تفاوت بالا آوردن و استفراغ نوزاد را بشناسید

سرویس سبک زندگی فردا: مادر باید تفاوت بالا آوردن و استفراغ را بشناسد. می‌توان تفاوت بین بالا آوردن عادی و استفراغ واقعی را به سادگی تشخیص داد. برخلاف بالا آوردن که بیشتر وقت‌ها کودک به آن واکنشی نشان نمی‌دهد و برای کودک مشکلی ایجاد نمی‌کند، استفراغ همواره سبب ناراحتی کودک می‌شود و با فشار زیاد همراه است. در ادامه این مطلب را به نقل از راسخون بخوانید.

استفراغ معمولاً بلافاصله بعد از شیر خوردن اتفاق می‌افتد و حجم شیری که در اثر استفراغ خارج می‌شود بیشتر از شیری است که در هنگام بالا آوردن خارج می‌شود. اگر نوزاد به‌طور منظم و هر روز استفراغ می‌کند (یک یا چند بار در روز) و اگر متوجه وجود خون و یا رنگ سبز در محتویات استفراغ کودک شدید، فوراً با پزشک کودکان یا اورژانس تماس بگیرید. به یاد داشته باشید که بعضی از شیر خواران، بیشتر از کودکان دیگر بالا می‌آورند. ولی وقتی آنان در حالت نشسته قرار می‌گیرند، کمتر به این حالت دچار می‌شوند. در کودکانی که زیاد بالا می‌آورند، این حالت تا زمانی که راه رفتن شروع شود یا تا شروع تغذیه با فنجان، ادامه می‌یاید و پس از آن قطع می‌شود. رعایت نکات زیر به کاهش تعداد و مقدار بالا آوردن شیر کمک می‌کند هر وعده شیردادن باید با آرامش، سکوت و در یک محیط شاد باشد. از ایجاد هر نوع صدای ناگهانی، قطع بی‌موقع شیر، نور زیاد و اموری که باعث می‌شود حواس کودک پرت شود، جلو گیری کنید. در حالی که کودک در وضعیت درازکش قرار دارد به او شیر ندهید. علت بالا آوردن نوزاد بعضی از شیر خواران، بیشتر از کودکان دیگر بالا می‌آورند.

لازم است کودکی که با شیر خشک تغذیه می‌شود، حین شیر خوردن چند بار آروغ بزند. بلافاصله پس از پایان شیرخوردن، کودک را به مدت ۲۰ تا ۳۰ دقیقه به حالت قائم نگه دارید. بلافاصله بعد از شیر خوردن، از بازی کردن با کودک و فشار بر شکم او بپرهیزید. سعی کنید قبل از گرسنگی شدید و قبل از اینکه نوزاد عصبانی شود، به او شیر دهید. اگر با شیشه به کودک شیر می‌دهید، سوراخ سرشیشه نباید نه آنقدر گشاد باشد که شیر با سرعت زیاد وارد دهانش شود و نه آنقدر تنگ که بچه را از مک زدن بی نتیجه خسته و عصبانی کند. برای اطمینان از مناسب بودن سوراخ سرشیشه، شیشه را برگردانید، اگر فقط چند قطره از آن خارج و سپس قطع شد، می‌توانید مطمئن شوید که اندازه سوراخ سرشیشه مناسب است. برای خوابیدن نوزاد، باید بستر او زاویه ۳۰ درجه با افق داشته باشد، به‌نحوی که سر بالاتر و پا‌ها پایین‌تر قرار گیرد. دقت شود که سر نوزاد خم نشود. نیازی به استفاده از بالشت نیست و برای ایجاد این شیب می‌توان زیر بستر نوزاد یک پتوی کوچک تاشده قرار داد. در این وضعیت اگر در طول خواب، نوزاد بالا بیاورد خطر خفگی پیش نخواهد آمد.