بازی‌های مختص کودکان زیر ۴ ماه

سرویس سبک زندگی فردا: بچه‌ها عاشق بازی هستند، حتی می‌شود فراتر رفت و گفت: بازی، دنیای بچه‌هاست. به نقل از سلامت نیوز ، کودک با بازی غیر از آن که سرگرم می‌شود و تفریح می‌کند، می‌تواند کشف کند چه کسی است و چه توانایی‌هایی دارد؛ دنیا چیست و چطور باید خود را با محیط هماهنگ کند. بازی کردن بچه‌ها، همچنین راهی است به سوی شکل گیری شخصیتی سالم و مفید.

بنابراین اغراق نیست اگر بگوییم بازی یکی از نیاز‌های اساسی کودکان و جزئی از فرایند ضروری رشد است که نباید به آن بی توجه بود. بازی کردن با بچه‌ها در روز‌های ابتدایی تولدشان، کار راحتی نیست. والدین وقتی فرزندشان راه رفتن و حرف زدن و واکنش متقابل نشان دادن بلد باشد، می‌توانند راهی برای سرگرم کردنش پیدا کنند، اما تا پیش از آن ایده خاصی برای بازی کردن ندارند. در ادامه چند بازی ساده برای کودکان صفر تا چهارماهه را خواهید آموخت.

بدو تولد تا یک ماهگی

نوزاد شما از لحاظ جسمی ناتوان است، اما تعدادی مهارت ذاتی دارد. او آماده برقراری ارتباط است. وقتی با او حرف می‌زنید می‌تواند حرکات صورت و صدای شما را تقلید کند. او هر چیزی را از فاصله ۲۵ سانتی متری به خوبی می‌بیند و صدا‌ها را هم از همین فاصله تشخیص می‌دهد.

بازی غان وغون

آغون واغون کردن، نخستین مرحله از مراحل مربوط به قدرت تکلم است. نوزادتان را طوری در آغوش بگیرید که فاصله او با شما ۲۰ تا ۲۵ سانتی متر باشد. به چشم‌های او نگاه کنید، اسمش را چندبار صدا کنید و با او حرف بزنید. او هم لب‌هایش را حرکت خواهد داد و مانند ماهی دهانش را باز و بسته می‌کند. وقتی این واکنش را دیدید، او را تشویق کنید. کمی صبر کنید، به او فرصت تجزیه و تحلیل بدهید و بار دیگر این گفت وگوی دوطرفه را از سر بگیرید. از همان فاصله ۲۵-۲۰ سانتی متری، با نوک انگشتان آرام بشکن بزنید. انگشتان شما باید نزدیک صورت تان و در یک امتداد باشد، بعد اسمش را صدا بزنید و وقتی به انگشتان شما توجه کرد، او را تشویق کنید. همان طور که آرام بشکن می‌زنید، دست خود را به یک طرف حرکت بدهید و اسمش را صدا کنید. نوزاد سعی می‌کند چشم هایش را در امتداد حرکت دست شما، حرکت بدهد. به او آفرین بگویید.

یک تا دو ماهگی

نوزادتان کم کم واکنش‌های غیرارادی اش را از دست می‌دهد؛ عکس العمل محکم گرفتن چیز‌ها که از بدو تولد به صورت غیرارادی انجام می‌داد تا دو ماهگی کاملا از بین می‌رود، انگشتان دست او که همیشه به صورت مشت کرده بود، بیشتر وقت‌ها باز است تا کم کم آمادگی پیدا کند هرچیزی را که می‌خواهد کف دستش نگه دارد. او حالا درباره انگشتان دستش آگاهی پیدا کرده است و به محیط اطراف علاقه بیشتری نشان می‌دهد. در دو ماهگی، بیشتر تاکید بر مهارت‌های مبتنی بر هوش و حواس است.

