رابطه بین بارداری و تکرر ادرار چیست؟

سرویس سبک زندگی فردا: اگر بارداری شما یک بارداری طبیعی باشد و مشکل خاصی نداشته باشید، تکرّر ادرار طبیعی است و با افزایش ماه‌های بارداری، تغییر خواهد کرد.به نقل از سلامت نیوز ، گاهی عادت دفع ادرار در شما مانند قبل بوده و گاهی دفعات دفع ادرار تا حد قابل توجهی افزایش می‌یابد.

در ۳ ماه اول بارداری به دلیل رحم در حال رشد، احساس نیاز به دفع ادرار افزایش می‌یابد و با خارج شدن رحم از لگن، این حالت کمتر می‌گردد. در ۳ ماه آخر بارداری نیز به دلیل این که جنین وارد لگن شده و به مثانه فشار می‌آورد، نیاز مادر را به دفع ادرار افزایش می‌دهد. هورمون‌های بارداری مانند hcg در افزایش دفعات ادرار، نقش اساسی دارند.

تکرّر ادرار به فاصله‌ی کوتاهی پس از زایمان برطرف می‌شود. چند روز اول بعد از زایمان حجم و دفعات ادرار زیاد می‌شود، زیرا بدن در حال دفع مایعات اضافی است که در طول حاملگی در بدن جمع شده است. اما بعد از چند روز وضعیت به حالت زمان قبل از حاملگی بر می‌گردد.

چگونه بفهمم عفونت ادراری دارم یا نه؟

تکرّر ادرار در بارداری اگر به همراه علایمی مانند درد زیر شکم، درد پهلو‌ها و درد و سوزش هنگام ادرار کردن باشد طبیعی نیست و باید به پزشک مراجعه نمود. این‌ها ممکن است علائمی از عفونت ادراری باشند. عفونت‌های ادراری، شایع‌ترین عفونت‌های باکتریال در زنان باردار هستند و در صورتی که درمان نشوند، می‌توانند سبب عفونت کلیه و زایمان زودرس شوند. پزشک با درخواست آزمایش ادرار، می‌تواند از وضعیت شما آگاهی یابد.

برای کم کردن تکرّر ادرار چی کار کنم؟

از آنجایی که تاثیرات هر غذا بر بدن افراد مختلف، کاملا متفاوت است، غیرممکن است که بتوان به طور قطع به همه‌ی افراد گفت که چه غذا‌هایی را باید بخورند یا از مصرف چه غذا‌هایی اجتناب کنند. شما می‌توانید غذا‌هایی که می‌خورید را یادداشت کرده و تأثیر آن بر بدنتان را نیز مشاهده کنید تا در نهایت متوجه شوید که چه غذا‌هایی موجب تشدید علائم یا بهبود آن‌ها می‌شوند. در دفتر خود یادداشت کنید که چه غذایی خوردید، آن غذا را چه زمانی خوردید و سپس علائم خود، بعد از خوردن آن غذا را نیز یادداشت کنید. این کار موجب می‌شود الگو‌ها یا ارتباط‌های خاص، بین غذایی که می‌خورید و علائم مربوط به تکرّر ادرار و بی‌اختیاری ادرار را کشف کنید.

در مورد مصرف مایعات، با پزشک مشورت کنید

اگر به اندازه کافی مایعات و آب مصرف نکنید، بدن شما دی هیدراته (کم آب) می‌شود. اما از سوی دیگر اگر مقادیر زیادی آب بنوشید، این موضوع برای شما دردسرساز می‌شود. در این حالت حتی خوردن ۶ تا ۸ لیوان آب در روز که برای همه توصیه می‌شود نیز می‌تواند مشکل ساز باشد. اما اگر آب کمی بنوشید، غلظت ادرارتان زیاد می‌شود و مثانه شما را تحریک می‌کند و در نتیجه مرتبا احساس اضطرار برای رفتن به دستشویی می‌کنید. در مورد میزان مناسب آبی که باید مصرف کنید، با پزشک خود مشورت کنید. از خوردن دارو‌ها و مایعات ادرارآور بعد از ساعت ۴ بعدازظهر خودداری نمائید و هر ۲ -۳ ساعت به دستشویی بروید.

ورزش کگل را فراموش نکنید

تمرینات Kegel روش دیگری است که می‌تواند برای کمک به کنترل بی اختیاری ادرار استفاده شود. این تمرینات باعث تقویت عضلات کف لگن می‌شود و عملکرد مجرای ادرار و رکتوم را بهبود می‌بخشد. یک روش این است که در توالت نشسته و شروع به ادرار کنید. سپس ادرار کردن در اواسط جریان را متوقف کنید. ماهیچه‌هایی که برای جلوگیری از جریان ادرار استفاده می‌شود، عضلات Kegel هستند. راه دیگری برای کمک به تقویت عضلات این است که یک انگشت را به واژن اضافه کنید و سعی کنید عضلات اطراف انگشت خود را منقبض کنید.

برای انجام تمرینات Kegel، شما باید:

ماهیچه‌های شکمی، ران و اندامتان را ریلکس و شل نگه دارید.

