دلایل پرش پلک و راه‌های درمان پرش پلک

سرویس ترجمه فردا؛ طاها ربانی: در این مطلب اطلاعاتی درباره ر وش سنتی درمان پرش چشم، درمان دارویی پرش چشم، درمان پریدن پلک چشم چپ، درمان گیاهی پرش پلک چشم، درمان پرش پلک در طب سنتی، درمان پرش پلک با طب سنتی، درمان خانگی پرش پلک چشم و پریدن پلک چشم راست می‌خوانید.

پرش پلک یا پرش چشم (به آن بلفارواسپاسم نیز می‌گویند) می‌تواند موقعیت‌های شرم‌آوری برای‌تان به‌وجود بیاورد، آسایش‌تان را بگیرد، و آزارتان دهد. اگر قبل از این چنین تجربه‌ای نداشته باشید، پرش چشم حتی می‌تواند دچار وحشت‌تان هم بکند. پرش چشم عبارت است از انقباض غیرارادی ماهیچه‌ها، که علل مختلفی می‌تواند داشته باشد، از جمله خستگی چشم، خشکی چشم، استفاده‌ی بیش‌ازحد از محرک‌ها (مثل قهوه یا دارو)، کمبود آب بدن، یا مصرف زیاد الکل. اما اصلی‌ترین دلیل استرس است. پرش چشم هر علتی که داشته باشد، نیازی به ترسیدن نیست. گزینه‌های زیادی پیش روی شما است که می‌توانید با استفاده از آن‌ها جلوی پرش چشم و پلک‌تان را بگیرید. ۱. پرش چشم را متوقف کنید

۱. با پلک‌زدن شدید شروع کنید. پلک‌های‌تان را تا جایی که می‌توانید محکم به هم فشار دهید. بعد تا جایی که می‌شود آن‌ها را باز کنید. تا زمانی که اشک به چشم‌های‌تان بیاید این کار را ادامه دهید. اگر درد داشتید یا پرش چشم‌تان به‌وضوح بدتر شد، فوراً این کار را متوقف کنید.

• پلک‌زدن به این روش و با سرعت زیاد باعث می‌شود لایه‌ی اشک در چشم یک‌دست پخش شود. به‌این‌صورت، همه‌جای چشم‌تر می‌شود، پلک‌ها آرامش پیدا می‌کنند، عضلات چشم و صورت نرمش می‌کنند، و گردش خون در چشم افزایش می‌یابد.

۲. خستگی چشم‌ها را با ماساژ رفع کنید. با انگشت وسط، با حرکاتی دایره‌وار، به‌آرامی پلک پایین‌تان را ماساژ دهید. پلکی که می‌پرد را به‌مدت حدود سی ثانیه ماساژ دهید. حتماً قبل از ماساژدادن دست‌ها و صورت‌تان را تمیز کنید، تا چشم‌ها تحریک یا عفونی نشوند.

• نتیجه‌ی این روش این است که گردش خون را زیاد می‌کند و عضلات چشم را به فعالیت وامی‌دارد و آن‌ها را تقویت می‌کند.

۳. به‌مدت ۳۰ ثانیه پلک بزنید. سعی کنید این کار را با سرعت کافی انجام دهید. همچنین پلک‌ها را با ملایمت ببندید و باز کنید. این‌طور تصور کنید که مژه‌های‌تان بال پروانه است. فرایند پلک‌زدن برای چشم‌های‌تان بسیار لازم است. به خیلی از عضلات چشم آرامش می‌دهد و تخم چشم‌ها را تمیز و مرطوب می‌کند. همین‌ها باعث توقف پرش پلک می‌شود. اگر درد داشتید یا پریدن پلک‌ها به‌وضوح بدتر شد، فوراً این کار را متوقف کنید.

۴. پلک‌ها را نیمه پایین بیاورید. متوجه می‌شوید که پلک بالایی مرتب کم و زیاد می‌لرزد. تمرکز کنید و جلوی این لرزش‌ها را بگیرید.

• با پلک‌های نیمه‌باز نگاه‌کردن و تلاش برای حفظ دقت دید، کاری می‌کنید که فشار کمتری روی چشم‌ها بیاید. این روش برای درمان پرشی که ناشی از خستگی چشم‌ها باشد مفید است.

۵. چشم‌ها را با فشردن ورزش دهید. چشم‌های‌تان را به‌مدت یک دقیقه‌ی کامل ببندید. در این یک دقیقه، چشم‌ها را محکم به هم فشار دهید و بعد بدون اینکه آن‌ها را باز کنید عضلات چشم را شل کنید. پیش از اینکه چشم‌ها را باز کنید این تمرین را سه بار انجام دهید.

• این تمرین باعث افزایش تولید اشک و درنتیجه مرطوب‌شدن چشم‌ها می‌شود. علاوه بر اینکه این تمرین به درمان پرش چشم کمک می‌کند، می‌توان از آن برای تقویت عضلات چشم نیز استفاده کرد.

۶. با انگشت‌های‌تان عضلات چشم را ماساژ دهید. از تصویر بالا برای پیداکردن نقاط فشار استفاده کنید. هرنقطه را به‌مدت ۵ تا ۱۰ ثانیه به‌صورت دایره‌ای و به‌آرامی ماساژ دهید و بعد سراغ نقطه‌ی بعدی بروید. وقتی یک دور این کار را انجام دادید، دوباره از اول شروع کنید. حدود دو دقیقه این کار را ادامه دهید.

• برای به‌کارگیری این روش روی ابروها، انگشت اشاره و انگشت وسط را روی ابرو‌ها قرار دهید. انگشت‌ها را باملایمت فشار دهید و دایره‌وار تا استخوان کاسه‌ی چشم بکشید. ۵ دقیقه این کار را ادامه دهید.