بازی با کتاب

کتاب‌ها از جمله اسباب بازی‌های جادویی محسوب می‌شوند. نخستین کتاب‌هایی که در یک ماهگی در اختیار کودک قرار می‌دهید باید نرم، پارچه‌ای و بدون نوشته، اما مصور و رنگی باشند. کتاب‌های مصوری که برجسته و بافت دار هستند، بسیار مناسب اند. در این مرحله خواندن کتاب برای کودک لازم نیست. با هم بنشینید و به تصاویر کتاب نگاه کنید و درباره اش حرف بزنید. کودک را سریع و آهسته قلقلک بدهید و هنگام بازی با او حرف بزنید. به طور مثال وقتی آهسته می‌گویید موش! موش! موش! او را آرام قلقلک کنید و وقتی سریع می‌گویید، سریع قلقلکش بدهید. کودک می‌فهمد شما قصد دارید چه کار کنید و عکس العمل متفاوتی نشان خواهد داد.

دو تا سه ماهگی

در این ماه، تغییرات شگفت انگیزی را در کودک تان مشاهده خواهید کرد. سریع‌تر رشد می‌کند، صدا‌های معنی دار بیشتری از خودش درمی آورد، عاشق تماشای اشیای متحرک است و علاقه دارد که حضور فعال تری در زندگی خانوادگی داشته باشد. فرزندتان حالا روی بعضی از حرکاتش کنترل پیدا می‌کند و می‌تواند روی اشیایی که در فاصله دور قرار دارند، تمرکز کند.

آب بازی

از وقت حمام کردن، به عنوان زمانی برای بازی استفاده کنید. صدای شلپ شلپ آب و شناور بودن اشیایی جذاب بر روی آن، محیط حمام را به آزمایشگاهی برای کسب تجربه‌های جدید تبدیل می‌کند. چندتا اردک پلاستیکی شناور روی سطح آب قرار دهید، صدای کواک کواک درآورید، اردک‌ها را به داخل آب فشار دهید. تماشای آن‌ها وقتی دوباره به سطح آب برمی گردند برای فرزندتان جالب خواهد بود. کودکان همچنین از سه ماهگی به بعد، از دیدن حباب‌ها لذت می‌برند. با یک ظرف کوچک آب و صابون و یک حلقه پلاستیکی می‌توانید فرزندتان را سرگرم کنید و غیر از آن، انتظار کشیدن را هم از طریق این بازی به او یاد بدهید.

سه تا چهار ماهگی

حالا کودک تان، در طول روز بیشتر بیدار می‌ماند. بعدازظهر‌ها کمتر دل درد به سراغش می‌آید و خیلی نق نق نمی‌کند. چهره‌ها و مکان‌های آشنا را تشخیص می‌دهد و سرعت رشد مغزش را می‌توانید در افزایش حس کنجکاوی او مشاهده کنید. هنوز نمی‌داند کارایی دست‌ها از پا‌ها بیشتر است، برای همین بیشتر با پاهایش بازی می‌کند.

بازی با جغجغه

فرزندتان در این سن از شوخی‌هایی مانند نیشگون گرفتن نوک بینی اش لذت می‌برد و با صدا‌ها و اشیا ارتباط بیشتری برقرار می‌کند بنابراین اسباب بازی‌هایی مثل جغجغه که تولید صدا می‌کند و کودک می‌تواند با کمک هر دو دست آن‌ها را نگه دارد، برایش خیلی جذاب خواهد بود. شما خیلی ساده می‌توانید کودکتان را روی پا بنشانید، دستش را کف دستتان بگیرید و با انگشتانش بازی کنید، آن‌ها را بشمارید، باز و بسته شان کنید. بازی معروف «دالی موشه» را از همین سن می‌توانید شروع کنید. در این بازی دو نکته مهم وجود دارد؛ یکی این که کودک می‌فهمد وقتی چیزی را نمی‌بیند آن چیز باز هم وجود دارد و دیگر این که یاد می‌گیرد منتظر چیزی بماند تا اتفاق بیفتد؛ این موضوع به حافظه اش کمک می‌کند تا مفهوم آینده را درک کند.