حجت‌الاسلام صدیقی: چشم دوختن به بیگانه اهانت به مردم است

کد خبر: 1039721

امام جمعه موقت تهران گفت: مسئولین نباید امت را از یکپارچگی به دو قطبی برسانند و دشمن شاد کنند، گفت: چشم دوختن به بیگانه، اهانت به مردم بوده و نشانه بی کفایتی است؛ ما می‌توانیم برای ما درس عزت و خودکفایی است.

حجت‌الاسلام صدیقی: چشم دوختن به بیگانه اهانت به مردم است

خبرگزاری فارس: حجت الاسلام والمسلمین کاظم صدیقی خطیب مجازی نماز جمعه امروز (جمعه 28 آذر ۱۳۹۹) تهران بود.

متن این سخنان به شرح ذیل است: السَّلامُ علیکَ یا بقیَّةَ الله صَلَّى اللَّهُ عَلَیْکَ یَا مَوْلاَیَ یَا صَاحِبَ الزَّمَانِ السَّلَامُ عَلَیْکم وَ رَحْمَهُ اللَّهِ

أعوذ بِاللَّهِ مِنَ الشَّیطَانِ الرَّجِیمِ بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ

رَبِّ اشْرَحْ لِی صَدْرِی، وَیَسِّرْ لِی أَمْرِی، وَاحْلُلْ عُقْدَةً مِنْ لِسَانِی، یَفْقَهُوا قَوْلِی. الْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعالَمِینَ و الصلاه علی خاتم المرسلین طبیبنا حبیبنا شفیع ذنوبنا ابی القاسم محمد سیّما مولانا بقیه الله فی العالمین و اللعن علی اعدائهم اجمعین.

پروردگار عزیز، عالم را هدف دار خلق کرده است. حکمت الهی و عدل خدا اقتضا می کند که عالم به سوی مقصد اعلا در سیر و حرکت باشد. فرمود «أَفَحَسِبْتُمْ أَنَّمَا خَلَقْنَاکُمْ عَبَثًا وَ أَنَّکُمْ إِلَیْنَا لَاتُرْجَعُونَ» آیا شما گمان بردید که شما را بیهوده آفریدیم و شما به سوی ما بر نمی گردید. یعنی اگر رجوع الی الله نباشد، رسیدن به قرب جوار ذات ربوبی نباشد، خلقت ناکام است، خلقت عبث و بازیچه است. چون حکیمی عالم را آفریده، خودش فرموده است که عالم برای آدم است و آدم برای خدا. ولی رسیدن به خدا و به نعمت های ابدی که جلوه صفات الهی است، مظهر رحمت خدا، جلوه رحمت خدا، بهشت است و مظهر غضب خدا، جهنم است. بهشتی، به رحمت خدا می رسد و جهنمی، به غضب خدا مبتلا می‌شود و برای جدا شدن بهشتی ها از جهنمی ها، خدا این عالم را محل امتحان قرار داده است. فرمود «إِنَّا خَلَقْنَا الْإِنْسَانَ مِنْ نُطْفَةٍ أَمْشَاجٍ» ما این انسان را از نطفه آمیخته آفریدیم و منظور از این خلقتی که از یک مایعی انسان به شکل انسانی در می‌آید «إِنَّا هَدَیْناهُ السَّبِیلَ إِمَّا شاکِراً وَ إِمَّا کَفُورا»ً ما راه را ارائه کردیم، آدرس را مشخص کردیم، یا آدمیان با آدرسی که خدا برای سعادت و برای فلاح و برای فوز و برای کمال و برای نعمت ابدی داده است، بشر با آدرس خدا حرکت می کند، این شکر نعمت خداست که با نسخه خدا زندگی می‌کند، با برنامه الهی روزگار خودش را سپری می‌کند «وَ إِمَّا کَفُوراً» یا نه نعمت را تحت پوشش هوا قرار می دهد، نمی بیند راه را، از تابلوهای ورود ممنوع بی‌خبر است، در بیراهه ها گرفتار درنده ها می شود و به هلاکت جهنمی مبتلا می شود. چون زندگی دنیا مقدمه زندگی آخرت است و فلسفه زندگی در این عالم حرکت با اراده در مسیر درست زندگی هست و کسی می‌تواند بهشتی بشود که راه را عوضی نگیرد و به دنبال آدم های عوضی نرود انبیا، سفرای الهی، آمده‌اند هم خودشان آدرس بودند هم آدرس مکتوب مصور و معین را در اختیار ما قرار دادند «لَقَد کانَ لَکُم فی رَسولِ اللَّهِ أُسوَةٌ حَسَنَةٌ» این اسوه شماست، الگوی شماست، اما ملاحظه می کنید پیغمبر خدا چقدر مشکلات، مشقت ها و سختی ها را به جان خرید ولی مشکلات و فشارها و جنگ ها و گرفتاریهای اقتصادی پیغمبر را خسته نکرد. «الْبَلَاءُ لِلْأَنْبِیَاء» انبیا بلاکش بودند، آمدند بلای جامعه را به جان خریدند تا مردم را در راه سعادت ابد به سلامت به مقصد برسانند.

