دلیل اصرار دولت بر سفر ملک عبدالله به ایران چیست؟

کار‌شناسان مسائل سیاسی پیامد حضور ملک عبدالله در ایران را بی‌آبرویی جمهوری اسلامی در منطقه عنوان می‌کنند و می‌گویند که ایجاد روابط تنگاتنگ با اردن، نماد حمایت از رژیم‌های دیکتاتوری و نقطه مقابل انقلاب‌های مردمی منطقه است. به گزارش «فردا»؛ اواخر سال گذشته زمزمه‌هایی مبنی بر حضور ملک عبدالله پادشاه اردن در ایران به دعوت اسفندیار رحیم مشایی به گوش رسید که البته صحت این دعوت از سوی سخنگوی وزارت خارجه تایید شد، مهمانپرست گفت که دعوت از ماه‌ها پیش صورت گرفته و موضوع جدید نیست. سخنان مهمانپرست نارضایتی‌هایی از سوی اشخاص و نهادهای گوناگون به همراه داشت که دست آخر منجر به لغو سفر شد. همگان بر این باور بودند که بیانیه‌ها و مخالفت‌های شدید نمایندگان، تشکل‌های سیاسی و دانشجویی در برابر این خبر، منجر به لغو حضو پادشاه اردن در ایران شده است. اما روز گذشته رییس جمهور در نشست خبری خود گفت که این سفر به قوت خود باقی است. احمدی‌نژاد گفته که خود از ملک عبدالله برای سفر به ایران دعوات کرده و وی بنا به دلایلی این سفر را به تاخیر انداخته است و این مسئله هیچ ارتباطی به انتشار یک مقاله یا فضاسازی رسانه‌ها ندارد. پیش از این نیز پادشاه اردن به دعوت سید محمد خاتمی رئیس جمهور وقت ایران به تهران سفر کرده بود. اما با این اظهارات رییس جمهور، بار دیگر صدای اعتراضات از گوشه و کنار بلند شد. در همین ارتباط محمد صادق کوشکی کار‌شناس مسائل بین الملل با تاکید بر عدم ارتباط دولت فعلی اردن با مردم این کشور، به «فردا» گفت: این حکومت ساخته و پرداخته انگلیسی هاست؛ ملک عبدالله اول و دوم مستقیما از سوی انگلیسی‌ها منصوب شده‌اند. وی وظیفه پادشاهان اردن را مشروعیت بخشی به رژیم صهیونیستی دانست و ادامه داد: آن‌ها هیچ مشروعیتی را هم درون کشور خود ندارند و تنها به وسیله مکانیزم استبداد بر مردم حکومت می‌کنند. کوشکی ارتباط با حکومتی غاصب، بیگانه و غیر مردمی را سبب کاهش وجهه جمهوری اسلامی در میان مردم مسلمان اردن خواند و گفت: نباید بگذاریم با اینگونه ارتباطات، علامت سئوال جدی مبنی بر نسبت جمهوری اسلامی با پادشاه اردن به وجود بیاید. وی حضور ملک عبدالله در ایران را مساوی رفتن آبروی ایران دانست. این استاد دانشگاه گفت: مواضع اردن در قبال ایران طی سی و دو سال گذشته همواره خصمانه بوده به طوری که امام (ره) نیز شاه حسین را شاه دوره گرد خواند. او کسی بود که افتخار شلیک اولین توپ -قبل از صدام- به سمت ایران در زمان جنگ تحمیلی را نصیب خود کرد و همواره متحد رژیم بعث عراق بود. وی بیان کرد: از زمان شروع رابطه با اردن در زمان اصلاحات تا امروز، نه تنها این کشور هیچ گونه کمکی به ایران نکرده است، بلکه اجازه هرگونه فعالیت دیپلماتیک از ایران را نیز گرفته است، فعالیت‌های ایران در داخل سفارت زندانی شده است. کوشکی با اشاره به مواضع ضد انقلاب اردن و خنجر زدن آن‌ها به ایران از پشت، یاد آور شد که حضور پادشاه آن‌ها در ایران نوعی خیانت است. سعدالله زارعی کار‌شناس مسائل سیاسی در گفتگو با «فردا»، همگرایی و گرایش بین دولت‌ها را مهم‌ترین شرط برای ایجاد روابط سیاسی دانست و گفت: در بحث رابطه ایران و اردن هم باید هماهنگی‌های لازم روحی و روانی بین این دو کشور وجود داشته باشد که متاسفانه چنین چیزی را شاهد نیستیم. وی رویکرد سیاست‌های اردن را طی ۵۰- ۶۰ سال گذشته، دنباله رو سیاست‌های آمریکا و انگلیس دانست و تصریح کرد: موضع گیری‌ها و اتخاذ سیاست‌های آن‌ها در سازمان ملل و دیگر مجامع بین المللی، نشان از ادامه سیاست‌های آمریکا و انگلیس است. زارعی همچنین به حمایت اردن از عراق در زمان جنگ تحمیلی اشاره و ادامه داد: شاه حسین پدر ملک عبدالله دوم در اقدامی نمادین با شلیک اولین توپ به ایران، نشان داد که نه به صورت سیاسی که به صورت عملیاتی در کنار صدام و رودر روی ایران در جنگ ایستاده است. وی بیان کرد: بر اساس آنچه که گفته شد ارتباط فعال با اردن سخن از امری محال است چرا که آنجا همواره کانون توطئه علیه ایران بوده است. این کار‌شناس مسائل سیاسی یادآورد شد: ایجاد روابط تنگاتنگ با اردن، نماد حمایت از رژیم‌های دیکتاتوری و نقطه مقابل انقلاب‌های مردمی منطقه است.