سرویس سبک زندگی فردا؛ سعید حسینزاده: به عنوان والدین و معلمان، شما در خط مقدم حمایت از کودکان و نوجوانان هستید. مهم این است که شما مرزهای باز و روشنی برای برقراری ارتباط با آنها داشته باشید و حس اعتماد را در آنها ایجاد کنید. احتمالاً شما تمایل دارید وقتی کودکان و نوجوانان شما احساس میکنند مشکلی دارند، به راحتی برای کمک خواستن به شما رجوع کنند.
توانایی شناسایی زمانهایی که آنها دچار کشمکش عاطفی هستند، نیز به همان اندازه مهم است. کودکان و نوجوانان تمایل دارند که احساساتشان را در درون خود نگه دارند. اگر چیزی برای آنها مشکلی ایجاد کرده باشد، به احتمال زیاد آنها صحبتی از آن نمیکنند و همچنین درخواستی برای کمک نمیکنند. گاهی مواقع آنها متوجه نیستند که کمک در دسترسشان است. بنابراین توانایی تشخیص زمانهایی که مشکلی پیش آمده و چگونگی برخورد با کودکان و نوجوانان برای والدین و معلمان بسیار ضروری است. سعی کنید کودکان خود را مجاب کنید که با شما صحبت کنند. اینجا راههایی که به شما کمک میکند تا بتوانید گفتگویی را با فرزندانتان شروع کنید و اتفاقاتی که در زندگی آنها رخ داده درک کنید، وجود دارد.
احساس امنیت آنها را برانگیزید
برای اینکه فرزندانِ کودک و نوجوان شما به راحتی بتوانند با شما گفتگو کنند، باید فضای راحتی ایجاد کنید. این ضروری است که برای آنها روشن کنید که چرا با آنها صحبت میکنید. کودکان مخصوصاً میترسند از اینکه اگر مسائلشان را با والدین در میان بگذارند، برای آنها مشکلی پیش بیاید یا اینکه تنبیه شوند. به آنها اطمینان دهید که اینطور نیست و شما آنجا حضور دارید تا از آنها حمایت کنید. والدین ممکن است یک برنامه منظمِ زمانی برای صحبت کردن با فرزندان خود داشته باشند، مثلاً صرف ناهار با آنها به صورت هفتگی یا دوهفته یک بار.
به آنها گوش فرا دهید
وقتی را برای گوش دادن فعال به کودک یا نوجوان خود اختصاص دهید که او بتواند حرفهایش را بزند. بیشتر اوقات کودکان یا نوجوانان کسی را میخواهند که به آنها گوش دهد. قبل از اینکه پیشنهادی بدهید، سعی کنید نوع نگاه آنها را درک کنید. بعضی اوقات اضطرابی که شما در مورد مشکل فرزندتان دارید، شما را وا میدارد که سعی کنید همه چیز را سریع حل وفصل کنید. اما در بسیاری از موارد، بهترین کمکی که شما میتوانید ارائه دهید، این است که شما به دقت به آنها گوش دهید.
نیازهایشان را تأیید و حمایت کنید
اگر کودکانتان به شما میگویند که غمگین یا ناراحت هستند، برای مثال به آنها بگویید از اینکه آنها احساساتشان را با شما در میان میگذارند، احساس افتخار میکنید. به آنها اجازه دهید بدانند شما شجاعت آنها را تحسین میکنید. این کار باعث میشود آنها بتوانند با شما صحبت کنند و برای گرفتن کمک به شما اعتماد کنند. اگر به نظر میرسد که فرزند شما به کمکی بیش از آنچه شما برای او فراهم کردید نیاز دارد، حتماً با یک مشاور حرفهای مشورت کنید. میتوانید این کار را با صحبت کردن با مشاور مدرسه شروع کنید.
اصیل و واقعی باشید
سعی نکنید از روی نوشته صحبت کنید. نوجوانان زمانهایی که شما واقعی و اصیل نیستید، متوجه میشوند. اگر شما در مواجهه با تجربیات جدید گشادهرو، قابل اعتماد و با آرامش باشید، این رفتار شما میتواند به آنها کمک کند که مانند شما باشند.
از گفتن «نمیدانم» نترسید
به عنوان یک معلم یا والد، این خوب است که شما اعتراف کنید همه پاسخها را نمیدانید. اما، اگر یک کودک یا نوجوان از شما سؤالی پرسید، بهتر این است که شما نهایت تلاش خود را برای پیدا کردن پاسخ آن انجام دهید، یا اینکه فردی که پاسخ را میداند بیابید.
از علائم خودکشی آگاه باشید
به عنوان یکی از خطرات مهم در سنین نوجوانی، لازم است اندکی در مورد خودکشی بدانید. خودکشی قابل پیشبینی است. دو گام مهم در پیشگیری از خودکشی، شناخت علائم هشداردهنده و کمک کردن مناسب است. علائم هشداردهنده شامل مصرف الکل یا استفاده از مواد مخدر، ترک تحصیل یا افت شدید ناگهانی در عملکرد تحصیلی یا صحبت کردن در مورد مرگ یا صدمه زدن به خود است. اگر شما مطمئن هستید که فرزند شما یا دانشآموز شما در بحران شدید قرار دارد، با مراکز مربوطه یا نهادهای دولتی مانند ۱۲۵ تماس بگیرید و در کنار او بمانید تا کمک از راه برسد.
دیدگاه تان را بنویسید