یک دعایی است به عنوان تعقیبات نماز که هم در مفاتیح‌الجنان و هم در کتاب مفتاح الفلاح شیخ بهایی اعلی الله مقامه الشّریف و هم در این آداب المریدین که خلاصه کتاب شریف مفتاح الفلاح است، آمده است دعای بسیار جالبی است از ابتدا «اللَّهُمَّ إِنِّی أَسْأَلُکَ بِاسْمِکَ الْمَکْنُونِ الْمَخْزُونِ الطَّاهِرِ الطُّهْرِ الْمُبَارَکِ» که خیلی دلنشین است، صفات الهی اسماء الهی با این کیفیتش، بعد به درخواست که می رسد عرضه می دارد پروردگارا «اَخرِجنی مِنَ الدُّنیا آمْناً وَ أَدْخِلْنِی اَلْجَنَّةَ سَالِماً» خدایا به من عنایتی بکن که وقتی از این خانه موقت، قدم به خانه ابدیت خودم می گذارم، امنیت داشته باشم. اعمالم به صورت درنده ها به ‌صورت گزنده ها دامنم را نگیرد، آرام از این عالم پر بکشم به جانان برسم «وَ أَدْخِلْنِی اَلْجَنَّةَ سَالِماً وَ نَزَعْنا ما فی صُدُورِهِمْ مِنْ غِلٍّ إِخْواناً» خدایا وقتی وارد بهشت می شوم، تمام مشکلات روحی و اخلاقی من حل شده باشد از سلامت جان و حقیقت برخوردار باشم. انبیا علیهم السلام این عالم را با مشکلاتش پذیرفتند و رهبری بشر را که بار بسیار سنگین و کمرشکن «أَلَمْ نَشْرَحْ لَکَ صَدْرَکَ، وَ وَضَعْنَا عَنْکَ وِزْرَکَ، الَّذِی أَنْقَضَ ظَهْرَکَ» بار هدایت امت، زعامت بشر، قافله‌سالار بودن، پیشگام بودن، شریعت را به دنبال خود ردیف کردن و به سوی قله شرافت بالا بردن، مسئولیتی است که کمر آدم را خورد می کند، بار بسیار سنگینی است و هر کسی که خودش را مسئول بداند، احساس سنگینی می‌کند. بردن بار سخت است. کسی بار مسئولیت ندارد، جوان است ازدواج نمی کند، متأسفانه، مسئولیت گریز است. دختر است، پسر است، عرضه خانه داری ندارد، تشکیل خانواده نمی‌دهد، بار مسئولیت را قبول نمی کند، به جایی هم نمی رسد، آدمی که کار نکرده، مشکلات را تجربه نکرده، فراز و نشیب را ندیده، این آدم ساخته نشده و آدمی که ساخته نشده، به جایی نمی‌رسد. از این جهت فرمودند «الْبَلَاءَ لِلْأَنْبِیَاءِ ثم لِلْأَوْلِیاءِ ثُمَّ للْأَمْثَلُ وَالْأَمْثَلُ» بخواهیم یا نخواهیم زندگی دنیا مشکلات دارد، سختی ها دارد، غم دارد، رنج دارد، فراغ دارد، داغ دارد، و انواع سختی‌هایی که گاهی خبر نداریم چه پیش می آید، پیش‌بینی نشده بلاهایی که سابقه نداشته برای انسان پیش می‌آید که به تعبیر وجود نازنین حضرت علی بن موسی الرضا علیه آلافُ التَّحِیَّهِ وَ الثَّناءِ «کُلَّما أحدَثَ العِبادُ مِن الذُّنوبِ ما لَم یَکُونوا یَعمَلُونَ أحدَثَ اللّه ُ لَهُم مِن البَلاءِ ما لَم یَکُونُوا یَعرِفُونَ» هرگاه