هاشمی «دشمن» اصلاح طلبان بود، اما اکنون «امید» آنان است!

بعد از سال ۱۳۸۴ و حمایت عجیب اصلاح طلبان از آیت الله هاشمی رفسنجانی، همیشه این سوال وجود داشته است. که اصلاح طلبان که زمانی مهم‌ترین منتقد آقای هاشمی رفسنجانی بوده‌اند چه شده است که این طور بی‌محابا از او حمایت می‌کنند. بررسی برخی از مواضع تند اصلاح طلبان نشان می‌دهد که عمق انتقادات اصلاح طلبان حتی تا مرزکینه ورزی نیز پیش رفته است . پس سوال این است که چه روی می‌دهد که یک باره این کینه به محبت تبدیل می‌شود. کسی هنوز پاسخ ندارد. مگر اینکه برخی از جناح‌های سیاسی را به جای اصلاح طلب، فرصت طلب بنامیم! به گزارش «فردا» در ادامه برخی از مواضع تند برخی از اصلاح طلبان نسبت به آیت‌الله هاشمی رفسنجانی را قبل از انتخابات سال ۱۳۸۴ آورده می‌شود. لازم به یادآوری اکثریت این افراد امروز مهم‌ترین حامی آیت الله هاشمی رفسنجانی محسوب می‌شوند: ۱. اکبر گنجی : آقای هاشمی رفسنجانی طی دهه گذشته چهره کاملاً تاریکی از وضعیت دهه اول انقلاب به تصویر کشیده و دوران سازندگی را، دوران رشد اقتصادی و امیدهای روشن جلوه داده است. مسئله آن است که اگر تصویری که هاشمی ارائه می‌کند واقعی باشد، باید پرسید مگر آمارهای کلان اقتصادی منفی دهه اول انقلاب تا حدود زیادی معلول جنگ‌ و هزینه‌های سنگین آن نبود؟ مگر جنگ بیش از یک صد میلیارد دلار خسارت به جای نگذارد و مگر آقای هاشمی در تداوم آن شرایط، پس از فتح خرمشهر نقش مهمی را بازی نمی‌کرد؟ (عالیجناب سرخپوش، عالیجنابان خاکستری، ص۱۴۱) در دوره هاشمی همه سازمان‌ها و ارگان‌ها باید درآمد ایجاد می‌کردند. لذا وزارت اطلاعات فعالیت‌های اقتصادی سازمان‌های تابعه‌اش، با مجوز هاشمی، از راه مبارزه با ثروت‌های باد آورده کسب درآمد می‌کرد و سربازان گمنام امام زمان نیز حق الکشف دریافت می‌کردند. (تاریکخانه اشباح، ص ۱۸) ۲. عمادالدین باقی : اجرای سیاست خودکفایی وزارتخانه‌ها در زمان هاشمی رفسنجانی، وزارت اطلاعات را به یک بنگاه تجاری تبدیل کرد که بسیاری از بهترین فرزندان انقلاب آلوده شدند و همین مساله زمینه ساز فسادهای مالی، اخلاقی و سیاسی بسیاری شد. باقی در اظهار نظر دیگری در این زمینه عنوان کرد: هاشمی از ابتدا مسئولیت وزارتخانه‌های اقتصادی را بر عهده گرفت و نسبت به وزارتخانه‌های ارشاد و اطلاعات هیچ مسئولیتی احساس نمی‌کرد. به نحوی که وزارت اطلاعات، تلفن‌های رییس جمهور و بعضی دیگر از اعضای کابینه را شنود می‌کرد. فتح ۳۰/۱۱/۷۸)) ۳. محمد قوچانی : این نویسنده در مقاله‌ای موقعیت سنجی‌های هاشمی رفسنجانی را برای کسب امتیازات سیاسی در شرایطی که به عنوان نامزد انتخابات مجلس ششم وارد عرصه شده است مورد ارزیابی قرار داد و در مقاله شکاف؟ (اخبار اقتصاد- ۱۰/۷/۷۸) تلویحاً به او نسبت فرصت‌طلبی داد و نوشت: «هاشمی هرگز امتیازاتی (حتی سوخته مانند برائت از بیانیه جامعه روحانیت مبارز) را از دست نمی‌دهد مگر آنکه امتیازی جدید (و بسیار استراتژیک مانند نشان دادن چراغ سبز به جناح چپ برای مجلس آینده) به دست آورد. شاید بتوان گفت که اگر او بیش از این فراست داشته باشد می‌تواند از بیانیه‌ای که به ضرر روحانیت مبارز تمام شود به سود خود بهره گیرد و چه با نگاه عاقل اندر سفیه به محافظه‌کارانی که به توصیه مهم او - در نیفتادن با خاتمی- توجه نکرده‌اند و چه با ایفای نقش طلبکاری از جناح چپ بابت مخالفت با صدور این بیانیه علیه رییس جمهور». اصولا اتحاد هاشمی رفسنجانی با جریان راست در انتخابات مجلس شورای اسلامی در محافل اصلاح‌طلب حرکتی در جهت تضعیف جریان دوم خرداد ارزیابی می‌شد. ۴. محسن آرمین : (در مورد ورود هاشمی به صحنه انتخابات) از شاخصه‌های آقای هاشمی این است که خیلی خوب می‌تواند سوار موج شود و طبیعتاً از موج جبهه دوم خرداد هم