سرویس سبک زندگی فردا؛ تمر هندی درختی گرمسیری و بومی مناطق استوایی قاره افریقاست و به دلیل اینکه سالهای سال در کشور هند کشت میشده و از این کشور به کشورهای دیگر راه یافته، با نام تمر هندی شناخته شده است.
گیاهشناسی تمر هندی درختی گرمسیری و بومی مناطق استوایی قاره افریقاست و به دلیل اینکه سالهای سال در کشور هند کشت میشده و از این کشور به کشورهای دیگر راه یافته، با نام تمر هندی شناخته شده است. درخت تمر هندی حدود ۱۸_۱۲ متر ارتفاع دارد و درختی همیشه سبز است.
مشخصا ت تمر هندی Tamarindus indica نامهای لاتین Tamarindus indica نام علمی Fabaceae خانواده
جوانههای گل صورتی رنگ هستند و گلهای آن حدود ۲٫۵ سانتی مترطول دارند و زرد رنگ با خطهای نارنجی - قرمز رنگ است و میوههایی لوبیا شکل میدهد که قسمت قابل استفاده این درخت است البته در برخی کشورها همانند هند از گل و برگهای درختان تمر هندی نیز در پخت غذا استفاده میشود. هر میوه میتواند تا حدود ۱۵-۱۲ سانتیمتر طول داشته باشد و هر میوه نیز بین ۱ الی ۱۲ هسته دارد و ترش مزه است سرعت رشد این درختان آهسته است و عمری طولانی دارد. خاک مورد نیاز تمر هندی را حتما باید در فضای باز کشت کرد. نگهداری از آن در گلدان اگرچه برای چند سال اول ممکن است، اما چنین گیاهی در نهایت رشد خوبی نخواهد داشت و به گلدهی و میوه دهی نمیرسد، زیرا به طور کل سیستم ریشهای نیاز به فضای کافی جهت رشد و توسعه دارد که در فضای محدود گلدان برایش میسر نیست. فاصله مناسب درختان از هم نیز بسته به اندازه درختان و حاصلخیز بودن خاک بین ۱۰ متر تا ۲۰ متر است. برای تغذیه این درختان میتوان اوایل فصل رشد یعنی بهار لایهای از کود پوسیده حیوانی به ضخامت حدود ۱۵-۱۲ سانتیمتر در اطراف تنه درخت پخش کرد. البته بهتر است که فاصله حدود ۳۰ را با تنه
اصلی رعایت کرد، زیرا وجود مواد ارگانیک در این قسمت میتواند موجب ماندگاری رطوبت و کمک به پوسیدگی طوقه گیاه شود. درختان تمر هندی بدون استفاده از کودهای شیمیایی نیز میوه میدهند البته استفاده از کود مناسب میتواند این درختان را سرحالتر نگه دارد. به عنوان مثال برخی از پرورش دهندگان برای درختان جوانی که به تازگی به محصول دهی رسیده اند میزان ۵۰۰ گرم از کود ۱۴-۱۴-۱۴ را دو بار در سال توصیه کرده اند. یک درخت بالغ ممکن است به ۳ کیلو گرم از این کود در طی سال نیاز داشته باشد. رطوبت درختان بالغ و استقرار یافته میتوانند خشکی خاک را تا حد قابل قبولی تحمل کنند در حالیکه درختان جوان را بهتر است زمانی که سطح خاک تا عمق حدود ۱۰ سانتیمتر خشک شد آبیاری کرد تا به رشد و توسعه سیستم ریشهای گیاه کمک شود. از نظر رطوبت هوا باید به یاد داشت که اگرچه این درخت به مناطق گرمسیری تعلق دارد، اما برای توسعه میوهها نیاز به هوایی با رطوبت پایین دارد یعنی اگر در زمان رسیدن میوهها هوای منطقه رطوبت بالایی داشته باشد کیفیت میوهها کاهش مییابد البته این مسئله مانع از میوه دهی نیست. نور مورد نیاز درخت تمر
هندی باید در جایی کاشته شود که حداقل ۸-۶ ساعت نور مستقیم آفتاب داشته باشد. کمبود نور از دلایل ریزش میوههای جوان و گلها یا عدم گلدهی این درختان است. تکثیر از بذر این گیاهان میتوان برای تکثیر استفاده کرد. بذرها را زمانی باید برداشت کرد که میوهها رسیده باشند. میوهها زمانی رسیده هستند و میتوانند برداشت شوند که اگر با کنار ناخن روی میوهها را خراش دهیم قسمت زیرین نیز قهوهای رنگ باشد.
روش دیگر تکثیر این گیاه پیوند زنی است که پایه را با استفاده از کاشت بذر بدست میاورند و زمانی که گیاه جوان که قرار است به عنوان پایه استفاده شود به قطر ۸ میلی متر تا یک سانتی متر رسید با استفاده از روش پیوند، پیوندکهایی را که از درختانی با کیفیت خوب میوه دهی و خصوصیات رشد تهیه کرده اند بر روی پایه پیوند میزنند. پیوندکها نیز به شکل شاخههایی به طول ۱۵-۸ سانتیمتر هستند که جوانه در طول خود دارند. پیوند اسکنهای یکی از روشهای متداول پیوند زدن این گیاه است. از قلمه این گیاهان نیز میتوان استفاده کرد و معمولا از قلمه چوب نرم این گیاه استفاده میشود که به طول حئود ۱۵ سانتیمتر از انتهای یک شاخه سالم از درخت مادری تهیه میشود. قلمه چوب نیمه سخت نیز به طول ۲۰ سانتیمتر که حداقل سه گره (محل اتصال برگ به ساقه) را دارد نیز قابل استفاده است در هر دو نوع قلمه ابتدا برگهای موجود در پایین قلمه جدا میشوند و سپس در مخلوط خاک برگ + شن کاشته میشوند. توجه کنید که در مورد قلمههای این گیاه کاربرد هورمونهای ریشه زایی و مکانی با رطوبت هوای بالا (کاربرد دستگاههای تولید کننده رطوبت) لازم است در غیر این صورت ریشه زایی ضعیفی
خواهند داشت. دمای مناسب ریشه زایی ۲۲-۲۰ درجه سانتیگراد است و ریشه زایی در صورت مناسب بودن تمامی شرایط ۶-۴ هفته طول میکشد. منبع: کشتزار
دیدگاه تان را بنویسید