روزانه به چه مقدار ویتامین دی نیاز داریم؟

کد خبر: 826472

یک وعده ماهی روغنی مانند ماکارل به راحتی ۱۰ میکروگرم روزانه ویتامین د شما را فراهم می­‌کند، ولی اگر یک تن ماهی مصرف کنید این میزان به ۱.۵ میکروگرم کاهش پیدا می‌­کند

روزانه به چه مقدار ویتامین دی نیاز داریم؟

سرویس سبک زندگی فردا: تحقیقات نشان میدهندویتامین خورشید در پیش­گیری از بسیاری از بیماری­ها از جمله سرطان موثر است. در سال­های اخیر ویتامین د مورد توجه زیادی واقع شده است. در چند ماه اخیر مستندات زیادی نشان داده ­اند که «ویتامین خورشید» نه تنها در سلامتی استخوان­ها و عضلات تاثیر دارد، بلکه در پیش­گیری از انواعی از سرطان­ها، کاهش احتمال ابتلا به روماتیسم مفصلی، پیش­گیری از ام اس و کاهش ریسک سرماخوردگی و آنفولانزا نیز نقش دارد. در ادامه این مطلب را به نقل از سلامت نیوز بخوانید.

روزانه به چه مقدار ویتامین دی نیاز داریم؟

ولی آیا واقعا ویتامین د درمان همه دردهاست؟ و اگر این مزایا حقیقت دارند، آیا همه ما باید مکمل‌­های ویتامین د مصرف کنیم و یا خوراک خود را با آن غنی کنیم؟

ویتامین د به تنهایی یک ماده شیمیایی نیست، بلکه به گروهی از مواد از جمله ویتامین د۲ و د۳ اطلاق می­شود. ویتامین­های د۲ و د۳ گونه­ هایی هستند که پس از تابش آفتاب بر پوست ایجاد شده و در بدن حیوانات هم یافت می­شوند.

منابع غیرحیوانی مانند قارچ­ها و مخمرها بیشتر گونه د۲ را تولید می­کنند. این مواد هنگامی که وارد بدن می­شوند، به استروئیدهای فعال بیولوژیکی تبدیل شده که در خون گردش می­کنند.

یکی از تاثیرات آشکار ویتامین د بر سلامتی، نقش آن در تقویت استخوان و دندان­‌ها و بهبود قدرت عضلات است. هلن باند، یکی از سخنگویان انجمن تغذیه بریتانیا معتقد است: ویتامین د در جذب کلسیم و فسفات نقش مهمی دارد.

کمبود ویتامین د بسیار خطرناک است و از دلایل اختلالات استخوانی مانند نرمی استخوان و راشیتیسم شناخته شده است. آمار ابتلا به راشیتیسم در انگلستان رو به افزایش است، که بسیاری آن را مربوط به تغذیه نامناسب می­دانند.

آیا نظرات درباره تاثیرگذاری گسترده این ویتامین حقیقت دارند؟

جولیا نیوتون بیشاپ، استاد درماتولوژی و متخصص ویتامین د در دانشگاه لیدز می­گوید: «اگر کمی تامل کنیم متوجه خواهیم شد که همه این تاثیرات نمی­توانند حقیقت داشته باشند». در حالی که بازنگری مستندات کمیته مشاوره علمی تغذیه، مدارک مستدلی درباره تاثیر ویتامین د بر سلامت استخوان و عضلات یافته است، نیوتون بیشاپ می­گوید پژوهش­های بیشتری درباره دیگر بیماری­ها در حال انجام است.

