عصاره زنجبیل ضدعفونی‌کننده دهان
نتایج بررسی‌های انجام‌شده توسط محققین کشورمان نشان می‌دهد که عصاره گیاه دارویی زنجبیل می‌تواند به‌طور مؤثری برای ضدعفونی کردن محیط دهان و جلوگیری از پوسیدگی‌های باکتریایی استفاده شود.
سیناپرس: پوسیدگی دندان یکی از شایع‌ترین عفونت‌های دهانی محسوب می‌شود و باکتری موسوم به «استرپتوکوکوس موتانس»، دارای نقش اصلی در این بیماری است. این باکتری تقریبا در شروع تمامی ضایعات پوسیدگی در مینای دندان نقش دارد و با تولید اسید و از طریق تجزیه قندها و کاهش pHمحیط دهانی، باعث فساد سطوح دندانی و پوسیدگی می‌شود. امروزه استفاده از ماده «کلرهگزیدین» جهت کنترل و کاهش پوسیدگی دندان رایج است. اما، این ترکیب عمدتا باعث تغییر رنگ مینای دندان به رنگ زرد یا قهوه‌ای شده و حتی ممکن است موجب بروز سوزش، زخم و خشکی در مخاط دهان شود. علاوه بر موارد ذکرشده، به گفته برخی محققین، شواهد کافی نیز از اثرات کلینیکی و همچنین عوارض جانبی طولانی‌مدت این ماده در دسترس نیست و این موضوع باعث شده که برخی متخصصین، استفاده از کلرهگزیدین را به‌عنوان داروی کنترل‌کننده پوسیدگی دندان توصیه نکنند. باکتری «استرپتوکوکوس موتانس» تقریبا در شروع تمامی ضایعات پوسیدگی در مینای دندان نقش دارد و با تولید اسید و از طریق تجزیه قندها و کاهش pHمحیط دهانی، باعث فساد سطوح دندانی و پوسیدگی می‌شود. در این رابطه، محققینی از دانشگاه آزاد اسلامی واحد اسلامشهر سعی نموده‌اند با استفاده از عصاره گیاه دارویی زنجبیل، محلول مناسبی برای ضدعفونی کردن دهان یافته و در این راه حلال‌های مختلفی را آزموده‌اند. محققین فوق عصاره اندام زیرزمینی گیاه زنجبیل را با استفاده از 4 حلال مختلف شامل آب، متانول، اتیل استات و هگزان تهیه کردند و تأثیر ضدمیکروبی هر یک را روی سویه استاندارد باکتری استرپتوکوکوس موتانس که از مرکز پژوهش‌های علمی و صنعتی ایران تهیه شده بود، آزمودند. نتایج آزمایش نشان داد که غلظت‌های مختلف عصاره زنجبیل دارای اثرات ضد میکروبی مشخصی هستند. بنابراین نتایج، حداقل غلظت مهارکنندگی عصاره‌های آبی و متانولی زنجبیل، 12.5 میلیگرم بر میلیلیتر و برای عصاره‌های اتیل استات و هگزانی 25 میلیگرم بر میلیلیتر برآورد گردید. همچنین طبق این یافته‌ها، عصاره متانولی زنجبیل بهترین اثر را در کنترل باکتری‌ها نشان می‌دهد و بعدازآن، به ترتیب عصاره آبی، اتیل استات و هگزانی قرار می‌گیرند. به‌طورکلی نیز، ارزیابی‌های آماری نشان داد که هر چه غلظت عصاره زنجبیل در حلال از هر نوع که باشد بیشتر شود، خاصیت ضدباکتریایی آن حلال افزایش می‌یابد. به بیان محققین فوق، از این پژوهش می‌توان نتیجه گرفت که گیاه زنجبیل دارای اثر ضد باکتریایی قابل‌توجه بر روی عامل اصلی پوسیدگی دندان یا باکتری استرپتوکوکوس موتانس است و این گیاه می‌تواند به‌عنوان محصول طبیعی زیستی و فعال در توسعه ترکیبات جدید جهت کنترل پوسیدگی دندان مورداستفاده قرار گیرد. قابل‌ذکر است زنجبیل به‌وفور در رژیم غذایی مردم جهان دیده می‌شود و دارای خواص شناخته‌شده‌ای است ازجمله تنظیم سیستم ایمنی، ضد سرطان، ضدالتهاب، مهارکننده افزایش قند و چربی در خون، ضد تهوع و همچنین خاصیت آنتی‌اکسیدانی است.
دیدگاه تان را بنویسید