برشی از گفتگوی ویژه رئیس جمهور

رئیس محترم جمهوری اسلامی ایران پس از مدتها کش و قوس و رویدادهای کم نظیری چون حکایت برکناری وزیر اطلاعات و دورکاری 11 روزه و ... به سیما آمد تا با مردم گفتگو کند. امری لازم و فی نفسه قابل تقدیر. چرا که بی تردید فهرست سوالهای نخبگان و مردم از رئیس دولت انقدر مهم و طولانی و موثر بود که «اقناع افکار عمومی» در خصوص آنها را به یک ضرورت و اولویت ملی برای مدیریت جامعه تبدیل کند. آنچه در جریان گفتگوی «نه چندان ویژه» تلویزیون با ایشان رخ داد، اگر چه تکرار سخنانِ منتظره بود، اما خالی از «ویژگی های قابل انتظار» نبود. حرف های بدیع ، طرح سوالهای جدید و خلق سوژه های تازه در صحنه عمومی. رسانه های دولت سخنان دکتر احمدی نژاد را با هدف «آرام سازی افکار عمومی» و موفق ارزیابی کردند. پاسخ به یک سوال سیاسی و انتخاباتی ، برشی از این گفتگو - و نه مصاحبه - است. اعلام بی خبری رئیس جمهور در خصوص زمان برگزاری انتخابات مجلس نهم ؛ جواب ایشان به سوال بی رمقِ مجری و در عین حال سوال جدی بسیاری از مسوولان درجه اول کشور ، نخبگان، رقبای سیاسی و نیز افکار عمومی بود. از روسای قوا گرفته تا مسئولان نهادهای نظارتی ، خطبای جمعه تا مراجع و علما ، و از منتقدین سیاسی تا اهالی رسانه مدتهاست پیوند جریانی آلوده در دستگاه مجریه را فریاد می کشند و «رسما» نشانه هایِ از جامه بیرون مانده ی اهداف انتخاباتی اش را با چشم غیر مسلح می بینند. ابهامات و اتهامات پرشمار، مستند و البته بی پاسخ در مورد حلقه اول یاران رئیس جمهور را دهان به دهان روایت و بر صفحه رسانه ها مرور می کنند. و همچنان امیدوار سخنی اند تا حساب رئیس جمهور را از جماعت فوق جدا کنند... ابهامات فوق اگر اثبات نشده هم باشند، لااقل دلیلی بر ردشان اقامه نشده است. ضمن اینکه؛ حتی درستی همه این ابهامات نیز، دلیل ارتباط و سهم داشتن رئیس جمهور در آنها نیست. اما از منظر افکار عمومی، پاسخ ندادن به این ابهامات، شاید صورت مسئله را پاک کند - که نمی کند - اما قطعا مسئله را حل نخواهد کرد. اگر از نقد اظهارات ایشان در زمینه ادغام ها و جایگاه قانون و... بگذریم، در خصوص دخالت و سازماندهی فرایند انتخابات پارلمانی نهم توسط طیفی از مدیران موثر دولتی ، دو جمله بیش نگفتند. اول اینکه «احدی از دولت حق دخالت در انتخابات را ندارد» و دوم اینکه «اصلا انتخابات کِی هست؟!» هر چه جمله اول درست و برازنده است، جمله دوم متاسفانه به همان میزان آن را نقض می نماید! اعلام بی اطلاعی مجری اصلی انتخابات از تاریخ آن، کمتر کسی را آرام می کند. نقل است که امیرالمومنین علی (ع) در جنگ صفین و در میانه کشاکش شمشیرها فریاد کسی را شنید که در جبهه دشمن بود و او را با یک سخن باطل صدا می زد و پاسخ می طلبید. ولی خدا فرمان به توقف درگیری داد و فرمود اکنون این حق توست که به عنوان یک شهروند پاسخ آنچه را گفتی بدانی. پس از پاسخ مستدل علی (ع) دوباره نبرد آغاز شد. هم ایشان در بخشی از خطبه ماندگار 214 نهج البلاغه پرسشگری را «حق مردم» و پاسخگویی را «تکلیف الهی» خود به عنوان یک حکمران دانسته و البته می فرمایند «همانا حق براى سخن گفتن، وسیعترین میدانها و براى عمل کردن، تنگترین میدانها است...» در انتهای این یادداشت که در خبرآنلاین آمده است: پاسخگویی حق مردم بر مدیران است و این حق تنها با شفافیت «ادا» می شود. شجاعت و صراحت احمدی نژاد که از جمله ویژگی های انحصاری اوست، برای رفع تردیدهای افکار عمومی بیشتر از مطایبه کارساز است. فرض را بر این می گذاریم که روایت رسانه های دولت صحیح باشد و رئیس جمهور برای آرام کردن مردم سخن گفته باشد. اگر چنین باشد، و صرفنظر از دلایل این نا آرامی افکار عمومی، تجربه بشری چنین توصیه می کند: افکار عمومی هرگاه قانع شد، آرام هم می شود.