گناهان نوعی ظلمهای جدیدی، تجاوزهای جدیدی، ناهنجاریها و بداخلاقی های جدیدی، جامعه مرتکب شود، خداوند بلاهایی به آنها می‌دهد که سراغش را نداشتند، فکرش را نمی‌کردند، گیرم که ان شاءالله امید هم داریم به همین زودی این بیماری کرونا، این ویروس را بشریت با الهام الهی واکسنش را بسازند، درمانش را پیدا کنند ولی اگر ما خودمان را اصلاح نکنیم، یک ویروس دیگری می‌آید مجدداً اوضاع جهان را به هم می‌ریزد. این سختی‌ها دو بعد دارد، یکی عکس‌العمل است و دیگری ساختن انسان ها، انسان ها در سختی ها ساخته می شوند. حالا این همه فشار این همه سختی این همه مصیبت، این همه خون جگر، این همه داغ، این همه ناکامی، آیا پناهگاهی هم ما داریم که به آنجا پناه ببریم؟ من در عرایض هفته گذشته ام در پیام جمعه به خدمت شما بزرگواران چند پناهگاه را ارائه کردم. در این فرصت هم به چند پناهگاه دیگر که در شدائد و سختی ها، اگر ما بدانیم این سختی، ما را به کمال می رساند، به عزت می رساند، استقلال ما را، شرف ما را و توسعه علمی ما را و توسعه اقتدار ما را در جهان تضمین می‌کند، این سختی ها برای ما لذیذ می شود. آدمی که از یک گردنه ای، از شیبی بالا می‌رود، اگر یقین داشته باشد که به قله رسید، آنجا گنجی هست و زندگیش آباد می‌کند، این بالا رفتن برایش با یک همت و عزم قوی هست، خستگی او را از پا در نمی آورد، آدمی که عزم دارد خسته نمیشود «وما ضَعُفَ بَدَنٌ عَمّا قَوِیَتْ عَلَیْهِ النِّیَّةُ» این پناهگاهها یکیش دعاست « الدُّعَاءُ کَهْفُ الْمُؤْمِنُ ، الدُّعَاءُ سِلَاحُ الْمُؤْمِنِ» دعا حصن است، دژ است دعا پناهگاه است. لذا خداوند متعال فرمود «فَلَوْلَا إِذْ جَاءَهُمْ بَأْسُنَا تَضَرَّعُوا» چرا وقتی بأس، سختی، شدت بر آنها فشار آورد، چرا تضرع نکردید؟ چرا دامن رحمت خدا را نگرفتید؟ چرا اشک نریختید؟ چرا آه نداشتید؟ چرا همت نکردید؟ چرا مشکل گشا را یاد نکردید؟ او غیاث المستغیثین است، پناه بی پناهان است، او صَرِیخُ الْمُسْتَصْرِخِینَ است او به صدای شما پاسخ می دهد صداهای شما را بی پاسخ نمی گذارد او دادرسی می کند. او دستش باز است، قدرتش لایتناهی است. به دعا پناه ببرید دوم کار است «إِنَّ اللّهَ لاَ یُضِیعُ أَجْرَ من اَحسَنَ عَمَلا ً» که کار می‌کند، بالنده است، پیش رونده است. ملتی که تنبلی می کند، می‌خواهد پشت میز بنشیند کار نکرده، مزد بگیرد، این ملت روی عزت را نمی بیند. این ملت به بهشت نمی رسد. بهشت هم عمل ماست. « لَیْسَ لِلْإِنْسَانِ إِلَّا مَا سعی وَ أَنَّ سَعْیَهُ سَوْفَ یُرَى» کار، کار، تلاش.

