جمهوري اسلامي: موج سواران و قيام‌هاي مردمي جهان عرب
پيش از اين بارها برخي رژيم‌هاي عرب سعي كرده‌اند ناكامي‌هاي سياسي - اجتماعي خود را به حساب دخالت ايران بگذارند و از اين طريق بر بحران‌هاي ريشه‌دار داخلي سرپوش بگذارند.
بسم‌الله الرحمن الرحيم نبيل العربي، دبيركل تازه كار اتحاديه عرب در نخستين روزهاي تصدي مسئوليت جديدش ضمن اظهار علاقمندي نسبت به گسترش مناسبات جمهوري اسلامي ايران با كشورهاي عرب ادعا كرد ايران در امور داخلي كشورهاي عرب دخالت مي‌كند و به شرط پايان دادن به اين دخالت‌هاي مورد ادعا مي‌تواند شاهد فراهم شدن زمينه‌هاي بهبود مناسبات با كشورهاي عربي باشد. اين براي نخستين بار نيست كه ادعاي دخالت ايران در امورداخلي كشورهاي عرب مطرح مي‌شود و احتمالاً آخرين بار هم نخواهد بود. پيش از اين بارها برخي رژيم‌هاي عرب سعي كرده‌اند ناكامي‌هاي سياسي - اجتماعي خود را به حساب دخالت ايران بگذارند و از اين طريق بر بحران‌هاي ريشه‌دار داخلي سرپوش بگذارند. علاوه بر اين، اشغالگران آمريكائي و برخي رژيم‌هاي اروپائي دنباله روي آمريكا در توجيه شكستهاي مستمر نظامي - امنيتي و سياسي در عراق و افغانستان سعي نموده‌اند از شگردهاي تكراري بهره بگيرند و با توسل به تبليغات عوام فريبانه چنين وانمود سازند كه گويا تمامي ناكامي‌ها و شكستهاي آنها به خاطر دخالت ادعائي ايران در عراق و افغانستان بوده است. اين مسئله همواره جاي تعجب و ترديد بوده است كه اشغالگراني از آنسوي درياها به منطقه آمده‌اند و خاك عراق و افغانستان را زير و رو كرده‌اند و اكنون در توجيه شكست و ناكامي خود، انگشت اتهام را به سوي ايران نشانه گيري مي‌كنند! دقيقاً در ادامه همين سياست‌هاي ناكام تبليغاتي غرب است كه طي ماههاي اخير شاهد گمانه زني‌ها و تبليغات مسموم در مورد "ريشه‌هاي قيام ملتها در بهار عربي" هستيم. تصادفي نيست كه مقامات واشنگتن از نخستين روزهاي شكل گيري قيام‌هاي مردمي در كشورهاي عرب تا امروز، مرتباً سعي دارند ايران را به عنوان عامل و هدايتگر امواج قيام‌هاي مردمي در منطقه معرفي كنند ولي هرچه بيشتر تلاش مي‌كنند تا سرنخي نشانگر دخالت ايران پيدا و آنرا افشا نمايند، كمتر نتيجه مي‌گيرند و همچنان عاجز و درمانده هستند. با وجود اين، حقايق علني و ملموس نشان مي‌دهد ملت‌هاي مظلوم از تجربه‌هاي موفق ايران در مصاف با دشمنان انسانيت، استفاده كرده‌اند و با الگوپذيري از اين "فرهنگ مقاومت"، سعي دارند به حاكميت فضاي جهنمي و خفقان حاكم بر كشورشان خاتمه دهند. اين براي ايران اسلامي افتخار بزرگي است كه فرهنگ مقاومت را احيا كرده و حتي بدون آنكه خود بخواهد يا تلاش سازمان يافته‌اي در اين مقوله انجام دهد، اين تجربه‌هاي موفق نزد ساير ملتها مطرح و مورد استقبال قرار گرفته است. در اينجا موضوع حياتي و مهمي وجود دارد كه به بركت خون‌هاي به ناحق ريخته شده مظلومان تاريخ معاصر، پيام‌هاي مقاومت و ايثار و شجاعت و پيامدهاي آن، بيش و پيش از آنكه توسط پرچمداران مقاومت منعكس شود، اتفاقاً توسط دشمنان مقاومت منعكس و جهانگير شده است. در واقع دشمنان مقاومت بدون آنكه خود بخواهند، "بلندگوي مقاومت" شده‌اند و با نشان دادن ترس و خشم و اعتراض خود، عظمت وعزت بيشتري را براي مقاومت، در نزد ملتها ايجاد كرده‌اند و هنوز هم سرگرم ايفاي همين قبيل نقش‌ها هستند. نبيل العربي و اربابانش، بدون آنكه خود بخواهند، عملاً به انعكاس وسيع‌تر و رساتر اين پيام مقاومت اسلامي در منطقه و جهان پرداخته‌اند كه صف دوستان و دشمنان ملتها را به وضوح مشخص كرده‌اند. ملت‌هاي سرافراز با ديدن اين صحنه‌ها و مقايسه مواضع ديگران، به خوبي مي‌توانند و خوشبختانه توانسته‌اند راه صحيح و اطمينان بخشي را انتخاب كرده و طي نمايند تا شاهد پيروزي و عزت و اقتدار خود باشند. بيان جملات كينه توزانه عليه ايران در چنين مقطعي و با چنان ادبياتي، قطعاً به زيان ما و ملتها نخواهد بود بلكه دقيقاً هم جبهه بودن آمريكا، صهيونيستها، ارتجاع عرب و برخي موج سواران بي‌آبرو همچون نبيل العربي را به وضوح به تصوير مي‌كشد درحالي كه اگر همين قيام پرشكوه ملت مصر نمي‌بود، اين شخص حتي خواب تصاحب صندلي وزارت خارجه مصر و سپس كرسي دبيركلي اتحاديه عرب را هم نمي‌ديد. به عكس آنچه برخي عناصر ساده انديش تصور مي‌كنند، بيان چنين اراجيفي، خط فكري و سرنخ متصل به اين جريان را آشكار مي‌سازد و اين براي رفتارشناسي ملتها نه تنها زياني محسوب نمي‌شود بلكه خود يك غنيمت و فرصت است كه دريابند حتي دبيركل تازه كار صحنه سياسي دنياي عرب در پرتو قيام پرشكوه ملتها بگونه‌اي پالايش و خالص شود كه قدر و منزلت قيام و استقامت ملتها به درستي متجلي گردد تا كسي جرئت نكند درعين تجليل متملقانه و چاپلوسانه از قيام‌هاي عربي، همزمان آنرا نشانه دخالت ايران معرفي نمايد و درصدد تخطئه و جوسازي برآيد. قيام پرشكوه اخير ملتها در بهار عربي مي‌تواند مجد و عظمت از دست رفته دنياي عرب را به آنها باز گرداند و زمينه‌هاي استقلال رأي و استقلال عمل ملت‌هاي عرب را فراهم و تثبيت نمايد، حتي اگر موج سواران و فرصت طلبان به تناسب مأموريت و خصلت‌هاي ذاتي خود، موضع ديگري داشته باشند.
دیدگاه تان را بنویسید