روش‌های جذاب در تکثیر کاکتوس‌ها
تشکیل گیاه از طریق قلمه مشکل نیست، اما در گیاهان کروی بزرگ و تک ساقه محدودیت وجود دارد و نمی‌توان آن‌ها را با این روش افزود. در برخی از کاکتوس‌ها در پایین گیاه تعدادی پاگیاه (پاجوش) تولید می‌شود که ممکن است در حالی که به گیاه مادر متصل هستند ریشه دار باشند.
سرویس سبک زندگی فردا: تکثیر کاکتوس‌ها معمولا با بذر، قلمه، پاگیاه و پیوند امکان پذیر است. دانهال‌ها زمان زیادی را نیاز دارند تا به اندازه مناسب برسند و در مقایسه با پیوند و قلمه به مراقبت بیشتری نیاز دارند. در ادامه با آموزش روش تکثیر کاکتوس‌ها ما همراه باشید بذر بذر اغلب کاکتوس‌ها بین یک هفته تا یک مان می‌تندد. بذر Opuntia ممکن است کندتر جوانه بزند. بهترین زمان کاشت بطور معمول بین فروردین تا مهر ماه است. در مناطق سرد اگر سیستم پا گرما فراهم باشد در هر زمانی از سال می‌توان بذر را کشت کرد. دمای بهینه برای تندش ۲۱ درجه سانتیگراد است. بهتر است بذر‌ها در ظرف کم عمق کاشته شود و ظروف برای کاشت نو باشد. یک ترکیب خاکی مناسب جهت کاشت بذر، شامل قسمت‌های مساوی از خاکبرگ پوسیده وشن است. توصیه می‌شود از ترکیب خاکی گندزایی شده استفاده شود تا از مرگ گیاهچه جلوگیری شود. بذر‌ها بطور یکنواخت کاشته می‌شود. بذر‌های ریز پوشانده نمی‌شوند، ولی انواع درشت باید با لایه نازکی از ماسه نرم پوشانده شوند. این لایه ماسه مانع رش و توسعه جلبک خواهد شد. پس از کاشت با قرار دادن ظرف‌ها تا نصف در آب از پایین آبیاری می‌شوند.
سپس با صفحه شیشه‌ای پوشانده می‌شوند و به محل سایه منتقل می‌شوند. گاهی در ظرف شیشه‌ای رطوبت جمع می‌شود که باید یک یا دو بار در روز برطرف شود. چون ریزش قطرات آب ممکن است به دان نهال‌ها آسیب برساند. وقتی تعداد قابل قبولی دان نهال سبز شد شیشه باید برداشته شود و ظرف باید به محل نیمه سایه منتقل شود. وقتی دان نهال‌ها به قدر کافی رشد کردند، به گلدان‌های منفرد کوچک منتقل می‌شوند. پاجوش و قلمه: تشکیل گیاه از طریق قلمه مشکل نیست، اما در گیاهان کروی بزرگ و تک ساقه محدودیت وجود دارد و نمی‌توان آن‌ها را با این روش افزود. در برخی از کاکتوس‌ها در پایین گیاه تعدادی پاگیاه (پاجوش) تولید می‌شود که ممکن است در حالی که به گیاه مادر متصل هستند ریشه دار باشند. پاگیاه‌های ریشه دار می‌توانند جدا شده و سریع کاشته شوند، ولی انواع بدون ریشه می‌توانند به عنوان قلمه استفاده شوند. جنس‌های Rebutia, Mammillaria, Lobivia, Echinpsis به راحتی پاگیاه تولید می‌کنند. گیاهی که قرار است از آن قلمه گرفته شود برای چند روز نباید آبیاری شوند تا گیاه آب اضافی را جذب و مصرف کند. این عمل شانس پوسیدن قلمه‌ها را در بستر کاهش می‌دهند. قلمه‌ها با چاقوی
تیز برداشته می‌شود و برش باید صاف و عرضی باشد و در یک محل سایه برای ۴ تا ۵ روز بسته به اندازه و نوع قلمه، قرار گیرد تا خشک شود این عمل به منظور سخت شدن وتشکیل پینه در سطح بریده برای جلوگیری از پوسیدن انجام می‌شود. ترکیب خاکی مناسب برای بستر قلمه مقادیر مساوی از ماسه و خاک برگ پوسیده است. در طول فرایند ریشه زایی قلمه‌ها از آبیاری بیش از حد آن‌ها حتی در آب و هوای گرم باید خودداری کرد. ریشه زایی ممکن است دو تا یکماه بسته به شرایط آب و هوایی طول بکشد. پس از اینکه قلمه‌ها خوب مستقر شدند، به گلدان یا محل کاشت منتقل می‌شوند. پیوند پیوند یک عمل جاب و معقول در پرورش کاکتوس هاست و مزایایی نیز نسبت یه دیگر روش‌ها دارد. به عنوان مثال به تولید سریع گیاه با اندازه مطلوب کمک می‌کند. همچنین تعدادی از گونه‌ها گه روی ریشه خود به خوبی رشد نمی‌کنند می‌توانند روی پایه‌های مقاوم‌تر پیوند شوند. مزیت دیگر این روش این است که اگر بخشی از یک گونه نایاب در اثر حشرات بیماری یا دلایل دیگر از بین برود گونه می‌تواند به وسیله پیوند قسمت سالم آن گیاه روی یک پایه مناسب حفظ شود. مهمترین عیب پیوند آن است که پیوندک‌ها ویژگی‌های خاص گونه را
از دست می‌دهند، ولی بطور معمول گیاهان پیوندی، بهتر رشد خواهند کرد. سه روش پیوند در کاکتوس‌ها وجود دارد شامل: پیوند سطحی، پیوند شکافی، پیوند مورب. منبع: کشتزار
دیدگاه تان را بنویسید