سوم انقطاع از بیگانه، به پای خود ایستادن وجود مبارک حضرت ثامن‌الحجج، ولی نعمت ما حضرت ابی الحسن علی بن موسی علیه آلاف التحیه و الثنا و روحی فداه چه امام رضایی داریم چه پناهی داریم چه امیدی در این کشور مشعل در دل ما روشن کرده، چراغ امید را امام رضا در دل ما قرار داده. راوی می گوید به خدمت امام رضا علیه السلام عرضه داشتم یا علی بن موسی الرضا و امام رضا علیه السلام برای این راوی حکایت میکند از پدرانش سند را به پیغمبر می‌رساند که فردی آمد خدمت نبی مکرم اسلام و عرضه داشت «یا رسول الله اوصنی و اقلل لعلی ان احفظ» شما به من یه نسخه ای برام بپیچید ولی خلاصه بگید که شاید بتوانم در دفتر دلم یادداشت کنم و از یادم نرود. وجود قدس حضرت رسول صلی الله علیه و آله و سلم فرمودند که من تو را به هفت چیز توصیه می کنم، یک نسخه ۷ ضلعی هست، رعایت کن.

یک؛ «أُوصیکَ بِالْیَأسِ عَمّا فی اید الناس» هیچ وقت چشمت به دست دیگران نباشد. این برای مسئولین سیاسی ما مسئولین اجرایی ما مدیران کشور ما توصیه پیغمبرشان است، درس عزت است، درس خودکفایی است، درس ما می توانیم است، چشم دوختن به بیگانه، اهانت به مردم هست، یعنی ملت ما کفایت لازم را ندارد که خودش خودش را اداره کند؟ ما آقابالاسر می‌خواهیم؟ ما کفار را باید بر خودمان سرپرست کنیم؟ اگر آنها به ما کمک نکنند، ما نمی توانیم خودمان خودمان را اداره کنیم؟ اولین وصیت پیغمبر خدا این است که چشم از دیگران منقطع کنید. چشم به دیگران ندوزید.

دوم؛ فرمود «إیّاکَ و الطَّمَعَ» مبادا آزمند باشی، آنچه داری کم بشماری هر چه دیگران دارند، حسرت آن را داشته باشی، «فَإِنَّهُ اَلْفَقْرُ اَلْحَاضِرُ» طمع، همان‌گونه که یأس از دیگران، به پای خود ایستادن، همت به خرج دادن، خودکفا شدن، عزت استقلال را از دست ندادن، غنای حاضر است، طمع هم، فقر حاضر هست. انسان به آن دارایی خودش باید ببالد و دارایی اش را اضافه کند، نه اینکه کارش را گدایی قرار بدهد و احتیاج او را سرافکنده بکند.

