تغییر معادلات؛ نشانه‌هایی از حمایت اصولگرایان از لاریجانی

گروه سیاست سایت فردا: نام علی‌لاریجانی را به عنوان کاندیدای احتمالی در انتخابات آتی اصلاح‌طلبان سر زبان انداختند. از همان وقتی که کارگزاران بلافاصله بعد از انتخابات ۹۶ دوگانه لاریجانی - جهانگیری را مطرح و گزینه حزبی خود را قربانی بزرگنمایی پتانسیل‌های لاریجانی کرد، او به عنوان یک گزینه بالقوه برای ریاست جمهوری بعدی شناخته شد. بعد از انتخابات ۹۸ و عدم کاندیداتوری لاریجانی هم این گمانه تقویت شد و در همه این مدت حرف از احتمال ائتلاف اصلاح‌طلبان با لاریجانی بود. در واقع رویکرد علی لاریجانی در سال‌های اخیر و به خصوص همکاری و تعامل او با دولت روحانی که در قضایایی مثل تصویب ۲۰ دقیقه‌ای برجام نمود پیدا کرد، سبب شد که او علی‌رغم اصولگرا بودن گزینه اصولگرایان به حساب نیاید. تعبیر سیاسیون این بود که رئیس پیشین مجلس در سال‌های اخیر تلاش خود را برای ایجاد یک جریان سیاسی جدید و حزب کرده و حالا که به نتیجه هم نرسیده است، دیگر جایی در مجموعه اصولگرایی ندارد؛ حداقل آنقدر که بتوانند این جریان را در انتخابات ریاست جمهور نمایندگی کند. با نزدیک شدن به انتخابات، اما انگار معادلات در حال تغییر است. اصلاح‌طلبان حامی لاریجانی که همان کارگزارانی‌ها باشند تحت فشار سایر احزاب این جریان پا پس کشیده و دیگر مثل قبل از ائتلاف با وی سخن نمی‌گویند. آن‌ها لاریجانی را رقیب شریف نامیده و با این تاکتیک وی را برای روز مبادا خود که هیچ کاندیدای قابل اعتنایی نداشته باشند، حفظ می‌کنند. همزمان با این تعدیل رویکرد در کارگزاران شاهد شرط و شروط گذاری‌های لاریجانی و تلاش وی برای جلب حمایت اصولگرایان بوده‌ایم. شاهد آنکه حدود دو ماه قبل روزنامه صبح نو نوشت که علی لاریجانی برای نامزدی در انتخابات ۱۴۰۰ برخی شرط‌ها را مطرح کرده است. آن طور که این روزنامه نوشته بود، شرط اصلی علی لاریجانی علاوه بر حمایت اصلاح طلبان، نامزدی او از جانب راست سنتی است به نحوی که فقط نامزد اصلاح طلبان نباشد و مانند حسن روحانی از حمایت برخی راست گرایان هم برخوردار باشد. لاریجانی از اینکه فقط از جانب اصلاح طلبان حمایت شود راضی نیست و معتقد است اجماع بر او به عنوان گزینه ائتلافی شامل میانه رو‌های جناح راست و چپ به نفع آینده سیاسی اوست و به نوعی شرط حضور او در انتخابات است. حالا، اما نشانه‌های دیگری هم مشاهده می‌شود که گمانه حمایت اصولگرایان از لاریجانی را تقویت می‌کند. مثلا اظهارات اخیر عباس سلیمی‌نمین، فعال سیاسی اصولگرا که در گفتگو با «نامه نیوز» بیان شده است. سلیمی نمین در این گفتگو می‌گوید: «شاید آقای لاریجانی در موضوعات مختلف اختلاف دیدگاه با برخی اصولگرایان داشته باشد، اما در سطح کلان سیاسی قطعا رویکرد‌های خوبی دارد و برخلاف برخی که تنها نگاه به غرب دارند، او معتقد است «برای پیشرفت کشور باید از همه ظرفیت‌های جهانی استفاده کنیم». براساس همین دیدگاه بسیاری از حرکت‌هایی که موجب شد ما بتوانیم فشار‌های بسیار سنگین غرب را حل کنیم توسط ایشان مدیریت شد. معتقدم اعتقاد راسخ و پیگیری آقای لاریجانی در این زمینه بسیار تعیین کننده بود.» وی همچنین حمایت اصلاح‌طلبان از لاریجانی را توام با صداقت ندانسته و می‌گوید: «کارگزاران خیر و صلاح آقای علی لاریجانی را نمی‌خواهد و فقط دارد با نام او بازی سیاسی می‌کند. وقتی جریان اصلاحات می‌تواند نامزد خود را معرفی کند چه دلیلی دارد که روی شخصیت‌هایی از جناح رقیب سرمایه گذاری کنند.» وی با اشاره به معادلات انتخابات ریاست جمهوری ۱۴۰۰ افزود: «بازی دوگانه جریان اصلاح طلب کار را برای آقای لاریجانی سخت‌تر می‌کند، چون آن‌ها قطعا از آقای لاریجانی در انتخابات حمایت نخواهند کرد و گزینه اختصاصی خود را به میدان می‌آورند.» به این ترتیب باید منتظر ماند و دید که آیا لاریجانی می‌تواند همان طور که سلیمی نمین می‌گوید از زمان خود به درستی استفاده کرده و تخریب‌هایی که علیه او در جریان اصولگرا شده است را خنثی کرده و نظر اکثریت را در این جریان جلب کند یا خیر؟ همچنین باید دید که تحولات سیاسی اصلاح‌طلبان را به کدام سو می‌برد و حمایت آنان از لاریجانی تبدیل به واقعیت می‌شود یا در حد یک بازی سیاسی می‌ماند؟