یک پیشنهاد برای ختم دعوا: آدرس فرصت‌های شغلی ایجادشده را در سایت وزارت كار منتشر کنید

عصرایران: وزیر کار و امور اجتماعی می گوید که دولت در سال 1389 ، حدود یک میلیون و 600 هزار فرصت شغلی ایجاد کرده و به همین تعداد از میزان بیکاران کشور کاسته است. منتقدان دولت و مشخصا مجلسی ها این آمار را باور ندارند و می گویند چطور می شود رشد اقتصادی در پایین ترین سطح خود باشد و رکود، بر بخش مهمی از صنعت و معدن و کشاورزی و تجارت حاکم باشد ولی در همان حال، یک میلیون و 600 هزار شغل جدید ایجاد شده باشد. ؟! آنها می گویند این امر ممکن نیست مگر آنکه معجزه ای رخ داده باشد. ما بر آن نیستیم تا بین آن ادعا و این نقد قضاوت کنیم چه آنکه نه تعداد بیکاران و شاغلان را شماره کرده ایم و نه بنا داریم بر مبنای حب و بغض های سیاسی سخن بگوییم. بلکه برای آنکه سره از ناسره و راستگو از دروغگو تمیز داده شود، پیشنهادی را مطرح می کنیم که اگر مسوولان وزارت کار و امور اجتماعی بدان تن دهند، زمینه را برای راستی آزمایی فراهم ساخته اند و اگر نپذیرند، تنها خود را در مظان اتهام زشت " آمارسازی " قرار داده اند. چند روز پیش که وزیر کار و امور اجتماعی برای توضیح درباره آمار اشتغال سال 1389 به مجلس رفته بود در میان سخنانش نکته ای گفت که پیشنهاد و نوشتار حاضر بر آن پایه استوار است. شیخ الاسلام گفت: مشخصات تمام این یک میلیون و 600 هزار شغل ایجاد شده به اسم و رسم و آدرس موجود و قابل ارائه است. (نقل به مضمون) پیشنهاد مشخص ما این است که وزارت کار و امور اجتماعی نشانی و مشخصات دقیق این یک میلیون و 600 هزار شغل جدیداً ایجاد شده را در وب سایت خود منتشر نماید به گونه ای که همگان بتوانند با مراجعه به این سایت و مقایسه آن با آنچه در نشانی هاي ذکر شده واقعا وجود دارد، صحت و سقم ادعای مذکور را دریابند. با این طرح، کسی که می بیند در سایت وزارت کار، ادعایی درباره ایجاد مثلاً یک کارگاه در محل خودشان وجود دارد، می تواند به عینه وجود یا عدم وجود کارگاه را مشاهده کند و در صورت وجود کارگاه می تواند از تعداد شاغلان جدید آن خبر بگیرد. این یک امر بدیهی است که آمارهای دولتی باید مستند و ملموس باشند. مخلص کلام آنکه با عملی ساختن این پیشنهاد مقایسه آنچه در "ادعا"ست ، با آنچه "روی زمین" است، به سادگی برای همه، از جمله نمایندگان مجلس و رسانه ها میسر می شود و الا انداختن یک عدد بزرگ در میانه بحث و گفتن اینکه اسم و رسم این فرصت های شغلی هم موجود است (ولی ارائه ای در این بین نباشد) دردی را دوا نمی کند و بحثی دامنه دار و بی نتیجه را برمی انگیزد که در یک سو اصرار است که ما اینقدر کار کرده ایم و در سوی دیگر انکار که شما دروغ می گویید. امیدواریم این پیشنهاد هر چه سریعتر اجرایی شود تا "سیه روی شود هر که در او غش باشد".