• استفاده از روش‌های طب فشاری گردش خون را در چشم‌ها افزایش می‌دهد و به درمان پرش چشم کمک می‌کند. بسته‌بودن پلک‌ها هم باعث می‌شود لایه‌ی اشک چشم‌ها را مرطوب کند.

• برای جلوگیری از تحریک‌شدن یا عفونی‌شدن چشم‌ها، حتماً دست‌ها و صورت‌تان را ابتدا تمیز کنید.

۷. تکنیک آب‌درمانی چشم را به‌کار ببندید. موقعی که آب به صورت‌تان می‌زنید آب را گرم و سرد کنید. آب سرد رگ‌های خونی را منقبض می‌کند و آب گرم آن‌ها را منبسط می‌کند. این فرایند به افزایش گردش خون و جریان‌یافتن خون به چشم‌ها یاری می‌رساند و، درنتیجه، پرش چشم را بهبود می‌دهد.

• همچنین، می‌توانید به‌جای گرم و سرد کردن آب، پیش از شستن صورت‌تان با آب گرم، با یخ مرطوب روی پلک‌های‌تان بمالید. این کار را ۷ تا ۸ بار انجام دهید. ۲. سراغ علت احتمالی پرش چشم بروید

۱. مصرف کافئین و دیگر مواد محرک را کم کنید. نوشیدن زیاده‌ازحد قهوه، نوشابه، و حتی دارو‌های محرک می‌تواند منجر به پریدن پلک شود. سعی کنید مصرف این مواد را کم کنید. البته اگر می‌خواهید دوز مصرفی دارو‌هایی را که پزشک برای‌تان تجویز کرده تغییر دهید، قبل‌اش با او مشورت کنید.

۲. به‌اندازه‌ی کافی آب بنوشید. خشکی بدن ممکن است یکی از علل پریدن پلک و چشم باشد. سعی کنید مصرف آب‌تان را افزایش دهید. هدف‌تان این باشد که روزی ۸ تا ۱۰ لیوان آب بنوشید.

۳. بیشتر بخوابید. فرسودگی عمومی ممکن است باعث خشکی و خستگی چشم‌ها شود و درنتیجه احتمال پرش چشم افزایش می‌یابد. سعی کنید هر شب ۷ تا ۸ ساعت بخوابید. همچنین، از نمایشگر‌های الکترونیکی پیش از خواب کمتر استفاده کنید، مثلاً از تلویزیون، تلفن همراه، و نمایشگر رایانه.

۴. نزد چشم‌پزشک بروید. هرکدام از نشانه‌های زیر ممکن است از مشکلی بزرگتر حکایت داشته باشد و احتیاج به این باشد که پیش متخصص بروید.

• پرش چشم‌ای که بیش از یک هفته طول بکشد. • پرش چشم‌ای که باعث بسته‌شدن کامل پلک‌ها شود. • انقباضی که دیگر عضلات صورت را هم درگیر کند. • سرخی، پف‌کردگی، یا ترشح چشم. • افتادگی پلک بالایی. • داشتن سردرد یا دوبینی به‌صورت همزمان. • اگر پزشک ظنین به این شود که پرش پلک‌تان به اختلال عصبی یا مغزی مربوط است (مثلاً پارکینسون یا سندروم توره)، به‌دنبال نشانه‌های عمومی دیگری هم می‌گردد. ممکن است چشم‌پزشک شما را سراغ متخصص اعصاب یا دیگر متخصصان بفرستد.

• حواس‌تان باشد که وقتی پیش پزشک می‌روید، او را در جریان مکمل‌ها، داروها، ورزش‌هایی که مرتب انجام می‌دهد، و رژیم غذایی‌تان قرار دهید.

۵. درباره‌ی مکمل‌ها بپرسید. ممکن است پزشک دستور انجام آزمایش‌هایی را بدهد تا میزان ویتامین، مواد معدنی، و الکترولیت بدن‌تان مشخص شود. دلیل این کار این است که کمبود‌های خاصی (مثلاً کمبود کلسیم) می‌تواند باعث پرش چشم شود. پزشک براساس نتیجه‌ی آزمایش‌ها احتمالاً دارویی ساده، مثلاً مکمل‌های بی‌نیاز از نسخه، برای‌تان تجویز می‌کند.

۶. درباره‌ی گزینه‌های درمانی حرف بزنید. اگر پرش چشم‌تان مزمن و خوش‌خیم باشد، پزشک گزینه‌های مختلفی را برای درمان در پیش روی‌تان قرار خواهد داد. درمانی که بیش از همه توصیه می‌شود استفاده از بوتولینیوم توکسین (با نام تجاری بوتاکس یا زیومین) است. برای موارد خفیف، پزشک دارو‌هایی مثل کلونازپام، لورازپام، تری‌هگزیفنیدیل، و دیگر آرامش‌دهنده‌های عضلانی را توصیه خواهد کرد.

• اگر این روش‌های درمانی جواب نداد، ممکن است پزشک گزینه‌ی جراحی را نیز پیش‌روی‌تان قرار دهد. حدود ۷۵ تا ۸۵درصد از بیمارانی که دچار پرش پلک خوش‌خیم هستند با عمل مایکتومی بهبود پیدا می‌کنند. در این عمل، جراح بعضی از عضلات و عصب‌ها را از پلک رنجور برمی‌دارد. بااین‌حال، این روش درمان عمومیت ندارد و معمولاً تزریق بوتولینیوم توکسین برای درمان این مشکل کافی است.