۳ تاثیر مهم انجیر روی سلامتی بدن

سرویس سبک زندگی: انجیر یکی از میوه‌های پر خاصیت است که مصرف آن برای افراد مبتلا به یبوست بسیار مفید می‌باشد. همچنین انجیر حاوی آهن غیر هم است که به بهبود کم‌خونی کمک می‌کند. در ادامه این مطلب را به نقل از سایت زندگی آنلاین می‌خوانیم.

در طب سنتی چینی از انجیر برای برطرف كردن مسمومیت و درمان سوختگی استفاده می‌شود.

انجیر یكی از بهترین میوه‌های قلیایی است و از این رو به حفظ تعادل اسیدی بدن، كه به دنبال مصرف گوشت و غذاهای فرایند شده افزایش می‌یابد، كمك می‌كند.

اطبای چینی خوردن سوپ انجیر را برای درمان آسم و گلودرد توصیه می‌كنند. در ضمن مالیدن انجـیر تازه به لثه‌ها باعث بهبود دندان درد می‌شود.

از شیره انجیر برای درمان زگیل استفاده می‌شود. گیاه‌شناسان غربی از جوشانده انجیر برای درمان سرماخوردگی و خروج خلط از مجرای تنفسی استفاده می‌كنند.

مصرف شربت انجیر برای درمان كندی حركات روده و پیشگیری از یبوست توصیه می‌شود.

خاصیت ملینی انجیر مربوط به وجود ماده‌ای به نام موسین است.

این ماده خاصیت نرم‌كنندگی و پاكسازی روده را دارد و از ایجاد شقاق (هموروئید) جلوگیری می‌كند.

خاصیت ملینی شربت انجیر قویتر از انجیر تازه و خشك است.

فواید خاص انجیر

انجیر و یبوست

علی رغم اینكه تحقیقات اندكی بر روی نقش انجیر در درمان یبوست صورت گرفته است بسیاری از پزشكان معتقدند كه انجیر حركات موجی (پریستالتیك) روده بزرگ را افزایش می‌دهد و معمولاً از آن برای درمان یبوست به ویژه در مورد كودكان كه به ملین‌های خفیف نیاز دارند استفاده می‌كنند.

انجیر و کم خونی

انجیر خشك و نیمه خشك دارای مقداری آهن هستند. از آنجا كه دریافت كافی آهن برای تولید هموگلوبین خون ضروری است و عملاً زنان فاقد ذخیره آهن هستند بنابراین، مصرف آن در زمان قاعدگی و بارداری كه نیاز آهن در این افراد افزایش می‌یابد، توصیه می‌گردد.

آهن موجود در انجیر از نوع آهن غیر هم است كه به جذب آهن هم كمك می‌کند. استفاده از منابع ویتامین C همراه با انجیر به منظور افزایش جذب آهن موجود در انجیر توصیه می‌شود.

انجیر خشك و نیمه خشك میان وعده‌های مناسبی برای دختران نوجوان مخصوصاً گیاهخواران در جهت افزودن آهن دریافتی است.

انجیر و پوكی استخوان

همان طور كه گفته شد انجیر خشك و نیمه خشك از منابع عالی كلسیم محسوب می‌شوند.

چنانچه دریافت كلسیم در دوران نوجوانی كافی نباشد، توده استخوانی مطلوبی تشكیل نمی‌شود و فرد نسبت به شكستگی استخوان در سال‌های بعدی زندگی و ابتلا به پوكی استخوان آسیب‌پذیر می‌شود.

در پیشگیری از واریس سیاهرگ‌ها، پاره شدن عروق و مویرگ‌ها و تقویت دیواره عروق موثرند.

به نظر می‌آید این مواد از تخریب پروتئین كلاژن كه مسئول حفظ ساختار پوست و دیواره عروق خونی است جلوگیری می‌كنند.