محسن هاشمی منتظر «بهشت» است؟

گروه سیاست سایت فردا - طبق وعده حسین مرعشی سخنگوی حزب کارگزاران، این حزب باید کمتر از دو هفته دیگر نامزد خود برای ورود به رقابت‌های انتخاباتی ۱۴۰۰ را معرفی کند. نامزدی همانطور که قبلا در «فردا» پیش‌بینی کرده بودیم، محسن هاشمی نیست. شاهد هم آنکه خودش امروز در مصاحبه‌ای با روزنامه شرق اعلام می‌کند که قصد کاندیداتوری ندارد. وقتی خبرنگار «شرق» می‌گوید «شما بار‌ها در گفتگو‌های مختلف مطبوعاتی، رادیو و تلویزیونی گفته‌اید که امیدوارم گول نخورم و وارد انتخابات ریاست‌جمهوری نشوم؛ اما به نظر می‌رسد حزب کارگزاران شما را به عنوان یکی از کاندیدا‌های احتمالی خود در نظر دارد؛ با توجه به تعامل مثبت شما با نظام آیا در نهایت گول خواهید خورد؟» محسن هاشمی می‌گوید: «تعبیر گول‌خوردن یک مزاح است که واژه رسمی آن احساس تکلیف‌کردن است. این واژه به فشار‌هایی که به کاندیدا‌های بالقوه در آستانه انتخابات بر حسب شرایط وارد می‌شود و آنان را برخلاف میل‌شان برای ثبت‌نام اقناع می‌کند، اشاره دارد؛ بنابراین پاسخ من روشن است که در شرایط فعلی برای کاندیداتوری تصمیم و برنامه‌ای ندارم و امیدوارم شرایط به گونه‌ای رقم بخورد که افراد و کاندیدا‌های دیگر با حضور در صحنه باعث شوند که انتظارات و سلیقه‌های مختلف جامعه از انتخابات تأمین شود.» اولین حدس بعد از اینکه بی‌میلی او به ریاست جمهوری معلوم می‌شود، این است که قرار است سرلیست اصلاح‌طلبان در انتخابات پیش رو باشد. برای همین هم خبرنگار شرق بلافاصله می‌پرسد «در انتخابات آینده شورا‌ها حضور پیدا می‌کنید؟»، اما پاسخ رئیس فعلی شورای شهر باز هم منفی است. او می‌گوید: «خیر همان‌طور که در گذشته هم گفتم برای انتخابات شورای شهر کاندیدا نخواهم شد.» به این ترتیب سوال دیگری به ذهن می‌رسد. محسن هاشمی به دنبال چیست؟ اصلاح‌طلبان و مشخصا کارگزاران قرار است از ظرفیت او در کجا و چگونه استفاده کنند؟ پاسخ به این پرسش نیز سخت نیست و خیلی زود، نگاه‌ها به سوی شهرداری برمی‌گردد. هرچه باشد او یکی از با سابقه‌ترین چهره‌های اصلاح‌طلب در زمینه مدیریت شهری است. حتی در همین دوره شورای شهر نیز بار‌ها به عنوان گزینه شهرداری مطرح شد و به خاطر رقابت‌های درون جریانی و تاکید به برهم‌نزدن ترکیب شورا، به «بهشت» نرفت. این طور که معلوم است، اما اصلاح‌طلبان تصمیم خود را گرفته و قرار است او را برای تصدی شهرداری پایتخت نگه‌دارند. کرسی شهری، اما به شدت سیاسی که نقش موثر در هموار کردن مسیر برای رسیدن به پاستور دارد. این گمانه البته قبلا هم از سوی برخی رسانه‌ها مطرح شده است. مثلا «نامه نیوز» چند روز قبل در گزارشی با عنوان «شهرداری تهران به چه کسی می‌رسد؟» نوشته بود: «احزاب و فعالان سیاسی در جریان اصلاح‌طلب همزمان با انتخابات ریاست جمهوری به گزینه‌های مناسب برای حضور در شورای شهر و صد البته که «بهشت» نیز فکر می‌کنند. جدی‌ترین و مهم‌ترین گزینه آنان نیز - حداقل تا اینجای کار - محسن هاشمی است. تا چند هفته قبل نام محسن هاشمی در بین کاندیدا‌های احتمالی ریاست جمهوری دیده می‌شد، اما عدم استقبال از وی هم کارگزاران را از موفقیت وی ناامید کرده و هم احتمالا خود او را منصرف ساخته است. دلایل بسیاری نیز برای این تغییر نظر وجود دارد. مثلا اینکه دلیلی ندارد اتحاد ملت، اعتماد ملی و سایر احزاب اصلاح‌طلب پشت گزینه حزبی کارگزاران ایستاده و برای ریاست جمهوری تلاش کنند؛ آن هم در حالی که این روز‌ها هر کدامش مدعی امکان کاندیدای حزبی هستند. ضمن آنکه محسن هاشمی علی‌رغم امتیازات مختلفی که دارد از توان جذب بدنه اجتماعی و امکان رای آوری چندانی برخوردار نیست. در عین حا او می‌تواند سرلیست اصلاح‌طلبان در انتخابات شور‌ها و یا گزینه آنان برای شهرداری تهران باشد. به خصوص که در چهار سال گذشته نیز هر بار حرف از انتخاب شهردار شد، نام او سر زبان‌ها افتاد. شاید احزاب اصلاح‌طلب که قبلا هم در جریان انتخاب شهردار رقابت‌های جدی با هم کرده بودند، مایل نباشند این میدان را به کارگزاران بسپارند، اما فعلا گزینه بهتر و قابل توجه‌تری هم ندارند.» اظهارات امروز محسن هاشمی درباره عدم کاندیداتوری در انتخابات ریاست جمهوری و شورا‌های شهر، اما بیش از هر نشانه دیگری، گمانه مذکور را تقویت می‌کند. چرا که نمی‌توان تصور کرد او تصمیم به بازنشستگی دارد. انتظار کشیدن برای پستی در دولت هم به نظر معقول نمی‌رسد، زیرا بر اساس سابقه و توانایی، احتمال مفید بودن وی در شهردای تهران بیش از هر جای دیگری است. البته همه این‌ها منوط به آن است که رویای اصلاح‌طلبان برای پیروزی در انتخابات ۱۴۰۰ به واقعیت بپیوندد.