تا چه سنی جوش می‌زنیم؟
همه‌ی انسان‌ها در دوران نوجوانی و جوانی با معضلی به نام جوش سرکار داشته‌اند، جوش‌هایی که برخی اوقات در نقطه‌ای از صورت به وجود می‌آید که به قول قدیمی‌ها «تو چشم است».
سرویس سبک زندگی فردا: آکنه بیماری مزمنی بوده و معمولا در حوالی ۵۲ سالگی خود به خود ناپدید می‌شود. به نقل از همشهری آنلاین ولی در بعضی افراد به خصوص در خانم‌ها با این که سال‌ها از بلوغ‌شان می‌گذرد بیماری ادامه می‌یابد.
همه‌ی انسان‌ها در دوران نوجوانی و جوانی با معضلی به نام جوش سرکار داشته‌اند، جوش‌هایی که برخی اوقات در نقطه‌ای از صورت به وجود می‌آید که به قول قدیمی‌ها «تو چشم است».
اگر شما نوجوان وجوانی درخانه دارید و یا خودتان در این سن هستید گفتگوی این شماره با دکتر تورج مکرمی متخصص پوست و مو و زیبایی می‌تواند اطلاعات شما را به روز کند.
جوش غرور جوانی که اصطلاح علمی آن آکنه ولگاریس است به قدری در نوجوانان شایع است که بعضی‌ها به خصوص آقایان نه تنها آن را بیماری تلقی نمی‌کنند بلکه یک نشانه‌ی کاملا طبیعی و فیزیولوژیک بدن می‌دانند.
غالبا جوش غرور از شروع بلوغ حکایت می‌کند که در دختر‌ها یکی دو سال قبل از شروع عادت ماهانه ظاهر می‌شوند. البته سن شروع جوش متغیر است.
ممکن است خیلی زود مثلا درشش سالگی و یا خیلی دیر مثلا بعد از ۰۲ سالگی باشد. گاهی در برخی افراد علاوه بر صورت یا گردنشان، هم زمان در نقاط دیگر بدن‌شان نیز تعدادی جوش دیده می‌شود.
جوش های تنه روی شانه‌ها ویا خط وسط کمر متمرکز می‌شوند وخیلی مواقع در اثر خاراندن دچار خونریزی و کثیف شدن لباس زیر می‌شوند.
نکته جالب اینجاست که در برخی از افراد فقط ناحیه تنه جوش می‌زند و در صورت بیمار هیچ اثری از جوش دیده نمی‌شود. علت بروز جوش چه در بدن و چه در صورت هورمونی بوده و مکانیسم ایجاد جوش‌ها یکسان است.
اصولا برای ایجاد آکنه لازم است چهارعامل کلیدی دست به دست هم دهند که در ادامه به آن‌ها اشاره می‌کنیم.
چهار عامل بروز جوش مهم‌ترین عامل ایجاد کننده جوش، بسته شدن منافذ پوستی یا دهانه فولیکول‌هاست.
تکثیر سلول‌های سطحی پوست یا کراتینوسیت‌ها درقسمت فوقانی فولیکول مو موجب ضخیم شدن مجاری فولیکول‌ها و بسته شدن دهانه فولیکول‌ها می‌شود. علت تکثیر سلول‌ها افزایش هورمون مردانه بنام دی هیدروتستوسترون است.
عامل دوم ایجاد کننده جوش افزایش ترشح غدد چربی پوست است. معمولا بیمارانی که جوش دارند پوست‌شان چرب‌تر است و افرادی که جوش می‌زنند نسبت به افراد سالم هورمون مردانه بیشتری دارند.
عامل سوم تکثیر یک نوع باکتری بی‌هوازی بنام پروپیونیوم است. این باکتری به طور طبیعی در فولیکول‌ها وجود دارد، ولی وقتی باکتری‌ها زیاد می‌شود باعث تحریک سیستم ایمنی وتولید آنتی بادی و در نتیجه التهاب پوستی می‌شود.
عامل چهارم فرایند التهاب پوستی است. پس از بسته شدن دهانه فولیکول‌ها تعداد زیادی سلول پوست، چربی و باکتری به شکل فشرده در داخل فولیکول‌ها جمع می‌شود.
در اثر فشار ناشی از این مواد فولیکول پاره شده و محتویات آن به داخل پوست آزاد می‌شود و این مساله با التهاب شدید همراه است که نتیجه آن جوش‌های قرمز است.