سوم؛ فرمود «صَلِّ صَلاةَ مُوَدِّعٍ» نماز، نماز، نماز، اگر نماز، نماز باشد، خدای متعال به برکت نماز، به ما فکر خوب می دهد، ابتکار می دهد، خلاقیت می دهد، درهای روزنه روزی را به روی ما باز می کند، به شرطی که نماز یک همچنین صفتی داشته اشد «صَلِّ صَلاةَ مُوَدِّعٍ» وقتی نماز می خوانی، از همه عوالم خداحافظی کن، گویا جز خدا هیچکس نیست و جز خدا هیچ چیز نیست. عزیزان من، برادران من، خواهران من، بزرگانی که به این معنا رسیده اند، پیامبر اعظم وقت نماز می رسید گویا کسی را نمی شناخت، حالش عوض می شد، آنچنان بی تاب بود که همه زنجیرها پاره بشه، پر و بالش آزاد بشه، به انس جانان برسد. مرحوم آیت الله بهجت نمازش را دیده بودند، آنهایی که دیدند و آنهایی که باش نماز خوندند خوشا به حالشان. ایشان می فرمودند اگر سلاطین آنانی که تشنه قدرتند، اگر می دانستند نماز چه لذتی دارد، دنبال قدرتهای ظاهری نمی رفتند، نماز آنها را ارضا می کرد. نمازی باشد که آدم گویا غیر خدا هیچکس ندارد و جز خدا هیچ چیز ندارد همه چیز و همه کس را به پای خدا بریزد و او باشد و خدای او؛ یا نه صلّ صَلاةَ مُوَدِّعٍ فکر کن این آخرین نماز است که داری می خوانی در روز قیامت اول چیزی که ازش سوال می شود، نماز است، از نماز ما سوال می شود، آیا یه نمازی که نمره داشته باشد تحویل خدا میدیم یا نه؟ اگر ما فکر کنیم دیگه بعد از این حضرت عزرائیل بناست بیاد همین یه نماز را دارم آخرین نمازمه چه جور نماز میخونم؟ نماز با همه زندگی پیوند دارد خدا حضرت آقای قرائتی را حفظ کند یک کتابی دارند به نام پیوندهای نماز، نماز همه چیز را اصلاح می‌کند، نبض زندگی است، نماز خداترسی است، نماز خداجویی است، نماز خدادوستی است، نماز خداباوری است، نماز ستون است، صَلِّ صَلاةَ المُوَدِّعٍ پناهگاهی مثل نماز نداریم علاوه بر اینکه نمازهای واجب ما نمازهای یومیه ما پناهگاه ما هستند، مرحوم آیت الله بهجت اعلی الله مقامه الشریف در سختی‌ها و شداید نماز جعفر طیار را هم خودشون در مشکلات در بحران ها میخواندند و هم دیگران را توصیه می کردند به نماز جعفر طیار

