چرا روزهای خوب سياست كم‌شمار شده‌اند؟

حسن احمدي در تهران امروز نوشت: با راي اعتماد بالاي مجلسيان به علي نيكزاد جهت تصدي وزارت تازه تاسيس «راه و شهرسازي»، هم پروسه ادغام شماري از وزارتخانه‌هاي دولت در مسير روشن‌تري قرار گرفت و هم پس از مدت‌ها كشمكش و بگومگوي سياسي بين دو نهاد دولت و مجلس، امكان تعامل سازنده به شرط مهيا بودن بسترها پديدار گشت. در هفته‌هايي كه اختلافات سياسي دولت و مجلس پيرامون جايگاه و نقش كلان همديگر در ساختار نظام موجب سوء برداشت‌ها شد، اين مسئله دامنه اختلافات را حتي به تفسير خاص و برداشت‌هاي عجيب از نحوه اجراي قوانين و اهداف مصوبات نزول داد. بديهي است در فضايي كه با واكنش‌هاي احساسي همراه مي‌شود، فرصت‌هايي براي مخالفان نظام فراهم مي‌شود تا به عنوان مثال از يك واكنش احساسي شماري از نمايندگان، يك كوه تصورات غلط بسازند. خوشبختانه ديروز با ابتكار عمل نمايندگان مجلس مبني بر راي اعتماد كارشناسانه و به دور از مطامع سياسي به عضو دولت براي اداره تازه‌ترين وزارتخانه كشور، بار ديگر مسئله كارآمدي و اخلاق در سياست و مديريت بر سرلوحه نگاه تصميم‌گيران و تصميم‌سازان قرار گرفت. راي اعتماد مجلسيان به يك وزير در اوج بگومگوهاي سياسي با دولت نشان داد آنها حاضر نيستند كارآمدي را قرباني كنند. بدين ترتيب علاوه بر اهميت سياسي راي اعتماد مجلس، مي‌توان گفت افكار عمومي و دلسوزان نيز به حل و فصل ساير اختلافات در پروسه ادغام كه هنوز سرنوشت 4 وزارتخانه ديگر را در هم تنيده، اميدوار شدند. اكنون براساس چارچوب تشكيل وزارتخانه راه و شهرسازي و مدل مطلوب مديريت و اجراي قوانين، اين فرضيه شكل گرفتكه اختلاف‌نظر دولتمردان و مجلسيان اگر بر مبناي كارآمدي باشد، با واكنش اخلاق‌گرايانه مواجه مي‌شود و در نتيجه آن، نه قوانين بر زمين مي‌ماند و نه مطالبات و مشكلات مردم و نيازهاي اساسي و ضروري كشور در گرو اختلافات و ناملايلات قرار مي‌گيرد و اين راي اعتماد نشان داد اگر درباره وزارت ورزش و جوانان نيز به همين منوال عمل مي‌شد، بي سر و ساماني در سازمان بزرگ اما منحل شده امور جوانان و تربيت بدني امروز تداوم نمي‌يافت و فرصت‌هاي خدمتگزاري و عدالت‌آفريني به سرعت از كف نمي‌رفت. به هر حال ديروز يكي از روزهاي خوب سال 90 براي مردم ايران بود كه به نظر مي‌رسد مي‌توانست اينگونه در تقويم كشور كم‌شمار و ناياب نباشد.