جوش‌هایی که در سطح پوست ایجاد می‌شوند اشکال مختلفی دارند. جوش غرور از سن بلوغ شروع شده وکم‌کم بر تعداد و التهاب جوش‌ها اضافه می‌شود.
معمولا اشکال مختلف جوش هم زمان در سطح پوست دیده می‌شود و ممکن است برخی از آن‌ها ضایعات التهابی یا غیرالتهابی باشند.
انواع جوش. اما به غیر از اینکه جوش‌ها اشکال گوناگون دارند متخصصان انواع مختلفی از آن‌ها را نیز برمی‌شمارند. دو نوع جوش بسیار شدید وجود دارد که معمولا در پسر‌ها در سنین نوجوانی دیده می‌شود.
آکنه کونگلوباتا که یکی از انواع شدید آکنه محسوب می‌شود. در این حالت جوش‌های قرمز و چرکی به صورت آبسه در پشت، باسن و جلوی بدن دیده می‌شود. این جوش‌ها ملتهب و دردناک هستند.
در نهایت جوش‌ها با اسکار فرورفته (هر گونه آثار برجای مانده از آسیب‌های پوستی یا زخم‌ها را اسکار می‌گویند) یا برجسته برطرف می‌شوند. درمان این نوع جوش بسیار مشکل است و معمولا از دارویی بنام ایزوترتینویین استفاده می‌شود.
آکنه فولمینانس هم از انواع شدیدو حاد آکنه است وبه طور ناگهانی آبسه‌های دردناک همراه با تب و درد مفاصل و ماهیچه‌ها ایجاد می‌کند. این جوش‌ها در پشت و قفسه سینه تبدیل به ضایعات زخم می‌شوند وبیشتر ترشحات خونی به همراه دارند.
به غیر از این دو نوع؛ انواع دیگری از جوش‌ها نیز وجود دارد مثل آکنه اکسکوریه که در خانم‌های جوانی که از افسردگی یا اضطراب رنج می‌برند به وجود می‌آید.
این جوش‌های خفیف همراه با خراشیدگی‌های متعدد دیده می‌شود. ممکن است رد این خراش‌ها برای همیشه باقی بماند وبرای درمان این بیماران از دارو‌های اعصاب هم استفاده می‌شود.
آکنه مکانیکی نیز نوع دیگری است که در این حالت پوست بدن در نواحی ساییدگی و اصطکاک جوش می‌زند. مثلا زیر هدبند یا لبه کلاه ورزشکاران یا درگردن نوازندگان ویولون یا هرجایی که افراد نوار چسب زده باشند.
این مناطق ممکن است به خاطر بسته شدن منافذ پوست جوش بزند.
آکنه دارویی هم به واسطه مصرف برم و ید ایجاد می‌شود. برم و ید درترکیب دارو‌های سرماخوردگی، آسم، آرام‌بخش‌ها، مواد حاجب رادیولوژی و مولتی ویتامین‌های مینرال یافت می‌شود.
آکنه شغلی هم نوع دیگری از جوش‌هاست، انواع ترکیبات صنعتی مانند روغن‌ها یا هیدروکربن‌های حاوی کلر که افراد در محیط کار با آن در تماس هستند باعث آکنه می‌شوند.
آکنه تروپیکال که در گرمای شدید مناطق استوایی یا در محیط‌های کار گرم مانند مجاورت تنور یا کوره عامل نوع دیگری از جوش‌هاست. در این نوع معمولا جوش‌های ملتهب بزرگ بر روی تنه و باسن ایجاد می‌شود.
آکنه معمولا در حوالی ۵۲ سالگی خود به خود ناپدید می‌شود، ولی در بعضی افراد خصوصا خانم‌ها با این که سال‌ها از بلوغ‌شان می‌گذرد بیماری ادامه می‌یابد. درمان آکنه حتما باید زیرنظر متخصصین پوست انجام شود.
کامل کردن دوره درمان بسیار مهم است. زیرا جوش‌ها در یکی دو ماه اول پاسخ درمانی مهمی نشان نمی‌دهند وطول می‌کشد تا کاملا خوب شوند؛ و پس از بهبود هم لازم است از کرم‌های حاوی ترتینویین استفاده شود تا جوش‌ها عود نکنند.
دیدگاه تان را بنویسید