«إیّاکَ و ما تَعتَذِرُ مِنهُ، و أحِبَّ لأخیکَ ما تُحِبُّ لنَفسِکَ» یکی هم مواظب اعمالتون، گفتارتون باشید. یه چیزی نگید که مردم را برنجانید، امت خودتان را از یکپارچگی به دو قطبی برسانید، دشمن شاد نکنید مردم خودتان را، مخصوصاً مسئولین، به توصیه های نایب امام زمانتون، رهبر دلسوز و حکیمتون گوش کنید، به نفع شماست، به خدا دشمن از شما راضی نمی شود، می خواهید راضی کنید راضی نمیشود «لَن تَرضى عَنکَ الیَهودُ وَلَا النَّصارى حَتّى تَتَّبِعَ مِلَّتَهُم» ولی وقتی خدا را راضی می کنید، نایب امام زمان خوشنود می شود، امام زمان خشنود می شود، خدا خشنود می شود. خدا دل مردم خودتان را از شما راضی می‌کند. چرا با مذاکره تاکنون حل نشده گرانی‌ها؟ این سه مسئله جزء مشکلات عدیده است، یکی گرانی بی‌حساب و کتاب، دوم بالابردن قیمت و نرخ ارز و بی ثباتی. سوم واردات، خوب اینها رضای خدا نیست اگر ما به فکر مردم خودمان باشیم، نباید نسخه‌های بیگانه را در زندگی خودمان به کار ببریم. فرمود یک کاری نکنید که بعد شرمنده شوید و عذرخواهی کنید و آخرشم خودتان را تو مردم بگذارید هرچه برای خودتان می خواهید برای دیگران بخواهید، به این جنوب شهر، به این بی درآمدها، برید ببینید اینا چگونه زندگی می کنند؟ لمس کنید اینها را. اینها پناهگاه است. وقتی ما این مسیر را طی کنیم خداوند متعال دنیا و آخرت ما را اصلاح خواهد کرد، در هفته های گذشته هم وفات یک عالم مجاهد همیشه در سنگر انقلاب، مستقر مسئولیت پذیر باصفای خوب، آیت الله یزدی را از دست دادیم، به ملت عزیزمان، به حوزه‌های علمیه، به مقام معظم رهبری، تسلیت عرض می کنم. به خانواده محترمشان تسلیت عرض می کنم. سالگرد مجاهد عارف، ولایت‌مدار دارای قدرت بیان نافذ، آیت الله دستغیب را داشتیم، گرامی می داریم و میلاد مسعود عالمه غیر معلمه، فهیمه غیر مفهمه، پیام آور کربلا، حضرت عصمت صغری، زینب کبری، سلام الله علیها را داریم که بعد از شهادت شهدا به ملت شهید داده درس داد اسارت هم داشتید، عزّت خودتان را حفظ کنید، استغناء خودتان را حفظ کنید و همه جا آزاده باشید. شیر اگر تو قفس باشد، شیر است، اگر روباه در قصر هم بنشیند، منصب سیاسی هم داشته باشد، روباه است، شیر نمی شود. شیر باشید طعمه خودتان را خودتان به دست بیاورید ملتتون را و ملت عزیز ما را همیشه با عزت حفظ کنید.

خدایا به محمد و آل محمد قسمت می دهم امام زمانمان را برسان الها قلب مبارک حضرت را همیشه از ما خوشنود بگردان

سایه پر برکت رهبر بزرگوار، سکاندار کشتی انقلاب، دلسوز مردم، پدر مستضعفان را با اقتدار و عزت با تأییدات غیبی مستدام بدار

مشکلات اقتصادی و فرهنگی کشور ما را و جهان اسلام را مرتفع بفرما

زندانیان بی‌گناه در عربستان سعودی، در نیجریه، در بحرین و در کشورهایی که حکومت‌های وابسته به اجانب مؤمنین را زندانی می کنند، خدایا این‌ها را مستخلص بفرما

نسل جوان ما را با جوانمردی، با خداپرستی در مسیر اشتغال و ازدواج سرافرازشان بگردان و ننگ فقر را، ننگ بیکاری را و پراکندگی را، تفرقه را خدایا برای مملکتمان نپسند

عاقبت امرمان را ختم به خیر بگردان

تو را به حقیقت حضرت موسی بن جعفر سلام الله علیهما قسمت می دهم شر این ویروس را و همه بیماری‌ها را از ملت ما و مستضعفان عالم دور بگردان

اشرار و اراذل عالم که شهید حاج قاسم ما را، با فجیع ترین وضع، ترور کردند و اقرار به این قتل فجیع کردند و شهید دانشمند هسته‌ای ما، فخری‌زاده را در خونش غلتاندند، خدایا به محمد و آل محمد، این حکام اشرار غرب را که یکی بدتر از یکی هستند و نوچه و غده سرطانیشون در منطقه اسرائیل را ریشه کن و انتقام خون های پاک را برای آرامش همه دلها بگیر. وَالسَّلامُ عَلِیْکُمْ وَ رَحمَهُ اللهِ وَ بَرِکاتُه

۰

دیدگاه تان را بنویسید

 

نیازمندیها

تازه های سایت