ماهیچه‌های کف لگن را منقبض کنید.

عضلات را نگه دارید تا زمانی که به ۱۰ عدد برسانید.

عضلات کف لگن را دوباره ریلکس کنید تا زمانی که به عدد ۱۰ برسید.

تمرینات کگل را می‌توانید در صبح، بعد از ظهر و شب انجام دهید. آن‌ها می‌توانند در هر زمان، در حین رانندگی یا نشستن روی میز خود انجام شوند.

غذا‌های کافئین دار را کاهش دهید

شکلات نیز مانند چای و قهوه دارای کافئین است. یک سروینگ شکلات به اندازه‌ی یک چهارم یک فنجان قهوه کافئین دارد. بهتر است از شکلات سفید استفاده کنید که کافئین ندارد و یا شکلات تلخ بخورید که بتوانید با خوردن مقادیر کمتری، هوس خوردن شکلات را برطرف کنید.

نوشابه‌های گازدار، شکلات، قهوه و حتی قهوه‌هایی که با نام "بدون کافئین" هستند، دارای مقادیری کافئین هستند. کافئین موجب ایجاد اضطرار زیاد برای رفتن به دستشویی می‌شود و در واقع بدن را به حالتی می‌برد که مایعات را دفع کند. حتی اگر نوشابه شما دارای کافئین نباشد، باز هم نمی‌تواند انتخاب بهتری نسبت به آب باشد. کربن دی‌اکسید موجود در نوشابه می‌تواند مثانه را تحریک کرده و آن را حساس کند و موجب شود شما برای رفتن به دستشویی احساس اضطرار کنید.

از خوردن غذا‌های پرادویه اجتناب کنید.

بهتر است از خوردن غذا‌های پر ادویه مانند غذا‌های چینی، مکزیکی، فلفل چیلی و ترب کوهی اجتناب کنید. غذا‌های پر از ادویه درست مانند کافئین، مثانه را تحریک می‌کنند. قبل از آن که مصرف ادویه‌جات را به طور کلی قطع کنید، بهتر است تأثیر مصرف هر یک از آن‌ها بر بدن خود را امتحان کنید تا بفهمید کدام یک بر روی بدنتان تأثیر دارند و کدام یک ندارد.

پیاز نیز مانند غذا‌های اسیدی و پر ادویه موجب تحریک مثانه و احساس اضطرار برای رفتن به دستشویی می‌شود. پیاز خام و تازه، بیشترین تأثیر را از این لحاظ دارد. پس سعی کنید قبل از خوردن، آن را بپزید تا تأثیر آن بر مثانه را تا جای ممکن کاهش دهید.

از خوردن نوشیدنی‌های اسیدی خود داری کنید.

میوه‌ها همچنان بخش مهمی از رژیم غذایی سالم شما هستند، اما بهتر است میوه‌هایی مانند سیب و موز را مصرف کنید که کمتر اسیدی هستند. البته بدن هر شخص به نحو متفاوتی به غذا‌های مختلف واکنش نشان می‌دهد بنابراین بهتر است تأثیر میوه‌های مختلف بر روی بدن خود را امتحان کنید تا ببینید چه میوه‌هایی بیشتر برای شما مشکل ساز هستند. مرکبات نیز مانند گوجه دارای اسید زیادی هستند که کنترل مثانه را مشکل می‌کند. مرکباتی که باید مراقب مصرف آن‌ها باشید عبارتند از:

پرتغال لیموترش لیموشیرین گریپ‌فروت

تا اطلاع ثانوی شیرینی‌ها را دوست نداشته باشید

برخی از شواهد نشان‌دهنده این موضوع هستند که هم شیرین‌کننده‌های طبیعی و هم مصنوعی می‌توانند علائم مثانه بیش فعال را تشدید کرده و منجر به بی‌اختیاری ادرار شوند. البته مانند سایر غذاها، در مورد شیرینی نیز لازم نیست که مصرف آن را به طور کلی قطع کنید، اما بهترین کار این است که تأثیر مصرف شکر بر علائم خود را آزمایش کنید و ببینید که آیا کمتر کردن میزان شکر مصرفی شما موجب بهبود علائمتان می‌شود یا خیر.

غذا‌های فرآوری شده نخورید

غذا‌های فرآوری شده حاوی مقادیر زیادی مواد مصنوعی مانند طعم دهنده‌ها، رنگ و مواد نگهدارنده هستند که می‌تواند مثانه شما را تحریک کند و علائم تکرّر و بی‌اختیاری ادرار را تشدید کند. یک رژیم غذایی سالم و متعادل باید شامل غذا‌های طبیعی و تازه مانند سبزیجات و غلات کامل باشد. هم چنین گوجه فرنگی دارای مقادیر زیادی اسید است که می‌تواند مثانه را تحریک کند. افرادی که به گوجه فرنگی حساس هستند، باید مصرف غذا‌های تهیه شده با گوجه را نیز کاهش دهند، مانند:

پاستا سس پیتزا کچاپ سالسا