او معتقد است که گیرنده ­های ویتامین د در سلول­های بسیار زیادی در بدن وجود دارند که نشان می­دهد این ماده باید نقشی اساسی در سلامت ما داشته باشد. وی اضافه می­کند که تاریخ مدارک دیگری را نیز در اختیار ما قرار می­دهد. با مهاجرت انسان­ به عرض­های جغرافیایی مرتفع­تر، رنگ پوست او روشن­تر شد. او می­گوید: «[یک] توضیح این است که ویتامین د چنان اهمیتی دارد که این تغییر یک فشار انتخابی بوده است. این که اینوئیت­ها پوست سفیدی ندارند و رژیم غذایی هزاران ساله آن­ها ماهی بوده است، بحثی درباره محرک بودن ویتامین د ایجاد می­کند، اگر نه دلیل تفاوت آن­ها با دیگران چیست؟»

مارتین هویسون، استاد غدد درون­ ریز مولکولی در دانشگاه بیرمینگ‌هام اخیرا پژوهشی درباره ویتامین د و آرتروز مفصلی انجام داده است. او می­گوید نتایج پژوهشات بر روی سلول­ها اهمیت این ویتامین را تایید می­کنند.

وی هم چنین بیان داشته است: «به نظر می­رسد در بیشتر مدل­‌ها ویتامین د تاثیر مثبتی داشته باشد. اگر از خطوط سلولی سرطان یا سلول­‌های سرطانی استفاده کرده باشید متوجه می­شوید ویتامین د تاثیرات ضدسرطانی دارد، هم­چنین ویتامین د در سلول­هایی که به عنوان مدل­های اختلالات عفونی و ایمنی استفاده شده­ اند تاثیرات آشکار ضدباکتری و ضدالتهابی داشته است».

ولی در پژوهش‌­های مربوط به انسان­‌ها، نتایج به هیچ عنوان آشکار نیستند. در حالی که برخی مطالعات ارتباطاتی بین ویتامین د با بیماری­ها پیدا کرده ­اند، مطالعات دیگر موفق به یافتن آن­ها نشده­ اند.

متخصصان معتقدند این اختلاف در پژوهش­‌ها ممکن است به دلیل چگونگی انجام آن­ها مربوط شود. برای مثال، همه مطالعات سطوح اولیه ویتامین د در شرکت­کنندگان را اندازه ­گیری نمی­کنند، یا ممکن است پژوهش در جمعیت­هایی انجام شده باشد که عوامل مختلف ژنتیکی موثر بر تاثیرات ویتامین د در نظر گرفته نشده­اند.

دیگر متخصصان درباره تاثیر ویتامین د تردید دارند. پروفسور تیم اسپکتور، نویسنده کتاب «افسانه رژیم» در مقاله­‌ای در روزنامه ایندیپندنت نوشته است: «تاکنون مدارک نشان داده­ اند سطح پایین ویتامین د یا به بیماری مربوط نیست و یا تنها نشانه­ای از بیماری است (به استثنای ام اس و برخی از انواع سرطان)».

هویسون می­گوید با این که ویتامین د به پیش­گیری از برخی بیماری­ها مانند سل، عفونت­های ریوی و بیماری­های خود ایمنی بدن کمک می­کند، نباید آن را درمان در نظر گرفت. او می­گوید: «این ویتامین در پیش­گیری از بیماری‌­ها موثر است، ولی اگر بیماری وارد بدن شود، احتمال کمی وجود دارد که به کسی که به سرطان پروستات مبتلا شده است ویتامین د بدهید و ناگهان حال او بهتر بشود».

مکمل­‌های ویتامین د چگونه عمل می‌­کنند؟ نیوتون بیشاپ معتقد است از آن­جایی که تاثیرا زیان­بار برخی از این مکمل‌­ها بیشتر از تاثیرات مثبت آن­ها بوده است، جای تعجب ندارد که دربرابر این اکسیر محتاطانه عمل کنیم. او می­گوید: «هر کسی که قدم در دنیای سرطان گذاشته است درباره استفاده از مکمل‌­ها اضطراب دارد. من به بیماران توصیه می­‌کنم از مکمل‌­ها استفاده نکنند».

پایین­ترین سطح مجاز ویتامین د چقدر است؟

کمیته مشاوره علمی تغذیه معتقد است با وجود تفاوت در میزان نور خورشید مورد نیاز، ژنتیک، رنگ پوست، ساعت در شبانه روز، نوع پوشش و عوامل بسیار دیگر، تعیین دقیق میزان مورد نیاز نور خورشید برای اطمینان از سطح استاندارد ویتامین د آسان نیست. در هر صورت از اکتبر تا مارس میزان تابش نور خورشید برای تامین این میزان کافی نیست.

