سرویس سبک زندگی فردا : بوکان، یکی از شهرهای تاریخی و زیبای استان آذربایجان غربی است که در جنوب این استان قرار گرفته و به دلیل آب و هوای مطلوب در فصول گرم سال، جاذبههای گردشگری طبیعی و تاریخی و نیز میهماننوازی مردم محلی، میزبان جمع زیادی از گردشگران و مسافران سراسر کشور، بویژه در روزهای دلنشین و مطبوع بهاری است. روایات متعددی در مورد وجه تسمیه این شهر به بوکان، وجود دارد. برخی معتقدند که در زبان فارسی، «بو» به معنای سرزمین و «کان» نیز به معنای معدن است. به همین دلیل بوکان یعنی «سرزمین معادن»، اما به گویش مردم این شهر و بیشتر کردزبانها، «بُوکان»، تلفظ میشود. در ادامه این مطلب را به نقل از کجارو بخوانید.
گروهی از محلیها براین باورند که «بوک» به معنی عروس و «آن» نیز علامت جمع است و این دو در کنار هم به معنای عروسان یا عروسها است. شاید این نظریه به دلیل قرارگیری این شهر در مسیر عبور کاروان عروسی روستاییان به این نام شهرت یافته است. هرچند در صحت این نظریه، به دلیل قدمتی بالغ بر ۲ هزار سال که از کتیبههای آشوری و آثار تاریخی کشف شده، استنباط شده است، تردید وجود دارد. اما نظریهای بسیار کهن و متعلق به دوران «تمدن مانایان» است که نام این شهرستان را «سرزمین خدایان» معنا میکند. جالب است بدانید که در باب نام بوکان، اختلاف نظرهای بسیاری در بین مورخان و مولفان نیز بوجود آمده است.
البته نباید از این نکته غافل شدکه علت این امر، مدون نبودن تاریخ آن است. هرچند که باستانشناسان معتقدند این شهر، دارای پیشینهای کهن و تاریخی است و اکتشافات باستانشناسی و بررسیهای انجام شده در مورد بوکان، دلیل بر این ادعا است. کارشناسان معتقدند که این شهر از گذشتههای بسیار دور، به عنوان مقر نظامی یا پادگان حکومت اشکانیان و ساسانیان بوده و خوشبختانه آثار تاریخی بسیاری نیز از این دوران، بدست آمده است.
۱. مسجد جامع بوکان
یکی از عمارات تاریخی شهرستان بوکان، بنایی است کهن که در سال ۱۳۱۰ هجری قمری، به دستور «علی اصفهانی»، احداث شد. جالب است بدانید که ابتدا این بنای مذهبی با ۱۲ گنبد و ۶ ستون از جنس سنگهای آهکی تراشدار ساخته شد. سپس در سال ۱۳۴۵ بر وسعت مسجد افزوده و ۴ گنبد و ۳ ستون دیگر به آن اضافه شد. این میراث ایران کهن که بین مردم از محبوبیت و احترام ویژهای برخوردار است، در مجاورت تپهی «قلعه سردار» قرار دارد و امروزه میزبان نمازگزارا در روز جمعه بوده و به عنوان یکی از بزرگترین و مهمترین مساجد استان آذربایجان غربی نیز شناخته میشود.
۲. پارک ساحلی بوکان
یکی از تفرجگاهها در شهرستان بوکان، «پارک ساحلی» این شهرستان است که در بخش غربی آن و در جنوب استان آذربایجان غربی احداث شده است. شهر بازی، میدانی بزرگ برای ورزش، پیست اسکیت و درختزارهای وسیع در این پارک ساحلی، از ویژگیهای مطلوب آن است که به مکانی دوستداشتنی برای تفریح خانوادههای محلی و دیگر مسافران تبدیل شده است. همچنین «سیمینهرود» که در نزدیکی و مجاورت این پارک ساحلی قرار دارد، منظرهای زیبا و طیبعتی دوستداشتنی را ایجاد کرده است.
