آرزو داشتم مالک یک کارخانه شکلات‌سازی باشم

شهرام جزایری در گفتگویی با «همشهری ماه» ضمن اظهار پشيماني از برخي اقدامات خود بزرگترين اشتباهش را نزديك شدن به آدم هاي سياسي دانست به گزارش «فردا» بخشی از این مصاحبه در ادامه می‌آید: *پرونده من بیشتر از آنکه یک پرونده قتصادی باشد، پرونده‌ای است که رسانه‌ها برخلاف تصریح قانون آیین دادرسی کیفری قبل از صدور حکم جرم مرا قطعی تلقی و آنقدر علیه من تبلیغ کردند که قاضی صادرکننده حکم شهرامی را محاکمه و محکوم کرد که رسانه‌ها درست کرده بودند و مرا به اتهام اخلال در نظام اقتصادی به 27 سال حبس محکوم کرد. وقتی به رای صادره اعتراض کردم و پرونده در شعبه26 دیوان عالی کشور مطرح شد(که یکی از دقیق ترین شعبه‌های دیوان عالی کشور است و به پرونده‌های کلان اقتصادی رسیدگی می‌کند) مرا از اتهام بسیار سنگین اخلال در نظام اقتصادی کشور تبرئه و به صراحت اعلام کرد این گونه رای دادن خلاف اصول اولیه حکم دادن قضات است و به فتوا شبیه است تا قضاوت؛ زیرا شهرام جزایری هیچ یک از اموال دولتی و غیره را تضییع نکرده است و تمام اموال اصلی و سود تسهیلات بانکی را پرداخت کرده است و بهترین شاهد در این زمینه، عدم شکایت سیستم بانکی علیه شهرام جزایری بوده است. من اشتباهات زیادی داشته‌ام و از جوانی و ناپختگی خطاهای زیادی کرده‌ام که این بلاها را بر سر خود و خانواده‌ام آورده‌ام.10 سال اسارت و زندانی شدن، نابودی کامل خود و خانواده‌ام و تحریک شدن افراد ذی نفع علیه من برخلاف واقعیات، به دلیل درست عمل نکردن من بوده و مسئولیت همه این شرایط بر عهده شهرام جزایری است که دارد تاوان می‌دهد. *امروز که با شما مصاحبه می‌کنم تا دیگران راهی را که من رفتم نروند. زیرا پس از دستگیری و در پی محاکمات به دلیل قرص‌های اعصاب و آرام بخش برای کنترل فشارهای روحی، خنده‌های من کار دستم داد و علیه من تجهیز شدند، در حالی که من به هیچ وجه مقابل نظام جمهوری اسلامی نبوده‌ام بلکه برعکس عاشق ولایت و مطیع مطلق او بوده و هستم و به همین دلیل من اجازه سواستفاده به رسانه‌های بیگانه نداده‌ام. بسیاری از رسانه‌های بیگانه بارها با خواهر من در کانادا تماس گرفته و خواسته‌اند در مورد زندگی من گزارش تهیه کنند ولی خواهرم هر بار جواب داده: برادرم شهرام نیاز به حمایت شما ندارد، شهرام آدم مطیع نظام جمهوری اسلامی است. بنویسید خطایی کرده‌ام دوست دارم عادلانه به جرمم رسیدگی شود. شهرام فهمیده اشتباه کرده و به دنبال جبران گذشته است. *جوانی که به سادگی پیر شد. من خیلی ساده زندگی کرده‌ام. در عمرم شب نشینی نرفته‌ام، عیاشی نکرده‌ام. ولگردی بلد نیستم. هشتاد تا مسافرت خارجی داشته‌ام که همه‌اش را با همسرم سفر کرده‌ام. من عاشق کشورم هستم جانم برای مملکتم می‌دهم. شهرام جزایری تا حالا یک نخ سیگار نکشیده، آدمی است که سرش به کار خودش است. *بعد از صدور حکم برائت دیوان عالی کشور، اتهامات جدیدی مطرح شد که من به حکم قطعی به مدت چهار سالش مربوط به جرایم اقتصادی است، بقیه‌اش مربوط به خدمت سربازی و خروج غیرقانونی است. *از شما می ‌خواهم کاری کنید که نام شهرام جزایری به قبرستان مرده‌های ورشکسته رفته و از توهمات ذهنی خارج شود. *می‌خواهم پس از آزادی از دغدغه‌ها و استرس‌های تهران دور شویم و در مزرعه‌ای در لاویج در شمال کشور نزدیک آمل به کشاورزی و پرورش ماهی بپردازیم. می‌خواهیم کمبااین خریداری کرده و با آن گندم درو کنیم و لذت درو کردن گندم را با کلاه حصیری به تصویر می‌کشیم. آرزو می‌کنیم حوضچه پر از ماهی را بسازیم و در مزرعه‌مان برق و وسائل الکترونیکی وجود نداشته باشد، تلفن و وسایل ارتباط جمعی نداشته باشیم. با طلوع خورشید بیدار شویم و با غروب آن بخوابیم، هر کدام در کلبه‌ای کوچک و ساده زندگی را کنار خانواده‌مان سپری کنیم. *من کسی هستم که در کمال عزت و قدرت مالی به بیش از هشتاد کشور از اروپا، آسیا و آمریکا سفرکرده‌ام، بهترین هتل‌ها اقامت داشتم، مهمان بزرگ‌ترین مدیران شرکت‌ها بوده‌ام اما برای افرادی مثل من هیچ کجا بهتر از مملکت خودش نیست و من دیگر هزینه‌های لازم برای ادامه زندگی در کشورم را پرداخت کرده‌ام و به هیچ وجه قصد مهاجرت به خارج از کشور را