در نتیجه، طبق توصیه ­های ملی انگلستان افراد باید در پاییز و زمستان برای افزایش مصرف ویتامین د از مکمل استفاده کرده و یا مصرف غذاهای سرشار از ویتامین د را افزایش دهند تا ۱۰ میکروگرم ویتامین در روز به بدن برسد. به افراد در معرض ریسک بالاتر از جمله برخی اقلیت­های قومی توصیه می­شود در تمام سال از این دستور­العمل پیروی کنند.

اگرچه باند معتقد است تنها با رژیم غذایی نمی­توان به مقادیر کافی ویتامین دست پیدا کرد.

او می‌­گوید: «منابع طبیعی ویتامین د فراوانی زیادی ندارند و بیشتر منابع غنی منشا حیوانی دارد که برای گیاه­خواران و وگان‌­ها مناسب نیست. یک وعده ماهی روغنی مانند ماکارل به راحتی ۱۰ میکروگرم روزانه ویتامین د شما را فراهم می­‌کند، ولی اگر یک تن ماهی مصرف کنید این میزان به ۱.۵ میکروگرم کاهش پیدا می‌­کند».

همان­طور که آدریان مارتینو، استاد بالینی عفونت­های ریوی و ایمنی بدن در دانشگاه کوئین ماری در لندن اشاره می­کنید، حتی در تابستان «آفتاب راه حل مناسبی نیست، به خصوص که ریسک سرطان پوست را نیز به همراه دارد».

اگر استفاده از مکمل­های دارویی را در نظر دارید، میزان ویتامین د موجود در آن­ها را کنترل کنید.

هویسون می­گوید: «برخی افراد گونه‌­های حیوانی ویتامین د را نمی­پسندند. اگرچه، پژوهش‌­ها نشان­داده ­اند که اگر تصمیم دارید ویتامین خون خود را افزایش دهید، د تاثیرگذاری بیشتری دارد».

دکتر بنجامین جاکوبس، مشاور اطفال و سخنگوی رویال کالج اطفال و سلامت کودکان می­گوید مکمل­ها کافی نیستند چرا که نمی­توان از مصرف مداوم و یا قطعی آن­ها اطمینان حاصل کرد. او پیشنهاد می­دهد دولت انگستان غنی­ سازی مود غذایی را در نظر بگیرد.

برخی کشورها از جمله کانادا و فنلاند؛ از غنی­ سازی شیر استقبال کرده­ اند. ولی اگرچه در انگلستان شیر خشک و برخی غله­ های صبحانه، شیرهای گیاهی و آبمیوه­ ها غنی­ سازی می­شوند، بیشتر غذاها هنوز در این فرآیند وارد نشده ­اند.

هویسون معتقد است دولت باید یک برنامه غن ی­سازی کشوری را در نظر بگیرد و ریسک بالا رفتن خطرناک مصرف ویتامین د در نتیجه آن بسیار کم است

او می­گوید: «فکر می­کنم بیشتر افراد فعال در این حوزه موافقند که اگر می­خواهید سطح ویتامین د در بدن مردم یهیود چشمگیری داشته باشد، این کار فقط از طرق غنی­ سازی غذایی ممکن خواهد بود».

۰

دیدگاه تان را بنویسید

 

اخبار مرتبط سایر رسانه ها

    تمامی اخبار این باکس توسط پلتفرم پلیکان به صورت خودکار در این سایت قرار گرفته و سایت فردانیوز هیچگونه مسئولیتی در خصوص محتوای آن به عهده ندارد

    نیازمندیها

    تازه های سایت

    سایر رسانه ها

      تمامی اخبار این باکس توسط پلتفرم پلیکان به صورت خودکار در این سایت قرار گرفته و سایت فردانیوز هیچگونه مسئولیتی در خصوص محتوای آن به عهده ندارد