۳. آرامگاه سرداران مکری
«آرامگاه سرداران مکری»، یکی از جاذبههای تاریخی در شهرستان بوکان است که در داخل پارک عمومی ملت این شهرسان قرار گرفته است. بنایی کهن و متعلق به حکومت قاجاریان که در گویش کردی به «گومبهزی سردار» شهرت دارد. علت شهرت این بقعهی تاریخی به سرداران مکری، مدفون شدن «سردار عزیزخان مکری»، «محمد حسین خان مکری»، «قاضی حسین مکری» و «علی خان مکری»، در کنار جمع دیگری از مشاهیر و بزرگان بوکان، در این مکان است.
این مقبره متشکل از حیاطی کوچک، مقبرهای مستطیلی شکر، گنبدی مرکزی با الگوی چلیپا در مرکز، ایوانی با دو ستون سنگی و شاهنشین و نیز دو دهلیز در طرفین است.
۴. دریاچه سد بوکان
یکی از معروفترین مناطق گردشگری و تفریحی در شهرستان بوکان، «دریاچه سد بوکان» است که عنوان یکی از مناطق نمونهی گردشگری استان آذربایجان غربی را به خود اختصاص داده است. سدی خاکی که در ۳۵ کیلومتری جنوب شرقی این شهرستان قرار گرفته و گرداگرد آن را دشتهای سرسبز، زیبا و استپی فراگرفته است. جالب است بدانید که نام نخست این جاذبهی گردشگری، «کوروش کبیر» بوده است که به نام «شهید کاظمی» تغییر یافته است. احداث این سازهی ارزشمند با طول تاجی برابر با ۵۳۰ متر و بلندای ۵۰ متر از پی، در مسیر رودخانهی زیبای «زرینهرود»، منظرهای چشمنواز را ایجاد کرده که سالانه پذیرای جمع زیادی از مسافران و گردشگران از سراسر ایران است.
۵. قلعه سردار بوکان
«قلعه سردار» یا «آرگ بوکان»، یکی از عمارات تاریخی و کهن در شهرستان بوکان است که قدمت آن به قرن ۱۹ میلادی و مقارن با حکومت «ناصرالدین شاه قاجار»، بازمیگردد. به نظر میرسد که این بنای کهن، در سال ۱۲۴۷ هجری شمسی، به همت «عزیزخان مکری» و به جهت تلسط بر عشایر و کردهای مکری، احداث شده است.
ساختمان قلعه که به گویش کردی به «قلهلای سهرداری بوُکان»، شهرت دارد، برفراز تپهای تاریخی بنا شده و در دوران مختلف به دست فرزندان و نوادگان سازنده، وسعت یافته است. جالب است بدانید که کاربری این میراث کهن به عنوان مکانی جهت اجرای سیاستهای دول مختلف، کردهای عالیمقام و از همه مهمتر، مرکز حکومتی بوده است. متاسفانه امروزه بیش از ۹۰ درصد آن تخریب شده و از آن به عنوان پایگاه مقاومت بسیج استفاده میشود.
۶. مسجد روستای حمامیان
«مسجد روستای حمامیان»، از دیگر جاذبههای مذهبی در شهرستان بوکان است که در یکی از روستاهای این شهرستان به نام «حمامیان»، قرار دارد. به نظر میرسد که اساختمان مسجد، در دورانی پیش از جنگ جهانی دوم و در سال ۱۳۲۸ هجری قمری و به دست «محمود آقا ایلخانی زاده» و به معماری «معمار باشی مراغهای»، احداث شده است. خوشبختانه امروزه بخش اعظمی از بنای مسجد سالم مانده است و میتوان در مجاورت آن، بقایایی از یک مدرسهی قدیمی حمامیان را مشاهده کرد.
۷. منطقه شکار ممنوع سهکانیان
در ۱۵ کیلومتری شمال شرقی بوکان، در محور بوکان به میاندوآب، یکی از دیدنیهای طبیعی و فوقالعادهی استان آذربایجان غربی قرار گرفته است که به «منطقهی شکار ممنوع سهکانیان»، شهرت یافته است. این دشت، برخوردار از ۵ روستا با نامهای «سهکانیان»، «کانی علی گرده»، «کانی سور»، «ارمنی بلاغی» و «کانی قلا» است و میتوان آن را زیستگاه نوعی پرندهی کمیاب به نام «میشمرغ» که بزرگترین پرندهی کشور لقب گرفته است، معرفی کرد. همچنین در این منطقه از بوکان گونههای مختلف گیاهی از جمله خوشخوراک، گون کتیرا، یونجه وحشی، چاودار، گلابیهای وحشی، زالزالک، گل کاغذی، گونهای خوشخوراک، پستهی وحشی و. وجود دارد. طبیعت زیبا، بکر با چشماندازی خیرهکننده، از ویژگیهای این دشت دوستداشتنی است که تعداد زیادی از علاقهمندان به طبیعتگردی، برای تماشای زیباییهای آن، به بوکان سفر میکنند.
