چند راهکار کاربردی رفع کسالت بعد تعطیلات

سرویس سبک زندگی فردا: تعطیلات ۱۳ روزه نوروزی زندگی شما را از روال عادی خارج کرده است و به نقل از بیتوته شما هم ممکن است برای بازگشتن به محل کارتان احساس کسالت و بی حوصلگی داشته باشید.

چگونه بعد از تعطیلات نوروزی به روال عادی زندگی برگردیم؟

بازگشت به روال زندگی عادی بعد از پایان یک دوره نسبتا طولانی تعطیلات، یکی از سخت‌ترین اتفاق‌هایی است که در انتظار انسان هاست. دانش آموزان، دانشجویان و بعضی کارمندان، ۱۳ روز ابتدایی فروردین را تعطیل هستند یا مرخصی می‌گیرند و زندگی شان از روال عادی خارج می‌شود و رغبتی به بازگشت به روز‌های قبل از تحویل سال ندارند. در این مطلب می‌خواهیم به بررسی راهکار‌های رفع کسالت بعد از تعطیلات طولانی نوروز بپردازیم.

چرا انگیزه ندارید؟

مهم‌ترین عاملی که باید در این باره مطرح شود، این است که اصولا چرا زندگی کاری و تحصیلی بیشتر مردم آن قدر کسل کننده و بی هدف شده است که هیچ انگیزه‌ای برای ادامه آن وجود ندارد؟ خصلت ذاتی انسان به گونه‌ای است که از بطالت و وقت کشی بیزار است، چون موجب کسالت روحی و روانی او می‌شود و در مقابل، چالش و عملکرد مثبت باعث ایجاد انگیزه و تلاش بیشتر می‌شود. حال اگر واقعا زندگی‌های کاری و تحصیلی افراد تا این حد خالی از معناست که برای شروع دوباره آن پس از تعطیلات نوروز انگیزه‌ای وجود ندارد، باید به فکر تغییرات اساسی افتاد.

آثار تغییرات سبک زندگی در تعطیلات

نکته بعدی معطوف به دوران تعطیلات است. معمولا افراد در طول ۱۴ روز تعطیلات، کل سبک زندگی خود را تغییر می‌دهند و ساعت خواب و بیداری و غذا خوردن شان به طور اساسی تغییر می‌کند. به طور طبیعی، صبح زود بیدار شدن برای شخصی که عادت کرده دیر بخوابد و دیر بیدار شود، مشکل خواهد بود. از سوی دیگر، این چرخش ساعت خواب و بیداری به افزایش حس بطالت و بی برنامگی دوران تعطیلات دامن می‌زند. اگر افراد برای تعطیلات خود برنامه مشخصی داشته باشند که از روز‌های خود برای تفریحات سالم استفاده بهینه بکنند، قاعدتا با انرژی روانی بیشتری وارد زندگی کاری و تحصیلی می‌شوند.

تفریح کردن یکی از راه‌های افزایش ذخیره انرژی روانی انسان است. ما برای هر کاری که در طول شبانه روز انجام می‌دهیم، انرژی روانی مصرف می‌کنیم و مشکلات و دغدغه‌های روزمره هم انرژی روانی بیشتری لازم دارند. قاعدتا تا ظهر خوابیدن در تعطیلات و باقی روز را تلویزیون تماشا کردن باعث افزایش ذخیره انرژی روانی نخواهد شد؛ بنابراین بی حوصلگی و کسلی برای افرادی که سبک زندگی شان را در این مدت تغییر اساسی داده اند، طبیعی است.

تظاهری که دردسرساز می‌شود

تظاهر به دوست نداشتن مدرسه و کار، یکی از خصلت‌های رفتاری رایج در کشور ماست. اگر شخصی ابراز کند که برای مدرسه، دانشگاه یا کار دلش تنگ شده است و انرژی زیادی برای شروع فعالیت دارد، مورد تمسخر واقع می‌شود و با عناوین نه چندان جالب خطاب خواهد شد! بنابراین بیشتر افراد تظاهر به بی حوصلگی، سخت بودن بیدار شدن در صبح زود و ... می‌کنند تا با بیشتر مردم احساس همرنگی کنند. همین ابراز کسالت هرچند ساختگی، باعث شیوع آن در جو و فضای ذهنی افراد می‌شود، زیرا کسالت یکی از مسری‌ترین حالات روحی است. همه ما این تجربه را که با خمیازه کشیدن فردی، بقیه هم خمیازه می‌کشند، تجربه کرده ایم.

اهداف تان نباید آرزو باشد

نکته بعدی، داشتن هدف‌های کوچک برای زندگی روزمره است. معمولا در ابتدای تعطیلات، افراد اهداف یا بهتر است بگوییم آرزو‌هایی را برای سال جدید مطرح می‌کنند و، چون در دوران نوروز حرکتی برای تحقق آن‌ها انجام نمی‌دهند، احساس بی انگیزگی و رخوت بر آن‌ها مستولی می‌شود و زندگی خود را کسل کننده می‌بینند. در این بین باید گفت: نحوه این هدف گذاری‌ها اشتباه است. همان گونه که گفته شد این اهداف، بیشتر آرزو هستند تا دست یافتنی. برای مثال این که من در سال جدید انسان بهتری بشوم، بیشتر تلاش کنم، معنوی‌تر باشم و ... چنان بزرگ و مبهم است که عملا انجام شدنی نیستند. انسان بهتر بودن، دقیقا به معنای انجام چه کاری است؟ مشخصا چه اعمالی را انجام دهیم تا موفق‌تر باشیم؟

۵ ویژگی که هدف‌هایتان باید داشته باشد

اهدافی که برای سال جدید در نظر گرفته می‌شوند، باید پنج ویژگی زیر را داشته باشند: مشخص باشند، قابل اندازه گیری باشند، قابل دست یابی باشند، مرتبط باشند و زمان بندی شده باشند. برای مثال این که من لاغرتر بشوم صرفا یک آرزوست تا زمانی که تبدیل به یک هدف مشخص شود: در طول دو ماه با سه ساعت ورزش در هفته، ۱۰ کیلو وزن، کم خواهم کرد. حال بعد از هر هفته می‌توان سنجید که آیا سه ساعت ورزش انجام شده است یا خیر؟ از سوی دیگر، در پایان هر ماه میزان کاهش وزن هم قابل رصد است. وجود چنین اهداف مشخصی، انگیزه کار و تلاش را فراهم می‌آورد.

روحیه تلاش را در خودتان نهادینه کنید

اگر می‌خواهیم جامعه‌ای پویا و از همه نظر فعال و پربار داشته باشیم، باید جو و روحیه کار و تلاش را در آن نهادینه کنیم. در جامعه‌ای که از زیر کار در رفتن، برگزار نشدن کلاس و... افتخار محسوب می‌شود، قاعدتا در استقبال از پایان تعطیلات، هرچند هم که مفرح باشد با یاس و کسالت رو به رو خواهیم شد.