندگان- امروز اين آگهي را در نشريه «شما»- ارگان موتلفه اسلامي-ديدم، ياد همين درد هميشگي افتادم، اتفاق جالب و جديدي است و خبر از يك تحول جديد در سياست ايراني مي‌دهد، اينكه يك واحد تبليغاتي به طور تخصصي، حرفه‌اش برگزاري «همايش، سمينار، كمپين، گردهمايي» و در يك كلام انجام امور «تشريفات و تبليغات سياسي» براي نامزد انتخاباتي در ايران باشد، تقريبا بي‌سابقه است. اين آگهي ثابت مي‌كند كم‌كم در جامعه خودمان، امر سياسي در حال برقراري پيوندي عميق‌تر با اقتصاد است و به بيان ديگر شاهد به وجود آمدن «مشاغل تخصصي و ثابتي» هستيم كه نسبت مستقيمي با سياست دارند و براي اولين بار، شغل يا صنف تبليغات سياسي به صورت يك شغل مستقل از تبليغات اقتصادي در حال شكل گيري است. البته شايد بهتر مي‌بود كه نظام آموزش عالي ما، ضرورت و نياز اين مشاغل جديد را قبل از بخش خصوصي درك كند و رشته‌هاي نويني از اين دست در دانشگاه‌ها تاسيس شود، رشته‌اي كه مي‌تواند تلفيقي از علوم ارتباطات، روابط عمومي و البته علوم سياسي باشد،چرا كه ايجاد رشته‌هاي جديد متناسب با نيازهاي روز، قطعا بهتر از توليد انبوه و سنتي فارغ التحصيل در رشته‌هايي مثل علوم سياسي است كه ساختار و مواد درسي آنها، تقريبا دو دهه است كه هيچ تغييري نكرده است، مي‌دوني؟!