استفاده می‌کند. آقای هاشمی در ۱۰ سال گذشته در امتحانات متعددی وارد شده است و به نظر من نتوانسته است نمره قبولی بگیرد. او از شاگردانی است که در تمام امتحانات بخصوص دوره چهارم مجلس مردود شده است. در مجلس چهارم حمله به جناح اصلاح طلب و قلع و قمع نیروهای این جناح توسط هاشمی رفسنجانی صورت گرفته است. بزرگ‌ترین اشتباه سیاسی هاشمی رفسنجانی در دوره چهارم بود. چرا که با حذف نیروهای اصلاح طلب و خط امامی، یک مجلس تقریباً یک دست راست، توسط آقای هاشمی به وجود آمد که بلافاصله، در مقابل خود هاشمی ایستاد و افکار و برنامه‌هایش را به او دیکته کرد. اگر ایشان بخواهد مثل گذشته عمل کند و به جناح راست تکیه زند در اقیانوسی که خودش کشتی نجات جناح راست است غرق خواهد شد و هم خودش و هم کشتی را از بین می‌برد. (روزنامه آفتاب امروز ۸/۱۱/۷۸) ۵. قاسم شعله‌سعدی : مجموعه برداشت جبهه دوم خرداد و جناح چپ این خواهد بود که یکبار دیگر حضور هاشمی در صحنه سیاسی کشور می‌تواند مانعی بر سر ادامه راه حرکت جنبش دوم خرداد باشد. (آفتاب امروز - ۲۱/۹/۷۸) ۶. عباس عبدی : در دوران آقای هاشمی کسانی تحت پیگیری قانونی قرار گرفتند. حال چه از نظر سیاسی و چه از نظر اقتصادی که مخالف ایشان بودند و هیچ کس از منصوبین ایشان مورد پیگرد قرار نگرفتند و اگر هم گرفتند بعد از دوران ریاست جمهوری ایشان بود. (بیان ۱۵/۱۰/۷۸) مشکل ما با آقای هاشمی آزادی و یا زندانی بودن کرباسچی نبوده بلکه مشکل از مواضع غیر شفاف رفسنجانی است. کارگزاران مواضع سیاسی خود را با شخص هاشمی تنظیم می‌کنند و از آنجا که شخص ممکن است دچار تغییر موضع شود آنان مواضع متناقض از خود نشان می‌دهند. اگر این تبعیت یکطرفه بین کارگزاران و هاشمی وجود نداشت، مشکل کارگزاران در موضع گیری‌ها حل می‌شود، اما در وضع فعلی، آقای هاشمی با مسائل برخورد غیر شفافی دارد و در برخورد موارد موضعگیری نمی‌کند. (ابرار، ۱۹/۱۱/۷۸) ۷. علی شکوری راد : به نظر ما «هاشمی» عامل اختلاف بین مجموعه نیروهای دوم خرداد بود و آنچه امروز به عنوان جدا شدن نسبی کارگزاران از مجموعه نیروهای جبهه دوم خرداد مطرح است، حاصل حضور آقای هاشمی رفسنجانی است. یکی از انتقادهایی که جریان چپ به آقای «هاشمی» داشت این بود که ایشان قبل از آنکه به بهبود اوضاع اقتصادی بپردازد، شعار رفاه را مطرح کردند و باعث شدند که سطح توقعات مردم بالا برود و در همین راستا ما شاهد هستیم که ایشان در زمان ریاست جمهوری در حدود یک میلیارد دلار کالای لوکس وارد مملکت کردند. (آریا، ۳/۱۱/۷۸) ۸. محسن میردامادی : بهتر بود آقای هاشمی نمی‌پذیرفت که خطبه‌های نماز جمعه را در هفته‌های انتخابات به عهده بگیرد در حالی که مجلس با تصویب قانون فعالیتهای تبلیغاتی کاندیدا‌ها را محدود کرده است، استفاده از صدا و سیما و نماز جمعه می‌تواند این برداشت را به همراه داشته باشد. که میان کاندیدا‌ها برابری تبلیغات وجود ندارد. (آریا، ۳/۱۱/۷۸) 9. علی اکبر محتشمی‌پور : از نظر ما هاشمی رفسنجانی با ناطق نوری تفاوتی ندارد. زیرا اتخاذ مواضع غیر شفاف در قبال اصلاحات فرقی با مخالفت ندارد. (آریا ۴/۱۱/۷۸) ۱۱. ابراهیم یزدی : عدم اقبال جامعه به آقای هاشمی دلایل متعدد دارد. طبیعی است که مردم با مشارکت وسیع خود در انتخابات و رأی به کاندیداهای جبهه اصلاح طلب، تعمد داشتند که پیامی به حاکمیت به طور عام و به آقای هاشمی به طور خاص بدهند و عدم آرای بالای آقای هاشمی در واقع انعکاس قضاوت و برداشت عمومی مردم نسبت به دو دهه فعالیت ایشان است. (آبادی، ‌۲/۱۲/۷۸) ۱۲. تقی رحمانی : آقای هاشمی اساساً توسعه سیاسی را قبول ندارد. مرد دیپلماسی پنهان نمی‌تواند مرد دیپلماسی شفاف شود. دیپلماسی پنهان را کسانی می‌توانند کنار زنند که به دیپلماسی شفاف اعتقاد داشته باشند. (فتح ۱۵/۱۰/۷۸)