۸. خانقاه شیخ شمسالدین برهانی
«شمسالدین برهانی»، یکی از شیوخ مشهور نقشبندی است که در قرن ۱۴ هجری قمری زیسته است. این عالم بزرگ در سالهای ۱۲۷۷ تا ۱۲۸۰ هجری قمری، در منطقهی مکریان، روستای شرفکند شهرستان بوکان، خانقاهی وسیع را احداث کرد و در آن مکان به تدریس و تربیت شاگردان و مریدان مشغول شد. وی در سال ۱۳۲۵ هجری قمری چشم از جهان فرو بست و در خانقاه خود، به خاک سپرده شد. آرامگاه وی که به «خانقاه شیخ برهان» نیز شهرت دارد، در «روستای برهان»، در ۳۵ کیلومتری از مسیر بوکان به مهاباد که به دلیل حضور شیخ ربانی به «روستای خانقاه» نیز شناخته میشود، قرارگرفته است.
۹. تپه باستانی قلایچی بوکان
«تپهی باستانی قلایچی» در ۱۵ کیلومتری شمال شرقی شهرستان بوکان و در روستایی به همین نام قرار دارد. طبق تحقیقات و کاوشهای انجام شده در این تپهی تاریخی، آثاری از هزارهی اول پیش از میلاد کشف شد که پرده از قدمت بسیار این بخش از بوکان، برداشت. آجرهایی به شکل صلیب و منقوش، از نخستین آثاری است که در این منطقه کشف شده است. در کاوشهایی که مجددا در این منطقه از استان آذربایجان غربی صورت گرفته است، آثاری همچون معبد مرکزی برجها، دیوارهای آن، حیاط سنگفرش شده، پلههای متصل به حیاط، چند اتاق اندود شده با گل اخری و نقاشیهایی به رنگ سیاه، آبی و آجرهایی که با موضوعات انسانی، هندسی و گیاهی منقوش شده، بدست آمده است. جالب است بدانید که طبق مدارک و آثار کشف شده، احتمال میرود که این مجموعه متعلق به دوران حکومت «مانا» باشد.
۱۰. غار دوکچی بوکان
«غار دوکچی» یکی از زیباترین و شگفتانگیزترین غارهای کشور است که در ۱۴ کیلومتری از شمال شرقی شهرستان بوکان قرار دارد. این پدیدهی طبیعی دارای ارتفاعی بالغ بر ۱۷۲۰ متر از سطح دریا و دهانهای به قطر ۱ متر در ۶۰ سانتیمتر است. به یقین میتوان غار دوگچی را از غارهای کمنظیر در کشور معرفی کرد که میتوان انواع چکنده، آبشار سنگ و چکیده ستون را در آن مشاهده کرد. از ویژگیهای بارز و قابل توجه این غار شگفتانگیز وجود دو چکیدهی عظیم و غولپیکر است که هر بیننده در نگاه اول، آنها را همانند سرباز و محافظ غار، میپندارد. چکیدههایی به بلندای ۱۲ متر و قطری بالغ بر ۶ متر که بسیار زیبا و منحصربهفرد است. جالب است بدانید که در موازات این غار، غاری دیگر به نام «غار قلایچی» قرار گرفته است که علاقهمندان به طبیعتگردی و غارنوردی، میتوانند از آنها بازدید کنند. بوکان، شهری است تاریخی با طبیعتی بسیار زیبا و چشم نواز که معرفی تمامی جاذبههای آن در یک مقاله امکانپذیر نیست. از دیگر مکانهای دیدنی در این شهر میتوان به قلعه داش کند، آسیاب کهنه، کورخانه، قلعه قره کند، سد قدیمی، قبرستان کافی موزه، تالاب قره گل، دشت بوکان و ...
دیگر اشاره کرد.
دیدگاه تان را بنویسید