مصباحی​مقدم: توصیه آیت​الله مهدوی​کنی معنادار است

خبرآنلاین : عضو جامعه روحانیت مبارز معتقد است: سهم​خواهی شاخه​ای از «خود خواهی» است و مهمترین عامل تقویت جبهه مخالف اصولگرایان در مجلس آینده به شمار می​رود. حجت​الاسلام غلامرضا مصباحی​مقدم در پاسخ به اینکه چگونه می​توان محوریت آیت​الله مهدوی​کنی و جامعتین را در سراسر کشور در بین اصولگرایان گسترش داد، گفت: ساختاری که جامعتین اعلام کردند، چارچوب خوب و قابل استمراری است. چرا که در آن از بایدها و یاستفاده شده که همواره کاربرد دارد. وی در پاسخ به این سوال که چگونه می​توان اصولگرایان را از آفت بی​توجهی نسبت به جایگاه بزرگان و ریش سفیدان اصولگرا دور کرد؟، گفت: این حرف که شخوخیت در میان اصولگرایان تمام شده، سخن یکی ازچهره​های اصولگرا بود که به پای همه آنها نوشته شد و حرف درستی نیز نبود. عضو فراکسیون اصولگرایان در توضیح دلیل بازگشت اصولگرایان به بزرگان این جریان، اظهار داشت: دلیل این امر این بود که اصولگرایان احساس کردند بدون حضور یک ریش سفید یا جمعی از آنها، دچار واگرایی خواهند شد و تجربه چند سال گذشته -که از چنین شیخوخیتی عدول شد- نیز نتیجه خوبی نداشت. مصباحی​مقدم با بیان اینکه همگرایی​ها وجود یک محوریت را اقتضا می​کند، ادامه داد: در دنیا هم اصولا از افراد پخته و با تجربه سیاسی استفاده می​کنند و این طور نیست که آنها را کنار بگذارند و بگویند دوره آنها گذشته است. خصوصا با توجه به محبوبیتی که آیت​الله مهدوی دارند، این محوبیت بسیاری از مشکلات را بر طرف می​کند. عضو کمیته داوری فراکسیون اصولگرایان با اشاره به شخصیت آیت​الله مهدوی​کنی، افزود: ایشان همواره سعی دارند بگویند شخص مهدوی​کنی مطرح نیست، بلکه ایشان درقالب جامعه روحانیت، رهبری و هدایت اصولگرایان را بر عهده دارند. وی، آیت​الله مهدوی​کنی را شخصیت «برجسته و کم​نظیر» انقلاب دانست و با اشاره به تجربه طولانی فعالیت سیاسی و اجرایی ایشان در سال​های ابتدایی انقلاب، ادامه داد: ایشان تجربه​های مختلفی در بالاترین سطوح کشور داشته​اند که موجب می​شود اگر آیت​الله مهدوی​کنی توصیه، راهنمایی یا نهی می​کنند، همگی آنها براساس پختگی است و معنا دار است. نماینده مردم تهران در مجلس هشتم، درباره سهم​خواهی برخی از اضلاع اصولگرا در شرایط کنونی، با بیان اینکه مسلما برخی مسائل می​تواند این همراهی را مورد خدشه قرار دهد، تصریح کرد: همواره باید مراقب بود. خود آیت​الله مهدوی نیز این مراقبت را دارند و همین امر موجب شد ایشان از برخی سهم​خواهی​ها گلایه کنند که اثر مثبت هم داشت و دوستان اعلام کردند قصد جدا شدن از جامعتین را ندارند. مصباحی​مقدم با اشاره به نشست 2.5 ساعته آیت​الله مهدوی​کنی با اعضای جبهه پایداری، افزود: در این گفت​وگو ها سعی بر اقناع همدیگر است تا در نهایت به یک جمع بندی برسند ولی اگر این گفت​وگو ها هم به یک تصمیم مشترک منتج نشد، دوستان باید نظر جامعتین را بپذیرند. عضو فراکسیون اصولگرایان که معتقد است دست یافتن به لیست واحد معمولا در یک «پروسه پیچیده» محقق می​شود، افزود: این پروسه از دل رایزنی مجموعه​ها به دست می​آید و اصولا وحدت وقتی معنا پیدا می​کند که همه گروه​ها و شخصیت​ها این آمادگی را داشته باشند که فداکاری کنند و ازموضع وِیژه خود کوتاه بیایند. وی تاکید کرد: اگر بنا باشد درجریان وحدت، هر گروهی بر موضع ویژه خودش پافشاری کند، وحدتی محقق نمی​شود. عضو جامعه روحانیت مبارز وزن کشی در جریان اصولگرایی را «عامل واگرایی» در این جریان دانست و تصریح کرد: دامن زدن به این مساله که کدام گروه اصولگرا وزن بیشتری دارد را درست نمی​دانم. چرا که این سخن بدین معناست که مشخص کنیم وزن ما چقدر است. ضمن اینکه هر گروهی خیال می​کند، ویژه است و از ناحیه مردم بیش از دیگران حمایت می​شود. در حالی که اثبات این امر کار بسیار مشکلی است. مصباحی​مقدم با اشاره به اینکه جبهه پیروان خط امام و رهبری با حداقل 14 گروه و تشکل سیاسی تنها دو نماینده در جبهه اصولگرایان دارد، گفت: این موضوع نشان دهنده ایثارگری در ورود به یک کار جمعی است و به دیگران هم این پیام را دارد که شما هم روی وزن​کشی دست نگذارید. از این جهت معتقدم تاکید بر مساله وزن سیاسی در میان اصولگرایان کمکی به وحدت نمی​کند، بلکه در نهایت موجب واگرایی می​شود. نماینده مردم تهران در مجلس شورای اسلامی در پاسخ به اینکه فکر می​کنید اصولگرایان بر روی چه اصلی باید تاکید کنند، اظهار داشت: آنچه مهم است، اصل حرکت است که حرکت اصولگرایانه است و طبعا در انتخابات باید موضع قوی و مستحکمی داشت. مسلما چنین حرکتی ممکن است خواسته یا ناخواسته موجب شود بی​دقت​هایی نسبت به جایگاه گروه​ها و جریان​ها شود. وی با تاکید بر اینکه سهم​خواهی شاخه​ای از خودخواهی است و مهمترین عامل تقویت جبهه مخالف اصولگرایان در مجلس آینده است، افزود: موازی کاری در جریان اصولگرایی مشلکلی ندارد. آنچه مهم است اهم و مهم کردن این حرکت سیاسی است و فدا کردن مهم​ها برای اهم​ها در فرآیند انتخاب است. چون مسائل مهمتری موجب گرایش آنها به یک وحدت واحد شده است.