انصراف اصلاح‌طلبان از سرمایه‌گذاری روی ظریف

گروه سیاست سایت فردا - احتمال کاندیداتوری ظریف نه در فضای انتخاباتی این روزها، بلکه از خیلی وقت قبل مطرح شد. از همان وقتی که برجام امضا شد و برخی از اصلاح‌طلبان و رسانه‌هایشان او را با مصدق مقایسه می‌کردند. حالا، اما هرچه به انتخابات نزدیک می‌شویم، اصلاح طلبان و ظریف از هم دور می‌شوند؛ تا جایی که برخی از سیاسیون مثل احمدزیدآبادی او را دارای تناقضات بسیاری می‌خوانند و برخی نیز مثل «آفتاب یزد» وی را گزینه تحمیلی اصولگرایان به این جریان می‌نامند! محمدجواد ظریف بدو شک یکی کاربلدترین وزرای خارجه ۴۰ سال گذشته کشورمان است و ثابت کرده که حداقل مذاکره را خوب می‌داند. سابقه رفاقت با بایدن دارد و حالا که او رئیس جمهور شده، بیش از همه شایسته تداوم تعاملات برجامی است. این، اما به معنی آن نیست که باید در قامت رئیس جمهور وارد میدان شود. این را برخی از اصلاح‌طلبان گفته و معتقدند که او باید در همین جایگاه وزارت خارجه بماند و نقش‌آفرینی کند. شاهد آنکه روزنامه اصلاح‌طلب آفتاب یزد امروز در سرمقاله خود می‌نویسد: «میدان ۱۴۰۰ میدان امثال ظریف نیست. در این میدان قرار است اجازه داده شود کسانی مثل ظریف بازیگر باشند. اگر نگاهی به مدعیان ۱۴۰۰ بیاندازید مشخص است که بناست چه شود. ظریف با برجام و بی برجام محترم است و حالا که بناست بازیچه سیاسی عده‌ای نشود چه بهتر و چه خوش تر.» این روزنامه همچنین در تیتر یک خود به نقل از علی صوفی، فعال سیاسی اصلاح‌طلب می‌نویسد که «وقتی خودش بار‌ها گفته نمی‌آید، اما بازهم از او به عنوان یک گزینه‌ی احتمالی نام می‌برند ذهن به این سو می‌رود که شاید این مسئله مهندسی شده و تخریبی باشد! این که هر از گاهی می‌بینید بحث کاندیداتوری آقای ظریف مطرح می‌شود اگر به منشا و مرجع خبر خوب دقت کنید خواهید دید این مسئله از جناح رقیب استارت خورده و بیشتر از آن جهت است که مسیر ائتلاف با لاریجانی را تنها گزینه‌ی پیش روی اصلاح‌طلبان معرفی کنند تا در نهایت هیچ اصلاح‌طلب واقعی کاندیدای انتخابات ریاست جمهوری نشود.» یکی دیگر از نشانه‌های رویگردانی اصلاح‌طلبان از ظریف و صرف‌نظر از کاندیداتوری او پاسخ سیدمحمد صدر عضو مجمع تشخیص مصلحت نظام به شایعات رسانه‌ای اخیر مبنی بر رایزنی اصلاح‌طلبان با ظریف است. او به «برنا» گفته بود: «در هیچ بحثی با آقای ظریف به موضوعی که با انتخابات ۱۴۰۰ مرتبط باشد ورود نکرده‌ایم.» وی توضیح داد: «ما پنج سال است که با دکتر ظریف و اعضای وزارت امور خارجه جلسات متعدد داریم، اما موضوع هیچ کدام از این جلسات انتخاباتی نیست و در رابطه با شورای راهبردی و مسائل روز سیاست خارجه صحبت می‌کنیم. برخی رسانه‌ها این جلسات و تشدید آن‌ها را ناشی از نزدیکی به انتخابات ۱۴۰۰ عنوان کردند، اما به جد می‌گویم که کذب است و این جلسات موضوع انتخاباتی ندارد». این وضعیت درحالی است که تا همین چند هفته قبل اصلاح‌طلبان ظریف را یکی از مناسب‌ترین گزینه‌های خود می‌دانستند و به قدری روی محبوبیت او حساب کرده بودند که حتی گفته می‌شود از طریق گنجاندن او در کابینه علی لاریجانی که دیگر گزینه احتمالی این جریان در انتخابات ۱۴۰۰ است، برای وی رای جمع کنند! پافشاری ظریف بر نیامدن، اما انگار کار خودش را کرده است. او بار‌ها و بار‌ها گفت که قصد ندارد حوزه تخصصی خود یعنی سیاست خارجی را رها کرده وارد وادی دیگری که همان ریاست جمهوی است، شود. با وجود همه این حرف‌ها و مشاهده نشانه‌هایی از تغییر رویکرد اصلاح‌طلبان نسبت به ظریف، نمی‌توان او را از فهرست کاندیدا‌های احتمالی خط زد. به هرحال عالم سیاست، عالم ممکنات است و در ایران نیز تا پیش از دقیقه ۹۰ هیچ چیز قطعی و قابل پیش‌بینی نیست؛ لذا باز هم می‌توان انتظار داشت که اصلاح طلبان ظریف را راضی کنند یا اینکه طیف نزدیک به دولت پشت او بایستد.