ندارم. مادر و پدر و خواهرم فعلا به طور موقت در کشور کانادا هستند که به طور قطع و یقین پس از آزادی من به وطنشان باز خواهند گشت و این بزرگترین آرزوی خانواده ماست که دوباره گرد هم جمع شویم؛ به خصوص در شهرستان اهواز مدتی را اقامت کنیم تا خاطره‌هامان تجدید شود. واقعا دل همه خانواده برای آن روزها و همسایه‌ها و ... تنگ شده است. این 10 سال برای من 40 سال گذشت. بهترین زمان زندگی‌ام را خودم تباه کردم، من تمام شدم. من سه فرزند دارم. آرزویم این است که بتوانم مثل هر پدری فرزندانم را در آغوش بگیرم. *می‌خواستم یک کارخانه شکلات سازی بسازم و متاسفانه به این آرزویم نرسیدم و وقتی در کارخانه آلومینیوم سرمایه گذاری کردم همیشه آرزو داشتم ای کاش به جای آن شکلات ساز می‌شدم. هر چند که از لحاظ حجم سرمایه گذاری بسیار پایین تر بود و از نظر مالی می‌توانستم یک شکلات ساز خوب شوم . کوتاهی کردم و به آرزویم نرسیدم. این هم جز اشتباهاتم بود *اولین وامی که گرفتم چهل میلیون تومان بود. من قبل از سررسید، بازپرداخت وامم را شروع می‌کردم. این در رای دیوان عالی کشور آماده است. *قبلا توضیح دادم و مجددا عرض می‌کنم. از بسیاری از تلاش‌هایم کاملا پشیمان و نادمم خیلی از اوقات کارهایی را انجام دادم که اساسا لزومی نداشته اما به دلیل بی تجربگی و خامی و ناپختگی برای آنها وقت گذاشتم که نه تنها نتیجه نداشته بلکه برعکس مرا گرفتارتر کرده و برایم دردسر درست کرده و برای همین به همه جوانان ایرانی توصیه می‌کنم مسیری را که من رفته‌ام دنبال نکنند. *به نظر من فردی که در کارهای اقتصادی فعالیت می‌کند که هیچ وجه نباید به افراد سیاسی نزدیک شود. این بدان معنی نیست که خدای ناکرده افراد سیاسی مورد احترام نیستند بلکه بالعکس ضمن احترام وافر به سیاسیون، اول به خودم و بعد به همه فعالان اقتصادی توصیه می‌کنم وارد عرصه سیاست نشوند، چون سیاست و اقتصاد دو مقوله فوق تخصصی و کاملا جداگانه است. *از نزدیک شدن به آدم‌های سیاسی پشیمانم. هر چند که آنها سراغ من آمدند ولی چون نوع فعالیت سیاسی و اقتصادی به هم ارتباطی ندارد این کار من درست شود *لبخندی که همیشه در دادگاه داشتم باعث تعجب خبرنگارها، عکاس‌ها و حضار شده بود. بعدها خیلی‌ها از من دلیل لبخند را می پرسیدند و خیلی‌ها مرا با آن لبخند می‌شناختند، عاقل از اینکه به دلیل استفاده داروهای آرام‌بخش، بی‌خیال و راحت شده بودم و اساسا به قول معروف در باغ نبودم که چه بلاهایی به سرم می‌آید. *آقای محسنی اژه‌ای چون قاضی مستقلی است و از رسانه‌ها تاثیر نمی‌پذیرد. هر پرونده‌ای را گرفته به سرانجام رسانده، رای قاطع می‌دهد و پرونده‌های مهم و ملی از جمله آقای کرباسچی را به بهترین نحو مدیریت و اداره کرد اما نمی‌دانم چرا هر چقدر برای ایشان نامه نمی‌نویسم تا حداقل به عنوان دادستان کل کشور در اجرای حکم کیفری دخالت کند، آن بزرگوار وارد نمی‌شود و امیدوارم بالاخره روزی برسد تا قاضی بزرگ و قاطعی مانند ایشان تکلیفم را یکسره کنند و از ایم بلاتکلیفی نجاتم دهند. *در ایران هر کس کار کند می‌تواند پول دربیاورد. البته باید استعداد این کار داشته باشد. از هر سرمایه داری بپرسید می‌گوید ایران بهترین جا برای زندگی و کار اقتصادی است. در ایران بازار مصرف خوبی داریم. باعث تاسف است که بازار در انحصار کالاهای چینی، کره‌ای و ... قرار گرفته. ما خودمان می‌توانیم نیازهای بازار را تامین کنیم. فقط نیاز به فرهنگ داریم. *تلخ ترین لحظه زندگی‌ام لحظه‌ای بود که مرا به اتهام اخلال در نظام اقتصادی به 27 سال حبس محکوم کردند و شیرین‌ترین ‌اش روزی که از اتهام اخلال در نظام اقتصادی توسط دیوان عالی کشور تبرئه شدم و حکم خوش حسابی گرفتم. *به همه مسوولان و حاکمان نظام مقدس جمهوری اسلامی پیام ندامت و پشیمانی شهرام جزایری را اعلام می‌نمایم و عرض می‌کنم که بعد از عدالت، عفو و بخشش برترین خصلت حاکمان است و رافت اسلامی که زینت و افتخار حاکمان فعلی ایران اسلامی است و به همین استناد نیز از شما جراید و رسانه‌ها خواهش می‌کنم موضوع این مصاحبه را سیاسی ندانید. بلکه بالعکس در دل‌های یک مسلمان به حج رفته بدانید و آگاه باشید خداوند فرموده همه بندگان من مورد مغفرت و آمرزش هستند.